Final Fantasy Explorers

Eerder deze week verscheen de preview voor Final Fantasy Explorers. Hierin werd de verhaallijn, gameplay, nieuwe elementen, de wereld en meer besproken. Het is dus aan te raden om deze eerst te lezen, aangezien we hier in de review minder diep op ingaan.

Eén van de dingen die nog niet is behandeld, is de multiplayer. Nu meer en meer mensen de game al een paar dagen eerder hadden bemachtigd, kon ik makkelijk een online lobby vinden. Je kunt een lobby vinden van mensen die gelijk of minder ver zijn in de verhaallijn dan jij. Dat wil zeggen: iemand die net begint kan samen spelen met iemand die de game heeft uitgespeeld, maar je zal geen missies kunnen doen waar de nieuwe speler nog geen toegang tot heeft.

Het jammere van de multiplayer is dat ik regelmatig foutmeldingen kreeg toen ik in een lobby wilde gaan. Ik moest regelmatig een paar keer proberen voor ik daadwerkelijk verbinding maakte met de andere spelers (maximaal vier per lobby). We hopen maar dat dit aan mij lag, want de multiplayer an sich is prima vermakelijk. Met zijn vieren Eidolons (de bekende Final Fantasy bazen) verslaan is vermakelijk en het maakt het grinden ook een stuk dragelijker, omdat je met zijn vieren aan de slag gaat. Je kunt overigens ook in singleplayer spelen met een party door speciale items te looten van monsters en hun te kopen, waarna je ze kunt trainen. 

Nog leuker is het ongetwijfeld als je met zijn vieren (of minder) samen zit in één kamer. Online is echter prima vermakelijk, maar voelt ergens ook als een overbodige extra. De game is helaas ontzettend makkelijk en ik heb niet echt extra uitdaging weten te ontdekken in de multiplayer. Dat is ook meteen één van mijn grootste hekelpunten aan de game: hij is echt veel te makkelijk.

Dat komt niet alleen doordat je zelf erg sterk begint, maar ook door de aanvalpatronen van de tegenstanders. Elke aanval wordt aangekondigd met een pop-up in beeld, waardoor je enkele seconden hebt om te ontwijken, maar tegenstanders zijn ook erg statisch. Ze ontwijken amper, ze staan soms tien seconden stil en doen niets en hebben een erg traag aanvalspatroon. Dit samen maakt dat je maar zelden geraakt wordt door een gevaarlijke aanval en als dit gebeurt, heb je genoeg health om een aantal van die klappen te overleven. 

Ook moet je rekening houden met het feit dat de game een groot grindfestijn kan worden. Ik wilde bijvoorbeeld graag Septhiroth's kostuum aan doen. Daarvoor had ik tien stuks van één item nodig, die ik alleen kon krijgen door één specifieke missie te doen waarin ik Ifrit moest verslaan. Dit betekende de missie activeren, naar Ifrit rennen en Ifrit verslaan. Dit duurde ongeveer vijftien tot twintig minuten per keer. Reken maar na. Dat is dan voor één outfit uit de game (waar er honderden zijn) in het begin. 

Begrijp me niet verkeerd: ik vind het niet erg. Een game als deze leunt er misschien zelfs op. Zie het als een waarschuwing mocht je overwegen de game te kopen en de verkeerde verwachtingen hebben. Grinden in de game is erg nadrukkelijk aanwezig. Vind je het geen probleem en geniet je van de Final Fantasy-stijl of vind je Monster Hunter een leuke franchise: koop Explorers gerust, dan ligt de game ongetwijfeld in jouw straatje. 

Uiteindelijk kun je dus stellen dat Final Fantasy Explorers een leuke titel is. Gewoon leuk. Je kunt er zoveel tijd in kwijt als je zelf wil. Wil je gewoon wat monsters doodmaken en de missies uitspelen, dan kan dat. Wil je alle items verzamelen en alle monsters kopen en ga maar door? Dat kan ook. Dan moet je wel (veel) grinden, maar als je dat niet erg vindt of zelfs leuk, dan is dit de game voor jou. Ook al heeft de game minpunten is het een titel die voorlopig nog wel in mijn 3DS blijft zitten.