Black Mass
Gangsters spreken al decennia in de cinema tot de verbeelding. Bekende gangsters zeker. Acteurs winnen er Oscars mee. En dat is ook wat Johnny Depp gedacht moet hebben
Black Mass vertelt het verhaal van notoire crimineel Whitey Bulger, die in Boston zowel beroemd als berucht was. De film vertelt over zijn periode als FBI-informant en hoe Whitey de FBI hiermee volledig naar zijn hand zette zodat hij vrij spel kreeg. De film vertelt tegelijk ook over de rol van de FBI en over John Connolly in het bijzonder. Hij had bijzonder veel vertrouwen in de informatie van Whitey en was feitelijk slachtoffer van de manipulatie van Whitey.
Depp is voor deze film haast onherkenbaar getransformeerd in Whitey. Helaas transformeert Depp hiermee nog niet volledig in het karakter van Whitey. Dit komt mogelijk niet eens door de prestaties van Depp zelf, die in enkele scènes het beste uit zichzelf naar boven wil halen. De film wilt teveel laten zien, waardoor je van alles net te weinig mee krijgt. Een goede achtergrond waar Whitey vandaan komt ontbreekt echter volledig.
Bovendien ligt de focus voornamelijk op Connolly (Joel Edgerton). De film wordt langzaam meer zijn verhaal. Gelukkig is Edgerton uitermate sterk in deze rol. Waar deze man als beginnende FBI-carrièretijger geloof heeft in het opschonen van Boston, gaat hij steeds meer toestaan omtrent de acties van Whitey en zijn bende. Edgerton laat de onzekerheid doorsijpelen maar daarbij ook het geloof dat het goed komt in een uitermate sterke rol.
De rest van de film zit vol afleiding. Voor een waargebeurd verhaal wordt er veel te veel gebruikt maakt van steracteurs die te bekend zijn om naadloos in te blenden met de omgeving van deze film. Kevin Bacon, Corey Stoll, Jesse Plemons (bij deze 'Ugly Matt Damon') en Benedict Cumberbatch. Die laatste kan overigens verbluffend goed een Amerikaans accent proberen na te doen, wat het nogal lachwekkend maakt.
Al met al is Black Mass een niemendalletje. Er zit genoeg materiaal in om je tijdens de film te vermaken, maar een dag later weet je al niet meer dat je deze film hebt gekeken. Net voldoende voor een krap-aan voldoende, maar dit is voornamelijk dankzij Edgerton. Zonder zijn glansrol was de film mogelijk zelfs op een onvoldoende uitgekomen.
