Never Alone Foxtales

Vorig jaar was ik blij verrast door Never Alone. Het grootste nadeel was dat het spel extreem kort was. Dat betekent natuurlijk wel dat ik het leuk vond te spelen en dat het van mij veel langer door had mogen gaan. Gelukkig laat Upper One Games weer van zich horen door een DLC van een paar euro. Never Alone Foxtales vertelt een nieuw verhaal, maar wel met dezelfde structuur als zijn voorloper. Dat wil zeggen, je hoort tijdens het spelen een Eskimo in zijn native taal uitleg geven, terwijl jij de vertaling eronder leest. Ook zijn er weer een paar sneeuwuilen tijdens het gamen te vinden die je moet zien te bereiken. Door deze sneeuwuilen te vangen, speel je video’s vrij. Eskimo’s en de ontwikkelaars vertellen in deze video’s meer over het volksverhaal in kwestie.

Never Alone Foxtales

Waarom het Never Alone Foxtales heet, is me een raadsel, want het verhaal gaat vooral over een muisje. Nuna en haar vos spelen in de lente buiten en door wat kattenkwaad slaat er een muisje op de vlucht en komt deze in een stromende rivier terecht. Nuna en haar vos vinden het hun plicht om hun fout goed te maken en gaan op pad het muisje te redden. Dit keer zijn er geen bola’s als wapens, want er zijn namelijk geen vijanden op het land te verslaan. We gaan namelijk met een kajak het water op om het verzuipende knaagdier te redden uit de stroming.

Zoals in het originele Never Alone kun je tijdens het spelen met een druk op de knop wisselen tussen Nuna en de vos. Nuna is de enige die peddelt, terwijl de vos de mythische geesten moet gaan sturen. Deze geesten zijn vooral in het water te vinden en spuiten water. Hierdoor zorgen ze voor een bepaalde stroming. Wil je die stroming veranderen, dan zul je met de vos het water in moeten en de spuitende spoken moeten verplaatsen. Nuna kan ook objecten oppakken. Nu is er maar één soort object, een witgloeiende steen, waarmee je bepaalde obstakels vernietigt. Met deze gegevens ga je de puzzels op en onder water te lijf. Soms komt het neer op wat precisie-springen op wat platformen, de andere keer is de timing van het gooien van een object en het verplaatsen van de stroming essentieel. Soms moet je even nadenken om te zien hoe je verder geraakt, maar echt lastig wordt het nooit.

Never Alone Foxtales

Never Alone Foxtales mist eigenlijk een belangrijk element waar het basisspel Never Alone erg goed in was, en dat is sfeer. Het stromende water en het ijs worden prima weergegeven, maar juist de sfeer zie je niet terug op het scherm. Een schuldgevoel dat het muisje door hun toedoen in de problemen is, de drang om het te redden zijn dingen die niet lekker eruit komen. Het helpt ook niet mee dat deze uitbreiding maar liefst een uur van je leven opeist, daarna heb je alles gevonden, alles gedaan en is het klaar. Er is geen reden om het nog eens te spelen, en daarmee hebben ze het grootste minpunt van Never Alone wederom te pakken: het is zo kort. En nu zo kort dat je jezelf niet eens in de wereld kunt verliezen.

Never Alone Foxtales is meer van hetzelfde qua structuur. De puzzels en het verhaal zijn op zich best vermakelijk, net zoals de video’s die je vrijspeelt. Daardoor is het des te spijtiger dat de uitbreiding zo kort is en je er niet echt in komt qua sfeer. Gelukkig is de DLC maar een euro of vier. Mocht je van het origineel hebben genoten, dan doe je dat nu weer. Deze uitbreiding gaat alleen niet zorgen dat je nu wel overstag gaat om het basisspel te kopen, mocht je de vorige keer nog hebben getwijfeld. Never Alone Foxtales is uit op pc, Mac, Xbox One en PlayStation 4. Je hebt er het originele spel bij nodig.