Insurgent
Het is alweer 4 maanden geleden dat Katniss Everdeen in onze bioscoopzalen amok zaaide. Lang genoeg gewacht, tijd voor die andere Young Adult-franchise: Divergent. Alleen dit keer als Insurgent. Enfin, tijd voor weer een film zonder begin en met een cliffhanger.
Insurgent pakt de draad weer op waar Divergent eindigde. Het is een paar dagen na de dramatische climax van die eerste film. Tris en Four zijn ondergedoken in het kamp van de Amity-factie. Maar het duurt niet lang voor ze opgejaagd worden door de Erudite, de groepering die een einde wil maken aan de 'Afwijkenden', waar Tris er een van is. Aan het hoofd hiervan vinden we Jeanine, die weer een stabiele maatschappij wil door iedereen te verdelen in de vijf facties die in de eerste film worden toegelicht. Al snel blijkt dat ze Tris nodig heeft. Alleen een 'Afwijkende' kan namelijk een doos openmaken, die een boodschap bevat van de 'Creators'.
Young Adult. Dat betekent een hoop normale woorden die ineens met hoofdletters worden geschreven en hele bijzondere namen voor de hoofdpersonages. 'Hallo, Four.' 'Four, kan je de mayonaise even doorgeven?' Bovendien is de politieke samenleving in deze film wel erg ingewikkeld en vergezocht. Vijf facties waarbij er een duidelijk bovenaan en een onderaan de maatschappelijke ladder staat? En daarbij geclassificeerd op een keuze die je zelf maakt maar ook getest kan worden door een computer? En met die vijf facties (Oprechtheid, Vriendschap, Eruditie, Zelfverloochening en Onverschrokkenheid) kan je een samenleving stabiel houden? Er zal vast ergens een maatschappijkritische boodschap in verwerkt zitten, maar uiteindelijk zou dit een gewone actiefilm moeten zijn. En als je je eenmaal over de idiote plot heen kan zetten, blijkt Insurgent best een aardige film te zijn.
De actie is lekker onderhoudend en houdt de vaart prima in de film. Dit alles wordt mooi weergegeven op het scherm met gelikte visuele effecten, waarbij duidelijk wordt dat er meer budget was voor dit tweede deel na het succes van de eerste film. Langzaam maar zeker word je door de personages meegezogen, tot je ongeveer halverwege de film erachter komt dat je oprecht betrokken raakt bij deze karakters. Hoe achterlijk de dialogen soms ook zijn, je begint erin te geloven. Dit leidt tot een alleraardigste plotwending die de deuren voor de derde film wijd open zet.
Verkoopargument van deze film zijn de meer dan gemiddelde verdiensten van een aantal goede acteurs. Uitblinker is Miles Teller (Whiplash) die de nodige subtiele humor brengt in zijn onuitstaanbare vertolking van Peter. Kate Winslet zet een prima schurk neer, dit ondanks de beperkte screentime die aan haar rol toebedeeld is. Jammer dat ze niet meer met dit personage mocht doen. Shailene Woodley blijkt nog altijd prima een actiefilm van dit kaliber te kunnen dragen. Mede door haar wordt de film wel geloofwaardig, zonder dat ze steeds in tranen verdrinkt zoals we dit wel hebben gezien in The Hunger Games.
Al met al is dit een vermakelijke film die stukken beter is dan het eerste deel. Om deze film te kunnen waarderen, adviseer ik wel het volgende stappenplan:
1. Accepteer de idiote plot voor wat het is. Nee, het is niet logisch en dat zal het nooit worden ook, maar het is wel de waarheid binnen de wereld van deze film.
2. Er is een flink aantal topacteurs te zien in deze film. Naast de eerdergenoemden vinden we ook Naomi Watts, Ansel Elgort en Mekhi Phifer. Ik noem Jai Courtney voor het gemak even niet.
3. Zet je schrap: het is nog niet het einde. Hoewel de film niet bruut wordt afgekapt, spreken we hier toch over een cliffhanger. En volgend jaar komt alleen het eerste deel van de derde film uit. Uiteraard wordt ook in deze reeks het laatste deel over twee films uitgesmeerd. Nu al iets om tegenop te kijken...
