Bladestorm: Nightmare

Koei Tecmo heeft al eerder in 2007 Bladestorm: The Hundred Years' War uitgegeven. Toen viel de game niet op in de massa en was iedereen hem al snel weer vergeten. In 2015 doen ze het nog eens dunnetjes over met een remake die Bladestorm: Nightmare heet. Terecht of is het een nachtmerrie?

De mensen bij Omega Force, de ontwikkelaar van onder andere Dynasty Warriors en alle spin-offs daarvan die je maar kunt bedenken, wilden met Bladestorm een andere richting op. In plaats van één held die in zijn eentje een slachtpartij op een slagveld teweegbrengt, speel je dit keer een held met een militaire eenheid aan zijn zijde. In je eentje ga je snel in de problemen komen, dus hoe groter je groep militairen, hoe beter. Als held kies je je type soldaat, variërend van zwaardvechter, boogschutter of ruiters. Door op het slagveld naar een groep soldaten te lopen, kun je ze commanderen, en je oude groep achterlaten alsof ze nooit bestaan hebben.

Bladestorm: Nightmare

Er zijn veel meer types vrij te spelen door boeken te verdienen op het slagveld of door ze te kopen. Heb je een boek eenmaal in bezit, dan kun je in dat boek de desbetreffende eenheid upgraden. Je moet ze meer aanval of verdediging geven, maar ook door nieuwe vaardigheden onderzoeken en het aantal militaire eenheden in je groep uitbreiden. Daarnaast heeft elke type eenheid nog drie speciale aanvallen, die je wederom kunt upgraden. Jezelf betere uitrusting geven betekent dat al je eenheden datzelfde dragen en gebruiken, dus dat is in ieder geval een goede korting op aankopen.

Hier is nog niets aan de hand met Bladestorm: Nightmare, want we kennen de formule op zich wel: je grindt je weer een ongeluk om alle eenheden en upgrades bij elkaar te sprokkelen. Dat weet je bij dit soort spellen en als de opdrachten gevarieerd zijn, hoeft dat niet eens een probleem te zijn. Omega Force heeft met Dynasty Warriors en Hyrule Warriors bewezen dat grinding niet meteen synoniem is met saai.

Het slagveld in Bladestorm: Nightmare? Engeland en Frankrijk tijdens de Honderdjarige Oorlog. Dus onder anderen Jeanne d’Arc en Eduard de Zwarte Prins kom je nog eens tegen. Niet dat de geschiedenis helemaal kloppend is, want zo kun je ervoor kiezen Jeanne te redden van de brandstapel in een van de missies. Voordat je een slag begint, lees je hoeveel dagen je hebt om een missie te voltooien. Een dag kost je tien minuten speeltijd, al hebben sommige missies een onbeperkt aantal dagen. Prima, gaan we doen.

Bladestorm: Nightmare

In de eerste missie moet je kleinere en grotere vestigingen ontzetten van de tegenstander. De eerste keer doe ik meteen wat me gevraagd wordt door twee bepaalde steden over te nemen. Klaar. De missie erna moet ik weer naar dezelfde omgeving om weer een andere vestiging over te nemen. Nou, weet je wat? Ik start wel opnieuw en omdat ik er toch een onbepaald aantal dagen over mag doen, neem ik dat hele gebied wel over. Drie in-game dagen later is dat gelukt en wat blijkt? Alles voor niets, want in de tweede missie is alles gereset. Kortom, het boeit geen reet wat je doet, de missies staan al vast.

Prima, dan doe je de toeristische route voor meer ervaringspunten, zodat je groep een hoger level wordt en meer speciale punten die je gebruikt voor de upgrades in boeken en uitrusting krijgt. Ik gooi eerst alles op zwaardvechters en de komende missies worden heel, heel saai. Af en toe is er een nieuw gebied, waarin je telkens een paar keer kleine, middelgrote en grote vestigingen moet overnemen en langzamerhand sluipt de saaiheid in Bladestorm: Nightmare.

Dynasty Warriors heeft dat allang achter zich gelaten door allerlei gebeurtenissen op een slagveld te laten gebeuren zodat je al snel bezig bent met het rennen van hot naar haar, allerlei tactische beslissingen moet nemen en meer. Misschien dat zulke gameplay in 2007 niet normaal was, maar de tijd staat niet stil en we willen tegenwoordig variatie in missies. Bladestorm: Nightmare is een gevalletje dat de tand des tijds niet doorstaan heeft.

Bladestorm: Nightmare

Goed, naast het originele spel is er nog de Nightmare-verhaalmodus. Misschien wordt het daar beter dan. De eenheden worden orcs, je vecht tegen draken en magiërs. Leuk bedacht, maar wederom is de variatie ver te zoeken. Als ze nu de gameplay van de hedendaagse Warrior-games erin hadden gestopt, dan had ik gedacht dat de originele spelmodus er voor de bonus bij had gezeten. Grinding hoeft niet per se slecht te zijn, maar als de missies totaal geen variatie hebben, je constant maar van de ene vesting naar de andere holt en die binnen een poep en een scheet overmeestert, dan zijn de lol en uitdaging gewoonweg ver te zoeken.

Omega Force had blijkbaar geen zin om een volledige remake te maken. De graphics zijn wel aangepakt, maar de gameplay is blijven hangen in 2007. En we zijn in de laatste jaren verwend in het hack & slash genre. Dat je een groep commandeert is een welkome verandering van de overige actuele hack & slash-games, maar de missies zijn gewoonweg echt te saai om met plezier telkens hetzelfde te doen om ervaringspunten en geld te verdienen. Waarom zou je eigenlijk als een bezetene gaan upgraden als het niet eens nodig is omdat de uitdaging ver te zoeken is? Nee, ik kan Bladestorm: Nightmare alleen aanbevelen aan mensen die echt niets anders te doen hebben. Er zijn veel betere games te vinden in dit genre, erger nog, van dezelfde makers en uitgever. Ik wacht wel op Dynasty Warriors 9, waarmee Omega Force weer eens gaat vernieuwen op een solide basis van het achtste deel, naar eigen zeggen.

Pluspunten
Minpunten
  • Commanderen van groepen ipv één held
  • Grappige Nightmare-modus qua idee
  • Hoesje en disc zijn twee prima onderzetters
  • Saai, totaal geen variatie in missies
  • Niet uitdagend
  • Alleen maar upscaled graphics
Gespeeld op Xbox One, ook verkrijgbaar voor PlayStation 3 en PlayStation 4.