Sid Meier's Starships

Sid Meier een studio die me erg blij maakt als ze iets nieuws uitbrengen. En ja, ook Sid Meier's Civilization: Beyond Earth vond ik geweldig. Toen ik hoorde dat ze kwamen met Sid Meier's Starships, was ik in eerste instantie erg positief, maar toen ik hoorde dat het een spel werd dat voor 15 euro te downloaden is voor iOS en Windows, was wel duidelijk dat dit geen opvolger werd voor de Civ serie.

Sid Meier's Starships is een simpel spel. Je moet proberen om 51% van het totale aantal inwoners van alle planeten te krijgen/veroveren. Dit doe je door tegen anderen te vechten en bepaalde missies te voltooien. De missies bestaan uit het beschermen van een schip dat op weg is naar een bepaald doel op een map of het bewaken van drie objecten op de map. Je vecht met jouw vloot tegen de vloot van de andere planeet. Het vechten is vrij eenvoudig. Er zijn drie soorten aanvallen: de eerste is een langeafstandstorpedo die iedere beurt iets verder vliegt. Hij blijft wel een rechte lijn vliegen en zodra hij in de buurt van een tegenstander komt, kun je hem af laten gaan. Nadeel is wel dat je tegenstander hiervan weg kan vliegen. De andere twee zijn de aanvallen van dichtbij en iets verderaf, maar die wel gelijk raak schieten. Zodra alle tegenstanders verslagen zijn, heb je de slag gewonnen.

Tussen de gevechten door zijn er momenten om je planeten te beheren. Er zijn vijf soorten goederen waar je wat mee kunt doen: Energy, Metal, Science, Food en Credits. Iedere grondstof speelt zijn eigen rol en je kunt ze verdienen door een beurt te wachten en door het veroveren van planeten. Met Energy kun je jouw vloot vergroten, sterker maken en de schepen die na een gevecht beschadigd zijn repareren. Metal gebruik je om gebouwen en wereldwonderen te bouwen. Deze zorgen ervoor dat je iedere beurt meer grondstoffen krijgt. Science kun je gebruiken om onderzoek te doen naar nieuwe technologie. Dit is vrij basic allemaal, dus niet zoals bij de Civ-games. Je kunt nu kiezen uit een paar opties die vooral je vloot sterker maken. Credits gebruik je om grondstoffen te kopen op de handelsmarkt.

Er zit niet heel veel uitdaging in het spel. Wat wel een voordeel is, is dat je kleine potjes kan doen die 2 à 3 uur duren. Dit is wel het grootste verschil met andere Sid Meier-games wel en het maakt ook duidelijk dat deze game eigenlijk niet echt voor de pc gemaakt is, maar meer voor tablets. Mocht je wat meer uitdaging zoeken, dan kun je de map groter maken en de AI proberen iets meer te laten aanvallen, want in de normale modus doen ze niet echt hun best om jou het leven zuur te maken. Het voordeel kan zijn dat je moet proberen meer te verdedigen in plaats van dat je alle planeten die je tegenkomt domweg aanvalt en probeert over te nemen. Je merkt dat de AI totaal zijn best niet doet om je terug te pakken. Bij de moeilijkere en grotere mappen is dit iets meer het geval, vooral omdat je vloot maar op één plek tegelijk kan zijn. Deze kun je niet even van de ene plek naar de andere plek verhuizen.

Al met al is Sid Meier's Starships vermakelijk, maar komt toch echt beter tot zijn recht op de tablet. Het is niet dat ik er op de pc geen plezier van heb gehad, maar misschien waren mijn verwachtingen ook wel te hoog gespannen. Het spel mist de nodige diepgang, vooral bij het gebruiken van grondstoffen. Science stelt niks voor en is gewoon maar wat kiezen en ook de gebouwen en wonderen zijn niet heel divers. Jammer, want het spel heeft de potentie om leuker te worden. Vooral als ik in gedachte houd dat het vooral als tablet-game gezien moet worden. Sid Meier's Starships is leuk voor de mensen die van strategische spellen houden en het fijn vinden om af en toe een snel potje te spelen. Leuk spel, maar het mist toch nog wel echt de nodige diepgang en heeft een zwakke AI.