Spy

Melissa McCarthy: sinds enige tijd kunnen we niet om haar heen in de bioscopen. En daarmee hebben we er een nieuwe 'love it or hate it'-actrice bij. De een vindt haar onuitstaanbaar, de ander kan haar grove humor en zelfspot meer dan goed waarderen. Er zijn genoeg mensen die tot die laatste groep behoren dat ze tegenwoordig hoofdrollen mag spelen in grote films, dus vandaar dit jaar weer een samenwerking tussen haar en regisseur Paul Feig: Spy.

Spy is een parodie op het spionnengenre, dat dit jaar nogal hot is met KingsmanMission: Impossible - Rogue Nation en een nieuwe James Bond. In deze film loopt gelukkig niet alles op rolletjes. McCarthy speelt Susan Cooper, een CIA-agente die vanuit het hoofdkantoor spionnen in hun oortje instructies geeft over de missie. Ze vormt hierbij een fantastisch duo met agent Fine (Jude Law), op wie ze heimelijk verliefd is. Ze onderschat zichzelf echter nogal. Totdat de identiteit van de geheime agenten bekend wordt bij de familie Boyanov en de CIA een anoniem persoon moet sturen om verslag te doen van de precieze plannen van Rayna Boyanov (Rose Byrne). Cooper grijpt haar kans en reist de wereld over achter Rayna aan. 

Het principe van deze film is heel eenvoudig: McCarthy speelt wederom een vrouw die onzeker is over haar rol maar neemt daarbij geen blad voor de mond. Grofgebekte humor en seksgrappen vliegen je om de oren. In dat opzicht is deze film niet heel anders als The Heat, de vorige film waarbij McCarthy met regisseur Feig een actiekomedie maakte. Maar in tegenstelling tot die film is deze film wél leuk.

En dat zit hem in de sterke bijrollen. Byrne liet vorig jaar in Bad Neighbours al zien een komedisch talent te zijn en daar wordt in deze film dankbaar gebruik van gemaakt. De charmante doch verwende bitch die ze speelt als Rayna, is werkelijk een genot om naar te kijken. De film wordt ook versterkt door een bijrol in de vorm van Jason Statham die zichzelf compleet belachelijk maakt als zelfingenomen geheim agent Ford. Zodra hij op het scherm verschijnt, krullen de mondhoeken vanzelf omhoog. En tot slot de hilarische Peter Serafinowicz (Guardians of the Galaxy) die in een kleine bijrol als de charmante Italiaan Aldo de meeste indruk achterlaat. Hij heeft een paar scènes nodig om de vrouwen te veroveren maar dit lukt hem met gemak tegen het einde.

Spy McCarthy & Byrne

Verder valt de film in dezelfde valkuilen als we ook in The Heat zagen. De film duurt met zijn 120 minuten te lang voor een film in dit genre. Er wordt onnodig veel tijd verspeeld aan een ingewikkelde set-up. Tevens wordt gedurende de film ook steeds onduidelijker wie de bad guy is en waar de hele film eigenlijk om draait. Dit resulteert in een verwarrende, onbevredigende climax. Bovendien vervalt de film in onnodige repetitie, waarbij kenmerkende eigenschappen van de hoofdrollen steeds maar wordt herhaald voor het publiek. Na één moment weten we écht wel wat de relaties tussen deze personen zijn.

Al met al kan er goed gelachen worden bij deze film en is de entertainmentwaarde hoog, waardoor deze film toch een nette voldoende scoort.