CD: The Enid - Dust
Onlangs verscheen het zeventiende studioalbum van de Britse progressieve rockband The Enid. Dust is het afsluitende deel van een zeer indrukwekkende trilogie, dat vooraf werd gegaan door de albums Journey’s End (2010) en Invicta (2012). Op bijna onnavolgbare wijze weet de band een verbinding te maken tussen symfonische rock en klassieke muziek, met als resultaat een bombastisch stuk melomaan geweld van de allerhoogste plank.
De symfonische band The Enid wordt in 1973 opgericht door toetsenist en zanger Robert John Godfrey, die de liefhebbers ook kennen van zijn werk bij de band Barclay James Harvest. Exact veertig jaar geleden verscheen hun imponerende eerste album In the Region of the Summer Stars, waarmee de band meteen naam wist te maken bij liefhebbers van de betere progressieve en symfonische rock. De band kende sinds die tijd veel bezettingswisselingen, waarbij alleen toetsenist en zanger Robert John Godfrey en drummer Dave Storey overbleven van de oorspronkelijke line-up.
The Enid is een band die in meerdere opzichten revolutionair kan worden genoemd. Zo was de band, die in 1981 ook te horen was als de begeleidingsband van Kim Wilde op haar allereerste solo-album, in de tachtiger jaren al bezig met een soort van crowdfunding om zo in eigen beheer platen uit te kunnen brengen. Ook had The Enid aan het einde van de jaren negentig een mailorder waar fans hun eigen verzamel-cd konden samenstellen uit ouder werk van de groep. Ook had de band vanaf de jaren tachtig een zeer fanatieke fanclub die op een gegeven moment zo groot was dat de Britse geheime dienst onderzoek deed of ze niet met een gevaarlijke sekte te maken hadden.
Zoals al eerder gezegd is Dust het indrukwekkende afsluitende deel van een zeer imponerende trilogie en is hoogstwaarschijnlijk ook de laatste plaat met frontman Godfrey, die al enige jaren lijdt aan Alzheimer. Op het conceptalbum treffen we een zevental tracks aan die elk symbool staan voor een punt van een ster, die samen symbool staan voor een gebroken symmetrie. Zo bevat het concept tegenovergetslde thema's als 'werelds' en 'heilig', 'armoede' en 'rijkdom' en 'milieu' en 'consumptiegedrag'. Pas nadat al deze thema's in balans zijn blijft er nog één punt over en dat is de liefde, aldus componist Godfrey.
Muzikaal ademt Dust van The Enid wel wat de sfeer van de band Queen ten tijde van hun eveneens zeer bombastische album Innuendo. Daarbij heeft ook zanger Robert John Godfrey, net als wijlen Freddie Mercury, een stembereik van 5 octaven en benut deze dan ook tot het uiterste. Ben je dus wel een liefhebbers van een pompeus stuk symfonische progressieve rock met veel klassieke invloeden, dan mag je deze uitermate fijne schijf van The Enid niet in je collectie laten ontbreken.
