Borderlands: The Handsome Collection

Zeg je Gearbox, dan denk je aan Borderlands. Terwijl iedereen dacht dat de first-person shooter wel over zijn piek heen was, kwam de studio met een frisse kijk op het genre. Humor, bizar veel loot en nog veel meer uren te verkwisten aan het gebruiken van al die gevonden wapens op de vele tegenstanders.

Size does matter
2K Games vond het tijd voor Borderlands op PlayStation 4 en Xbox One. Helaas, geen deel drie, maar een collectie met daarin Borderlands 2 en Borderlands: The Pre-Sequel. In Borderlands 2 zien we Handsome Jack als slechterik en leren we hoe hij zo geworden is door The Pre-Sequel te spelen. Het zijn dezelfde games als de al eerder uitgekomen versies op pc, PlayStation 3 en Xbox 360, maar dan in Full HD, met betere lichteffecten en gedetailleerde textures. Het grootste voordeel is dat je alle al uitgekomen en nog uit te komen uitbreidingen voor de twee games erbij krijgt. De toekomstige worden dan alleen als download beschikbaar gesteld.

Goed, heel veel content dus, al is het voor sommige mensen wel allemaal bekende content. En je mag flink wat ruimte vrijmaken op je harddisk, want alleen al de uitbreiding 'Claptastic Voyage', die net te laat is uitgekomen om op de disc te worden gezet, kost je flink wat gigabytes aan ruimte. Voor mensen die de games al gespeeld hebben ondersteunen de consoles cross-save, zodat je PlayStation 3-savegame op PlayStation 4 te benaderen is en je op je Xbox One verder kunt gaan waar je op je Xbox 360 gebleven bent. Prima, allemaal handig, maar hoe speelt Borderlands: The Handsome Collection?

Op de bank
Heel veel is er niet veranderd aan de Borderlands-gameplay die je krijgt, maar een groot pluspunt is de splitscreen voor vier spelers. Je kunt met vrienden op de bank naar een televisie staren terwijl je co-op speelt. En dat is garantie voor lol. De framerate is duidelijk minder, maar dat mag de pret over het algemeen niet drukken. Een grote televisie is wel aanbevolen, anders moet je wel erg oplettend kijken naar jouw kwart scherm. Een toffe toevoeging die nog menig uurtje gaat worden gebruikt. Je vraagt je bijna af waarom er amper games uit zijn die splitscreen ondersteunen.

Plop
Grafisch valt er nog wel wat op deze collectie aan te merken. Het minste probleem zijn de texturepopups uit de oudere versies van de spellen. Voor de mensen die het probleem niet kennen: het spel laadt eerst onduidelijke textures voor spullen die verder weg liggen. Kom je dichterbij, dan 'plopt' er opeens meer detail op het object. Het is en blijft de Unreal Engine 3 en blijkbaar is dit probleem niet op te lossen met meer processorkracht. Dan de framerate. Heel vaak gaat het soepel met 60 frames per seconde, met af en toe een hikje, maar op die drukke momenten met explosies en veel vijanden gaat het mis en haalt de framerate overduidelijk geen 60 fps meer. We hadden iets meer verwacht van deze consoleversie, zeker omdat we het nu niet hebben over superrealistische beelden. Borderlands 2 heeft er het minst last van, maar Borderlands: The Pre-Sequel is duidelijk het zwarte schaap van deze familie.

Iets dat nog erger opvalt is het tearingeffect. Dat is makkelijk te zien als je naar links of rechts draait als je wat pilaren of iets dergelijks voor je hebt. Die blijven niet recht, er lijken stukken uit de pilaar getrokken te worden. Ook weer hier geldt: vooral Borderlands: The Pre-Sequel heeft er last van. Een algemeen dingetje dat juist door de hogere resolutie opvalt is dat de animaties van de personages echt niet meer van deze tijd zijn. De animaties gaan niet echt vloeiend, en ze lijken los van de omgeving te zijn.

Conclusie
Ik vraag me af welk publiek 2K Games voor ogen heeft met deze 'remaster'. Er is wat aan gesleuteld om er een hogere resolutie en meer detail aan te geven, maar juist daardoor vallen de grafische tekortkomingen van last-gen nu wel erger op. Tearing, texturepopping en het feit dat de personages lijken los te zitten van hun omgeving. Als ze daaraan willen sleutelen gaat het vast Borderlands 3 heten. Raar is ook dat beide ports zo wisselend van kwaliteit zijn. Er zijn inderdaad twee studio's bezig geweest, maar kwaliteitscontrole om beide titels gelijk te trekken qua technische performance moet waarschijnlijk nu nog plaatsvinden.

Mensen die nu nog niet klaar zijn met Borderlands 2 of Borderlands: The Pre-Sequel kunnen braaf doorgaan op PlayStation 4 of Xbox One. Als je wilt kun je verder gaan door de ondersteuning voor cross-save. Mensen die nog nooit eerder een Borderlands hebben gespeeld vallen met de neus in de boter, want je krijgt hier honderden uren aan content, en dan nog met ondersteuning voor vier spelers op één scherm. Voor hen is deze bundel zeker de moeite waard, ondanks de technische mankementen. Bankhangen was nog nooit zo leuk.