Blu-ray: Pan

Het verhaal van J.M. Barrie is al vele malen op film gebracht, zowel met een jonge Peter Pan als een wat meer gevestigd sprookjesfiguur. Pan van Joe Wright, dat met het monsterlijke budget van 150 miljoen dollar en een opbrengst van nog geen 130 miljoen een van de grootste flops van 2015 werd, is nu verschenen op home video en FOK! geeft het nog een kans. Eentje maar, dan is het klaar.

In deze uitgave van het klassieke verhaal is Peter twaalf jaar en woont hij in een weeshuis in Londen, waar hij als baby voor de deur is achtergelaten omdat zijn moeder niet meer voor hem kon zorgen. De verschrikkingen die Peter iedere dag moet meemaken in het weeshuis, dat geterroriseerd wordt door een boze non, zijn niet niks. Als op een avond zoals gewoonlijk het licht uitgaat, hoort Peter iets en voordat hij het weet wordt hij met nog veel meer weeskinderen ontvoerd. Niet naar een donker gat, maar naar het kleurrijke Neverland. En hier blijkt Peter een belangrijke rol te gaan spelen in het gevecht tegen kapitein Blackbeard, die al jarenlang de inwoners van Neverland voor hem laat werken en uitbuit. Zou het Peter lukken om de inheemse bevolking te verenigen en samen te laten strijden tegen de genadeloze Blackbeard?

De vooraankondigingen voor deze film beloofden veel goeds. Vooral toen aangekondigd werd dat Hugh Jackman de rol van Blackbeard op zich zou nemen, groeide het enthousiasme voor de film. Dat veranderde echter toen de film een aantal keer van plaatsje moest wisselen met verschillende films, omdat de special-effects nog niet goed in orde waren. Dit zagen we ook al eerder bij nog een flop genaamd Jupiter Ascending, dus de critici hielden hun hart vast. Hun angst bleek jammer genoeg gegrond te zijn. Pan is een visuele ramp, met special-effects die absoluut niet stroken met een budget dat meer dan 150 miljoen bedraagt. De acteurs lijken zich soms ook geen raad meer te weten met het script en de onverwachte, lompe twists die het soms neemt. 

De extra's op de blu-ray bedragen vier featurettes die wat dieper bij de film achter de schermen gaan, als de kijker daar na deze 111 minuten durende ramp nog wel zin in heeft. Daarin worden wel enkele gemaakte keuzes verklaard en geeft het dus een iets beter beeld van het proces van het maken van de film. Feit blijft dat de acteerprestaties in deze films in orde zijn (op die van de nieuwe Levi Miller na), maar dat zelfs acteerprestaties een falend script en een lomp uitziende film niet kunnen redden. Er is nog steeds niet door de studio een reden gegeven voor het floppen van de film, maar bovenstaande redenen geven aan aardig overzicht.