The Elder Scrolls Online: Tamriel Unlimited

Het is alweer meer dan een jaar geleden dat Zenimax The Elder Scrolls Online voor de pc uitbracht, wat niet zonder slag of stoot ging. Helaas ging de consolelancering ook niet van een leien dakje. Nu de drukte op de servers gestabiliseerd lijkt, is het eens tijd om te kijken naar het bestaansrecht van deze game op een console. En natuurlijk wat de plus- en minpunten zijn van een console-MMO.

De pc-versie hebben wij al uitvoerig besproken en beloond met een dikke 8, dus als het 1-op-1 zou worden overgezet, dan mag je toch een prima game verwachten? Nee, er zijn een paar punten waardoor de game gewoon niet lekker speelt op een console. Een daarvan zijn de consolegamers zelf. Vanwege het geringe aantal MMORPG’s voor consoles is de stijl van gameplay nog niet ingeburgerd. Het is in eerste instantie hartstikke raar om mee te maken dat andere mensen door jouw game lopen te rennen en precies dezelfde missies doen die jij ook doet. Dat zorgt ervoor dat je a) niet het gevoel krijgt dat de game om jou draait en b) het spoilert de hele boel (anderen die met vijanden vechten, waar je moet lopen etc) en c) het ziet er zo suf uit. Bijvoorbeeld door kisten die ineens opengaan terwijl jij bezig bent met lockpicken en het slot toch echt nog dicht zit.

Als ze me missen...

Een ander groot punt is de communicatie tussen andere spelers. Vanaf level 10 kun aan PvP/PvE-missies meedoen en samen missies volbrengen. Om dit tot een goed einde te brengen zul je moeten communiceren, anders raak je elkaar kwijt of pas je niet de juiste tactiek toe. Je kunt geen berichtjes typen naar elkaar, want dat werkt toch klote met een controller. Aan de andere kant, nu krijg je geen spam van goldfarmers, iets waar je veelvuldig mee in aanraking kwam in de pc-versie.

 

Bethesda heeft daarom gekozen voor voice chat. Alleen dat geeft, vooral in grote steden, het gevoel alsof je een gesprek met 30 personen probeert te voeren op een openbaar toilet. Het is te druk, iedereen lult door elkaar heen en er komt niets verstaanbaars uit. Voor groepen die elkaar al kennen buiten de game werkt dit natuurlijk wel, desnoods via Skype, maar dit systeem nodigt niet uit om spontaan iets te doen met een onbekende. Als gevolg daarvan ga je maar in je eentje de quests doen en soms heb je de mazzel dat iemand met je meegaat. Uiteraard hakt hij dan zelf alle vijanden omver en gaat hij er vervolgens vandoor met de experience points. Overigens moet er wel bij gezegd worden dat de main-quests prima te doen zijn in je eentje. 

Communiceren kun je leren!

Een ander nadeel is dat, in ieder geval met PS4-versie, het net niet lukt om de framerate stabiel te houden. Dit gebeurt vooral als je in grote groepen in steden bent. Niet geheel storend, maar als je direct van de pc-versie afkomt lijkt het wel een heel erg slap aftreksel. En dan wil ik niet de pc-versie op een hoog voetstuk plaatsen, maar de omgeving in de verte ziet er plat uit en dichtbij lijkt het alsof ik een PS3-game aan het spelen ben. De game is grafisch aan alle kanten ingehaald en het ziet er gewoon niet meer zo indrukwekkend uit als een jaar geleden.

Een groot voordeel voor de pc-gamer is wel dat je personages direct kunt importeren. Je kunt dan verdergaan waar je gebleven was, als je er nog niet op uitgekeken was. Daarnaast speelt het met een controller wel wat gemakkelijker weg. Items activeren met de d-pad, richten en tegelijk lopen met de pootjes speelt naar mijn beleving lekkerder dan met muis en toetsen. Vind je Diablo prima werken op de consoles, dan kun je hier prima mee overweg. Wel voelt het vechten in First Person mode een stuk beter aan dan in de Third Person mode. Het mikken met pijl en boog of met een zwaard slaan wordt dan gewoon een stuk makkelijker. Wat helemaal een eitje is met een controller is het openmaken van sloten, dankzij de rumble functie in de controller.

Huil, bid, lach...

Is The Elder Scrolls Online een game waar je dan ver weg van moet blijven? Nee, zeker niet. Er is genoeg te doen, je kunt er zo makkelijk 100+ uren insteken voordat je eindelijk de level cap in zicht ziet. Daarna kun je nog door met de Veteran Ranks, maar daar mag Zenimax wel eens wat nieuws voor bedenken. De missies kunnen soms wat repeterend aanvoelen, de leercurve is wat stijl, maar als je even door de zure appel heen bijt, dan is een game waar je tot kerst mee bezig kunt zijn. Het is alleen jammer dat de game in zijn geheel na een jaar geen grote indruk (meer) maakt. Dus Zenimax, de volgende keer meteen een game op alle platformen uitbrengen. Dan voelt de tweede releasegolf niet zo aan alsof je oud brood eet…

Gespeeld op PlayStation 4. Ook verkrijgbaar pc en Xbox One.