MXGP2

Twee jaar geleden had ik het doorzettingsvermogen om MXGP te spelen. De besturing was flink wennen, maar eenmaal onder de knie was het prima te waarderen. Maar grafisch viel het allemaal tegen en spectaculair was het racen al helemaal niet. Nu, anderhalf jaar later, is Milestone al klaar met het tweede deel. Hebben de Italianen geleerd van de eerste poging?

Bij Milestone heb ik altijd zo’n middelmatig gevoel. Het zijn enorm enthousiaste racefanaten: geef ze het woord om over racen te praten en ze kunnen uren doorgaan. Maar geef ze een officiële race-licentie en je ziet die passie en het enthousiasme niet terug in een racegame van ze. Dat was al te zien in MXGP, maar ook Ride en meest recent Sébastian Loeb Rally Evo. Je zou zeggen dat ze dan eindelijk een goede game neer moeten kunnen zetten met MXGP2, door te luisteren naar de commentaren die ze hebben gekregen van alle gamers.

Als je begint word je meteen aan het werk gezet om jouw eigen rijder gestalte te geven. Natuurlijk mag je kiezen hoe hij heet en wat zijn bijnaam is, maar ook met welk rugnummer je gaat rijden, welke starter-sponsor je wil, welk land je vandaan komt en welke huidskleur er onder dat pak en die helm te zien zou zijn. Allemaal belangrijk voor je carrière als motorrijder, maar je kunt je eigen avatar verder aanpassen met credits die je verdient door te racen. Pak, bril, helm en accessoires zijn verder te pimpen als je ervan houdt. Omdat het de officiële licentie betreft zitten alle grote merken en sponsoren er in, en natuurlijk alle banen van 2015. Wacht, 2015? Ja, blijkbaar kon 2016 nog niet.

Maar het is geen modeshow, dus ik wil racen. Met mijn MXGP-ervaring is de besturing dit keer makkelijker onder de knie te krijgen. Linkerpook sturen, rechterpook jouw gewicht verdelen op de motor. Ik weet het nog, dus de eerste races gaan al meteen voorspoediger dan mijn eerste ervaring met MXGP, waar ik de controller nog net niet door kamer heb gegooid. De gevoeligheid van het pookje is wat hoog, zodat ik alsnog de eerste testrondes veel zand aan het eten ben, maar dit keer weet ik dat het wel gaat lukken. Even zoeken in de settings en helaas, ik zal mezelf toch moeten aanleren wat minder hard te duwen tegen het pookje, want er is geen gevoeligheid in te stellen, alleen maar buttons anders te mappen. Dit keer kun je ook de clutch bedienen, waarmee je bijvoorbeeld een vliegende start kunt maken, of juist af gaat als je het verkeerd doet. Met alle hulpjes uit wordt de besturing van je motor pas een uitdaging, met hulpjes aan is het allemaal te gemakkelijk.

Natuurlijk is er een carrière-modus, die precies werkt zoals vorig jaar.; je begint onderin de MX 2-league en moet je omhoog racen naar de top van de MX GP. Je leest tussen de races door wat mail met daarin wellicht nieuwe team- of sponsor-aanbiedingen. Door goed te racen zie je in een overzicht ook hoever je bent om nieuwe sponsors of teams zich voor jou te laten interesseren en door social media door te nemen lees je hoe fans over jou of je concurrenten denken. Copy-paste uit het vorige deel, niets nieuws onder de zon. Om je wat meer uitdaging te geven is er dit keer nog een challenge-modus waarin je doelen krijgt om te halen. Deze vinden allemaal plaats tijdens het seizoen 2015 en jij mag het na gaan spelen. Dat kan in een race zijn, maar soms ook een doel dat je in een paar rondes moet hebben gedaan. Het geeft je een andere focus, mocht je het allemaal wat simpel vinden om alleen maar te racen.

Grafisch valt het spel weer tegen. De engine van Milestone is echt mijlenver achter op concurrentie. De nieuwe lat ligt door games als Driveclub veel hoger dan wat de Italiaanse ontwikkelaar op het scherm tovert. Ook hoe je valt als motorrijder lijkt weer net als in de vorige editie als een lappenpop, dus verwacht vooral geen spectaculaire crashes. Het enige dat echt een duidelijke verbetering is, is het parkoers. Dit keer zie je de bandensporen blijvend tijdens de race, waardoor je zelfs meer grip kunt pakken als je het spoor goed pakt.

Er is ook meer in de wijde omtrek te zien in MXGP2 dan in de eerste versie, al is het met een flinke blur om het niet op te laten vallen dat de engine het eigenlijk allemaal niet meer aan kan. Motoren lijken zo af en toe ook te zweven over de grond, in plaats van dat het ploeteren door de modder lijkt. Als alle motorrijders in de eerste bocht hun best doen om vooraan eruit te komen, gaat de framerate nog eens naar beneden ook. Zoveel passie er bij Milestone-medewerkers is voor alles wat met een engine, hun grafische engine kan het niet op het scherm toveren. Hetzelfde geldt voor het geluid. De microfoon hing denk ik de verkeerde kant op toen ze geluiden aan het opnemen waren, want het klinkt als een zwerm verkouden muggen, niet als 22 brullende crossmotoren die door modder en zand aan het ploeteren zijn.

Milestone doet het weer. Je zou zeggen dat de concurrentie in motorgames niet al te groot is, maar als je als ontwikkelaar je eigen anderhalf jaar oude spel dat middelmatig uit de bocht kwam amper kunt verbeteren, dan moet er toch eens achter de oren gekrabd worden. MXGP2 is ietsje beter, vandaar ook een marginaal hoger cijfer, maar het blijft bij middelmaat. Wanneer Milestone eens een andere engine gaat bouwen of licenseren om het audiovisuele ook flink wat meer aandacht te geven zou het eens echt beter kunnen worden, maar nu blijft het vooral aanmodderen.