The Technomancer

Ontwikkelaar Spiders kreeg tegenvallende reviews te verwerken bij de voorloper van The Technomancer, de RPG Mars: War Logs. Het lijkt erop dat ze een aangepaste versie van het verhaal proberen te vertellen in The Technomancer, met duidelijke verbeteringen op bijna ieder vlak. Is al hun werk de moeite waard geweest?

Betere versie van Mars: War Logs
De connectie met Mars: War Logs wordt meteen duidelijk bij het opstarten. De complete menu-structuur is gehandhaafd, maar dan mooier en uitgebreider. De eerste technomancer die je in Mars: War Logs tegenkomt en meteen de eerste baas die je moet verslaan, is een nare vent genaamd Sean. In The Technomancer heb je een meester met dezelfde naam en uiterlijke kenmerken als Sean. Een leuke knipoog naar de oudgedienden.

In Mars: War Logs konden de animaties voor deuren en klimmen onderbroken worden. Helaas is dit in The Technomancer lang niet altijd mogelijk. De animaties zijn wel ietsjes korter gemaakt. Een vreemde ontwerpkeuze is het feit dat NPC’s je niet volgen als je bijvoorbeeld door een deur heen moet. Omdat er al een generieke deur-animatie is, kon het er mooi in verwerkt worden.

Het verhaal
Mars is al jaren gekoloniseerd, maar door rampen is het contact met de aarde verloren gegaan. De kolonisten hebben dieren meegenomen naar Mars en deze genetisch aangepast aan de harde omstandigheden daar. De dieren zijn na verloop van tijd gaan muteren en sommige mensen ook. Deze mutanten worden behandeld als tweederangsburgers en slaven. De bedrijven die op Mars aanwezig zijn groeien uit tot kleine totalitaire machtsbases. Ze beconcurreren elkaar op leven en dood en houden de bevolking onder de duim. Er zijn ook technomancers, mensen die elektriciteit kunnen opwekken en daarmee heftige schade kunnen doen. De mensen en bedrijven zijn bang voor de technomancers en hun vermogens, maar ze gaan er allemaal anders mee om. Jij speelt als Zachariah, een jonge technomancer uit Abundance. Je eerste missie is meteen in het veld. Je leert de wereld kennen en een groot geheim dat iedere technomancer met zich meedraagt.

De eerste baas die je moet verslaan is een gigantische bidsprinkhaan. Na deze introductiefase staat het je vrij om de stad Ophir te verkennen. Er is behoorlijk wat te zien en er zijn flinke afstanden te overbruggen. Je kunt overal quests aannemen (en weigeren) en informatie inwinnen over het bedrijf genaamd Abundance dat alles runt. De baas van Abundance is de megalomane Victor met zijn spionnenbeweging de ASC. Er heerst oorlog met de grote concurrent Aurora en je kan op ieder moment naar het front worden gestuurd. Terwijl je zaken aan het ontdekken bent is er dus wel een spanning in Ophir, om verscheidene redenen.

Gebruikersinterface
Allereerst ga je uiteraard de hoofdpersoon Zachariah aanpassen naar je eigen smaak. Zachariah is een jongeman en je kan dus echt niet als een vrouw spelen. Daarnaast heerst er een legercultuur bij de technomancers, dus lang haar is ook uit den boze. Verder zijn er aardig wat mogelijkheden om hem te kneden zoals jij het wilt.

Het menu werkt met een soepel systeem met sneltoetsen. Zodra je iets vindt, kan je meteen de buit selecteren en gebruiken. Nieuwe aanwinsten, skillpoints, talenten et cetera zijn duidelijk zichtbaar en meteen toe te wijzen als je dat wilt. Je kunt, net als in Mars: War Logs speciale aanvallen vastleggen onder je gewenste knoppen. De overzichtskaart is redelijk duidelijk en in 3D uitgevoerd. Helaas kun je hierop niet zien in welke richting Zachariah kijkt. Wat dat betreft is de mini-kaart handiger. Deze wordt wanneer je dat wilt geprojecteerd over het beeld. Als je in het menu zit, dan pauzeert het spel niet. De tijd loopt langzaam door. Het is dus aan te raden alles voor een mogelijk gevecht goed in te stellen. Je kan in theorie van alles aanpassen tijdens gevechten, maar je tegenstanders geven je erg weinig kans daartoe.

Vechtsysteem
Het spel begint op de dag van jouw eindexamen als technomancer. Om je erop voor te bereiden kun je met je docenten sparren in de drie gevechtsstijlen. Je kan vechten met mes & pistool, met staaf & schild en met een staf. Hier worden op een leuke manier de menu’s, knoppen en mogelijkheden uitgelegd. Ook kun je trainen met je eerste technomancer-truukjes. Drie gevechtsstijlen is een heel leuk concept, maar het heeft ook nadelen. Elke vechtstijl heeft de eigen wapens die je moet upgraden. De stijl zelf kun je uitbouwen met je attributiepunten. Omdat het lastig is in het begin om een goed wapen te vinden, loont het om je op één stijl te richten en deze goed onder de knie te krijgen.

Vechten is een belangrijk onderdeel van The Technomancer. Je gesprekspartners hebben vaak losse handjes, er zijn bandieten en de plaatselijke flora en fauna zijn absoluut niet aaibaar. Je vecht zelden tegen slechts één vijand. De meeste schermutselingen zijn tegen meerdere vijanden of absurd grote monsters. Daarom is het jammer dat het vechtsysteem niet meer aandacht heeft gekregen in het productieproces. Het vechten gaat naar mijn smaak niet vloeiend en intuïtief genoeg.

Crafting
Een ander belangrijk element in The Technomancer is de mogelijkheid om je wapens en pantser aan te passen en te verbeteren met crafting. Je kan met dit systeem ook gezondheidsinjecties, focusspuiten en bommen maken. Het meestgebruikte onderdeel van craften is het recyclen waarmee je bijna alles tot de grondstoffen kunt ontleden om er weer iets anders van te maken. Je hebt constant nieuwe grondstoffen nodig en deze kun je overal om je heen vinden. Je vindt van alles in prullenbakken, containers en hoopjes vuil. Natuurlijk pluk je ieder persoon die je verslaat helemaal leeg en kun je verslagen beesten ontdoen van hun leren buitenkant.

Je kan je wapens onder andere meer schade laten doen, met of zonder vergif. Je pantser kun je resistent maken tegen elektriciteit, onderbrekingen en extra vloeistoffen laten genereren. Deze vloeistoffen gebruik je om je technomancer-trukendoos te showen.

De belangrijkste grondstof is meteen ook het betaalmiddel en dat is serum. Je kunt het serum van ieder levend wezen dat je verslaat met een spuit opzuigen. Dat overleeft niemand en is erg slecht voor je karma. Leven is namelijk kostbaar op Mars en je slaat mensen om je heen slechts bewusteloos. Serum haal ik dus bijna uitsluitend van dieren. Als je een hele groep hebt verslagen is het wel lastig om te zien welke vijanden je al hebt leeggeplukt en welke niet. Door een talent in Exploration flink te pompen kun je dat weer wel. Dat helpt erg veel bij het verzamelen van loot. Quest-items vallen hier gelukkig niet onder, dus die blijven wel spannend.

Om een gezondheidsinjectie te maken heb je 30 serums nodig. Een dier uit het begingebied geeft je slechts twee, dus je moet echt aan de bak. In de tweede stad zijn er al beesten die je tien serums geven. Daar staat dan weer tegenover dat je meer gezondheidsinjecties nodig hebt om te overleven.

Attributes, talents en skills
Voor je gevechtsstijlen gebruik je skillpunten. Hier krijg je er iedere level een van. Een attributiepunt versterkt een eigenschap zoals strength (kracht) en agility (wendbaarheid). De talenten zijn het belangrijkst in het spel. Je talenten kun je ontwikkelen voor crafting, charisma (anderen overtuigen in een gesprek), stealth (sluipen), science (jezelf en anderen genezen), exploration (meer ontdekken in de wereld om je heen) en traps & lockpicking (bommen maken en sloten kraken). Helaas is lockpicking gewoon een kwestie van getallen. Als je het juiste niveau hebt dan gaat het slot open, anders niet. Het is dus geen minigame of quick time event.

Je kunt je talenten ook verhogen door de juiste kleding te dragen. Een boevenjas geeft je +1 met lockpicking en een doktersjas een +1 op science. Je companions kunnen je ook bonussen geven.

Companions
Door het verhaal heen kom je veel personages tegen. Sommige zijn bereid met je mee te gaan op missies en worden zo een kameraad (companion). Het is belangrijk dat je met ze communiceert. Zo kom je dingen over ze te weten en krijg je af en toe persoonlijke quests. Als je relatie met hen goed is, dan krijg je, zodra ze meegaan in je team, een talentpunt in hun specialisatie extra. Niesha laat je beter sloten openmaken (lockpicking) en Andrew geeft je extra Charisma. Je kan ook relaties aangaan met sommige metgezellen en er is een homoseksuele optie om niemand voor het hoofd te stoten.

In gevechten helpen je kameraden je uiteraard, maar hoe ze dat precies doen ligt aan jou. Van te voren en tijdens gevechten kun je aangeven hoe zij zich dienen te gedragen. Het is ook belangrijk om ze telkens betere spullen te geven zodat ze hun werk beter kunnen doen.

Geluid
Het geluid dat je hoort is erg afhankelijk van de richting waar je naartoe kijkt. Als je kameraad aan het praten is en jij kijkt de andere kant op, dan hoor je dus geen woord meer van wat er wordt gezegd. Gelukkig kun je de ondertiteling aanzetten.

In Ophir zijn er veel louche figuren en criminelen. Je hoort steeds dezelfde zin, gesproken door dezelfde stemacteur overal om je heen: “Make the slightest move and you’re a dead man”. Dit is ook nog eens een loze belofte, want je kan je wapens pakken en rondjes rennen zonder dat er een reactie volgt. Maar af en toe vallen ze je aan, voordat ze überhaupt de waarschuwing hebben gegeven. Dit is erg onlogisch en maakt het herhalende zinnetje extra irritant.

De soundtrack krijg je gratis bij het spel. Het is subtiele muziek die erg goed is in sfeer scheppen. Tijdens het spelen heb je niet door dat er muziek is, maar als je later ernaar luistert, dan herken je het wel. Zo moet film- en gamemuziek voor mij zijn: atmosferisch.

Quests en conversaties
De kwaliteit van de quests valt tegen, want de verhalen zijn erg simplistisch. Als je met de questgever spreekt en dan meteen weet hoe het ‘mysterie’ in elkaar steekt, dan is dat nogal suf. Dan moet je nog van hot naar her rennen om de quest tot een goed einde te brengen. Vaak beslaan quests de hele kaart en helaas heb je geen brommer bij je. Er is geen snelreis-optie binnen een stad of gebied. Je kunt alleen vanaf bepaalde punten snel van gebied naar gebied reizen. De gebieden zijn behoorlijk uitgestrekt en dat maakt veel quests langdradig. Sommige quests zijn slechts tijdelijk beschikbaar. Dit wordt niet altijd duidelijk aangegeven. Andere quests hebben zeer prominent een klok in beeld die meeloopt. Deze beide varianten van quests zijn zonder uitzondering de betere vondsten in The Technomancer.

Je hebt meerdere manieren om een probleem op te lossen. Om de maffiabaas van Ophir te bereiken kun je een pas stelen of de bewakers verslaan. Ik koos ervoor de bewakers in elkaar te rossen. Helaas moet ik elke keer weer de bewakers klappen geven, ook al heb ik nu wel een pas.

De quests helpen je wel om de wereld beter te leren kennen, maar je emotionele band met de steden, personages en cultuur blijft toch achter. De stemacteurs doen vaak goed hun best, maar de teksten van de dialogen zijn nogal zwak.

Conclusie
De afgelopen maanden heb ik erg uitgekeken naar The Technomancer en het eindresultaat valt me toch een beetje tegen. Het is een feest van herkenning hoe de menu’s werken en de interactie met je kameraden is. Craften is en blijft leuk en veelzijdig. Grafisch ziet het er beter uit, ook al is het geen hoogvlieger. De gebieden zijn groter, maar omdat je overal heen moet lopen gaat dat je tegenstaan. De quests zorgen helaas niet voor de immersie, waar ze voor dienen. Het meest storend is het vechtsysteem waar bijna heel het spel op leunt, maar dat niet lekker werkt.

The Technomancer is een aardige sci-fi-RPG om in de uitverkoop aan te schaffen. Er is veel verbeterd sinds Mars: War Logs maar de belangrijkste zaken zijn helaas blijven liggen.