Senran Kagura Estival Versus

Een beetje volger van FOK!games weet dat ik gek ben op games uit het land van de rijzende zon en ook weinig schaamte ken als het gaat om wat meer ‘seksueel’ getinte titels zoals Akiba's Trip: Undead & Undressed, Criminal Girls en natuurlijk de eerder wel in het Westen uitgekomen Dead or Alive Xtremes.

Senran Kagura hoort ook in dat rijtje, maar wel ver bovenaan als het gaat om aantrekkingskracht, gameplay-wise natuurlijk. Toegegeven, mijn eerste game-uur met Senran Kagura Burst voor 3DS was een compleet wtf-moment, maar al snel wende ik aan de overduidelijke seksuele pubergrappen en ging ik de daadwerkelijk leuke hack & slash waarderen. Toen Senran Kagura 2 uitkwam stond ik dan weer vooraan om het spel te reviewen en wederom heb ik weken knoppen lopen rammen op mijn 3DS. Later heb ik nog de Vita-variant van de serie gehaald. Maar nu konden de handhelds in de la blijven liggen, want de allernieuwste Senran Kagura is ook uit op PlayStation 4.

In Senran Kagura Estival Versus worden de verschillende groepen shinobi-strijders in opleiding naar een vreemd eiland geteleporteerd. Dit keer zijn er nog meer clans. Naast de Hanzo, de Hebijo, de Crimson Squad en de Gessen-clans zijn er ook drie nieuwe meiden die een speciaal event, genaamd Millennium Festival, leiden. De andere clans zijn om onbekende redenen naar dat eiland gebracht om een wedstrijd te houden wie nu de beste clan is. Er speelt meer, maar daar kom je naar mate het verhaal volgt pas later achter. Het einde schreeuwt om een vervolg, dus het zal zeker niet het laatste deel zijn.

Je begint in de verhaalmodus met een kleine tutorial om je de gameplay bij te brengen, om daarna te beginnen aan ingame 8 dagen festival. Deze is onderverdeeld in een paar missies per dag. Per missie moet je enkele doelen halen. Vaak is dat een vrij grote groep tegenstanders verlaan. Vaak volgt er in zo’n level nog één of een paar van de concurrerende meiden als boss-fight. Het brengt zo’n 50 missies in totaal in het singleplayerverhaal, en dan heb je nog de individuele vijf missies per speelbaar personage. Daar zijn er zo’n 30 van, zonder DLC mee te rekenen. Ben je daar klaar mee, dan is er nog multiplayer met verschillende modi. Qua content is er dus genoeg, en toch levert elke patch weer wat gratis extra’s op. De laatste patch geeft ons bijvoorbeeld nog een extra modus in multiplayer, waarin je moet vechten om de ‘robots’ die je kunt besturen om echt even goed huis te houden.

Maar goed, dat vechten, hoe werkt dat? Dit keer speel je in 3D. Je loopt door een level, dat op bepaalde momenten een afgeschermd wordt door een gloed. In dat stuk arena vecht je dan tegen vijanden, door ze te verslaan verdwijnt de onzichtbare muur en kun je weer verder op weg naar het einde van dat level. Vechten is best eenvoudig: een knop om lichte aanval te doen, een knop voor een zware aanval en een knop om te springen. Daarmee redt je het wel in easy. Normal is soms al best pittig en op hard ga je de combo’s, air-combo’s, de wall-jumps en de blokknop erg prettig vinden om te overleven. Vechten gaat lekker soepel: als je een groep weg mept, dan vlieg je met een druk op de knop achter ze aan om ze in de lucht nog een pak rammel te geven. Nadeel: dat doen ze ook met jou.

Natuurlijk is er het feit dat de tegenstanders en de meiden na een x aantal schade te hebben geleden hun kleren gaan scheuren. En dan is er nog de Frantic-transformatie waarin de verandering toch gepaard gaat met wat blote huid. En dan is er nog de Shinobi-transformatie die je een keer per missie kunt doen om je personage sterker te maken. Bijkomend voordeel is dan dat jouw personage ook volledig geneest. Tactisch in te zetten op hard, overigens, want zo’n volle levensmeter is dan erg handig wanneer je het lastig hebt en bijna dood bent. Zo’n geneesbonus verspeel je dan liever niet aan het begin van een level. Bij zo’n transformatie verschijnen er tetten in beeld, tenminste, zonder de tepels, want dat mag niet in Japan. Daarvoor in de plaats schijnt er een fel licht, zodat het niet te zien is. Mocht je al dat gedoe niet willen, dan is er de optie om een boob-filter aan te zetten. Dan speel je de EO-versie.

Maar het allerbelangrijkst aan een transformatie: je krijgt speciale vaardigheden die de missie geheel weer naar je hand kunnen zetten. Deze kosten wel scrolls, die je pas verdient als je een tegenstander genoeg geraakt hebt. De sterkere vaardigheden kosten natuurlijk meer scrolls dan de zwakkere. Dus spammen van die vaardigheden wordt wat lastig als je ergens passief in een hoekje gaat staan, je zult je vaardigheden moeten verdienen. Daardoor is Senran Kagura Estival Versus vol actie. Het dwingt je op de lastige moeilijkheidsgraden om na te denken wanneer je transformeert, wanneer je scrolls gebruikt om de tegenstanders aan te pakken en hoe je weer aan genoeg scrolls komt nadat je deze verbruikt hebt.

Twee nieuwe dingen zijn de bommen die sommige tegenstanders laten vallen. Deze maken het gevecht nog wat gevarieerder. Van een simpele vuurbom tot het oproepen van een tijdelijke mech of een bom die je tijdelijk onzichtbaar maakt, het gooit de gameplay om. De tweede toevoeging zijn de Creative Finishers. Ja, ze zijn seksueel getint, maar het zijn de fatalities van Senran Kagura. Alleen in plaats van bloedige dodelijke finishers zijn deze een knipoog naar de goedbedeelde dames. Het is overduidelijk over-the-top, en ach, na een keer heb je ze wel gezien. Door de patches worden er steeds wat nieuwe toegevoegd, maar echt enorme toegevoegde waarde zijn deze niet, het hoort een beetje bij het spel als gimmick.

In sommige missies speel je niet alleen, maar helpt de CPU een handje mee met een teamgenoot. Je kunt dan ook combo’s maken door bijvoorbeeld op een knop te rammen als je mensen in de lucht mept en erachteraan vliegt: de tweede gaat mee om de combo-teller flink op te laten lopen. De CPU is zelf niet zo snugger, net zoals het denkvermogen van de enorme aantallen voetvolk waar je tegen moet knokken. Het gaat dan ook meer om aantallen vijanden met hun stugge levensmeters die je in de problemen helpen op hard dan dat ze je zo slim aanpakken.

Video is NSFW

Senran Kagura Estival Versus speel je dan ook niet om de slimme gevechten, maar om puur hack & slash-vermaak. De omgevingen waarin gevochten worden steeds weer net wat anders aangekleed: in het ene level zie je wel de omgeving door een hek, waar je weer in een ander level gaat spelen. Qua variatie is er wat minder: met een festival, een moderne stad, een oude vesting, een vakantieoord inclusief strand, een bos en een onsen-rijke omgeving. Toch wordt het niet saai, en ik ben alweer druk bezig om deze game platinum te halen zonder dat het een sleur wordt.

Net zoals met de hoeveelheid borsten zit het met de hoeveelheid content wel goed in Senran Kagura Estival Versus. Er zijn al veel missies en ze stoppen nieuwe content gewoon in een patch. Dat kan alleen maar toegejuicht worden in plaats van de vele uitgevers die alles achter betaalde DLC plempen. Het spel zal geen prijs winnen voor de enorm goede AI, maar dat hoeft ook niet in een hack & slash waarbij de combo-teller vaak over de duizend heen gaat. Op console speelt het weer helemaal anders door de 3D-omgevingen en de aantallen die ze door de extra rekenkracht op je af sturen. Multiplayer is gewoon lol met spellen als ‘Capture the Bra’, want ja, een vlag is ook zo afgezaagd. Het zal alleen niet druk worden, want deze game is natuurlijk erg niche. Beter hadden ze lokale co-op erbij gedaan, dan had je tenminste nog wat aan je teamlid. Vind je het genre leuk, dan is deze zeker de moeite waard. Ben je niet van de foute grappen en grollen, dan zal Estival Versus je ook niet overtuigen.