Mission: Impossible - Rogue Nation
Met Mission: Impossible - Rogue Nation levert de franchise weer een ouderwets vermakelijke actiethriller op, vol mooie stunts en een sterk spionageverhaal. Tom Cruise mag hier best nog wel even mee doorgaan, al had deze film misschien iets korter gemogen.
Weten dat een stunt of bijzondere situatie in een speelfilm niet is geconstrueerd door digitale computerkunstenaars, maar daadwerkelijk is uitgevoerd, is vaak indrukwekkend. Er zit meerwaarde aan de wetenschap dat een acteur écht van dat gebouw springt, in die té snelle auto zit of, in het geval van Tom Cruise, aan de buitenkant van dat vliegtuig hangt. Het moment, dat al legendarisch is doordat het op de filmposter staat, in de trailer wordt vertoond en zwaar wordt gehyped door de promotiemachine, speelt zich af in de opening van de film en zet direct de toon: Ethan Hunt is terug en hij draait nog steeds zijn hand niet om voor een onmogelijke missie.
In Rogue Nation wordt de organisatie waar Hunt voor werkt, de Impossible Missions Force, opgeheven door de overheid en moet hij onderduiken om zijn speurtocht naar het Syndicate voort te kunnen zetten. Die organisatie, een soort anti-IMF, is bijna mythisch maar Hunt is er van overtuigd dat het bestaat en moet er alles aan doen om dit te bewijzen. Natuurlijk weet hij langzaam de andere leden van zijn team bij de missie te betrekken en komt hij in aanraking met een andere geheim agent; de Britse Ilsa Faust, die in het Syndicate geïnfiltreerd lijkt te zijn.
Het is opvallend hoe een filmfranchise die in 1996 startte en spectaculaire actiestunts kent nog steeds dezelfde hoofdpersoon heeft, maar dat is waarschijnlijk precies de reden waarom Tom Cruise nog immer populair is: hij overtuigt nog steeds als actieheld én als driedimensionaal personage. Hij is echter slechts de ruggengraat waarop de rest van de cast rust, want ook Rebecca Ferguson, Simon Pegg en Alec Baldwin weten ervoor te zorgen dat de strijd tussen de twee geheime organisaties geloofwaardig en boeiend blijft. En hoezeer Mission: Impossible altijd over Tom Cruise lijkt te gaan, het is altijd het team die de films interessant maakt.
Ook hier is het samenspel de reden dat de film werkt. Er is een gezonde dosis twijfel en wantrouwen tussen verschillende personages, maar ook duidelijke loyaliteit en broederschap. vooral Peggs Benji ondersteunt dit, met het verslaan van leugentests en het direct klaarstaan wanneer Hunt zijn hulp nodig heeft. Pegg weet ook opnieuw voor een prima hoeveelheid humor te zorgen, die erg welkom is tussen de adrenaline van Ethan Stunt. Eh, Hunt.
Maar de vele actie wordt op een gegeven moment toch een beetje te veel. Er is afwisseling tussen het spektakel en het voortstuwen van het verhaal, er zijn zowel persoonlijke als fysieke scènes, maar daarin zit op momenten een vreemd evenwicht waardoor op een gegeven moment het gevoel ontstaat dat het allemaal een beetje lang begint te duren. Inderdaad, de film is geen korte, snelle actiebom, het is een interessante spionagethriller met een slim verhaal en een sterke cast. Maar als het allemaal iets korter had geduurd zou het gebrek aan energie in de laatste momenten minder zijn opgevallen en de beleving wat groter zijn geweest.
Daar komt bovenop dat het misschien tijd wordt de persoon Ethan Hunt eens in twijfel te trekken. Het wordt deels al gedaan, door het IMF op te heffen met argumenten die bijna over de filmserie zelf gaan, maar ook in het verhaal wordt door de personages toegegeven dat er wel erg makkelijk achter de roekeloze spion aan wordt gerend, puur omdat de vriendschapsband zo groot is. Juist door dit in het verhaal te belichten wordt duidelijk dat vernieuwing op dit punt misschien wel eens welkom is; het is geen duidelijk minpunt in dit verhaal, maar het onderwerp is aangesneden, dus wellicht dat Mission: Impossible 6, dat volgend jaar al met opnames zou kunnen beginnen, zijn verhaallijn al gevonden heeft.
Dat gezegd hebbende biedt Mission: Impossible - Rogue Nation voldoende spektakel en een interessant verhaal om toch zeker voor driekwart van de speelduur de aandacht vast te houden en de adrenaline van het scherm te laten spatten. Er zijn gadgets, er zijn mooie locaties en de stunts zijn inventief. De film is bovendien gewoon beschikbaar in glorieus 2D én IMAX en staat dus garant voor een vermakelijk bezoekje aan de bioscoop.
