Ori and The Blind Forest

Op de E3 van 2014 was er één game die na de presentatie van Microsoft bij veel mensen bleef hangen, namelijk Ori and The Blind Forest van Moon Game Studio’s. De game viel op door de schitterende beelden en muziek in de trailer, maar met name door het gevoel dat de trailer achterliet. Dit zorgde natuurlijk voor torenhoge verwachtingen en nu, bijna een jaar later, kunnen we zelf ervaren of deze verwachtingen daadwerkelijk waargemaakt worden.

Vanaf het eerste moment dat je de game start en het titelscherm ziet, besef je dat dit een bijzondere ervaring gaat worden. De muziek en de artstyle zuigen je gewoon de wereld van Ori and The Blind Forest in. Ori is een zogeheten ‘Guardian Spirit’ die tijdens een storm losraakt van de ‘Spirit Tree’ – een boom die voor balans in het bos zorgt. Na de storm wordt Ori gevonden door een wezen genaamd Naru, die Ori opvoedt alsof het haar eigen kind is. Het bos en de ‘Spirit Tree’ raken vervolgens langzaam steeds meer in verval door toedoen van een kwaadaardige uil, genaamd Kuro. De scènes die zich hierna afspelen, zitten zo goed in elkaar qua muziek, timing en gevoel dat menig persoon aan het eind een traantje weg zal pinken. Vanzelfsprekend is het aan Ori om na al deze gebeurtenissen het bos te redden van verder verval en de balans terug te brengen.

Ori and The Blind Forest is een 2D-platformer die het best past in de categorie ‘Metroidvania’, een samenvoeging van Metroid en Castlevania. Dit zijn games die eigenlijk bestaan uit één groot level waarin snelle reflexen geen overbodige luxe zijn. Alles is door middel van verschillende tunnels en verborgen paden met elkaar verbonden. Nieuwe gebieden zijn alleen bereikbaar als je skills gebruikt die je later in de game krijgt, en aangezien Ori in het begin van de game alleen maar kan springen, zijn je mogelijkheden vrij beperkt.

Ook al ben je in het begin beperkt, er zijn al genoeg dingen om te ontdekken. Zo leer je vrij snel een wezentje genaamd Sein kennen. Sein blijft boven je vliegen, zal je op bepaalde momenten advies geven, zoals Navi dat bij Link doet in The Legend of Zelda: Orcarina of Time, en gebruikt ‘Spark Flames’ om vijanden aan te vallen. Door middel het vinden van oude ‘Guardian Spirits’ leer steeds meer moves, zoals een double-jump, stomp en bash. Al deze nieuwe skills brengen je steeds verder in de game, maar geven je ook de mogelijkheid om geheime tunnels te ontdekken die eerder onbereikbaar waren. Je zult dus geregeld moeten ‘backtracken’ om extra life en energy orbs te kunnen bemachtigen.

En extra energy en life orbs zijn geen overbodige luxe, want Ori and The blind Forest is geen makkelijke game. Ook al begint de game vrij onschuldig, twee uurtjes verder is die onschuld helemaal verdwenen en betrapte ik mijzelf erop dat ik steeds meer begon te vloeken en zelfs de neiging had om met mijn controller te gooien. Dit kwam echter niet doordat de game oneerlijk of onredelijk is, maar eigenlijk doordat ik zelf steeds dezelfde fout maakte, het te snel wilde doen of simpelweg niet goed timede. Hierdoor belandde ik steeds weer tussen de stekels of schoot een vijand mij dood en kon ik weer opnieuw beginnen. Kortom: oefening baart kunst. Daarbij is het gevoel van voldoening wanneer je door een gedeelte heen komt waar je al meer dan tien keer bent doodgegaan, meer dan bevredigend. Het is daarnaast ook erg tof als je op sommige momenten gedeeltes die onmogelijk lijken juist wel in één keer weet te halen. Ieder level vereist een andere aanpak en er zit veel variatie in het leveldesign. Het ene moment moet je al je skills gebruiken om zo snel mogelijk te vluchten voor opkomend water en het andere moment moet je spelen met zwaartekracht omdat deze bij iedere bocht verandert.

Op bepaalde momenten zal de voortgang automatisch opgeslagen worden. Dit is bijvoorbeeld bij een ‘Guardian Tree’ of ‘Spirit Well’, deze momenten zijn wel zeldzaam en op tijd saven is van groot belang. Gelukkig is het mogelijk om zelf ‘save points’ te creëren door middel van ‘Soul Link’. Een ‘Soul Link’ maak je door de B-toets ingedrukt te houden, waarna een blauwe vlam ontstaat die je als ‘save point’ kunt gebruiken. Via de ‘Soul Link’ krijg je ook toegang tot je ‘Ability Tree’. Door middel van het verslaan van vijanden en het vinden van gele ‘Abilty Orbs’ krijg je ‘Ability Points. Deze punten kun je vervolgens gebruiken in de ‘Ability Tree’ waarmee je geleerde skills en aanvallen kunt verbeteren of items op de map tevoorschijn kunt laten komen.

De eerste keer deed ik iets meer dan acht uur over de game, met ongeveer 60 procent van alle geheimen. Er is dus ontzettend veel te doen en te ontdekken in Ori and The Blind Forest. De game ziet er fantastisch uit en klinkt misschien nog wel beter. De soundtrack blijft in je hoofd hangen en de kleine details van waterdruppeltjes en het geluid van bladeren die je tussendoor hoort, tonen aan hoeveel tijd aan elke klein detail is besteed. Het enige negatieve wat op te merken is aan de game is dat er af en toe een kleine vertraging lijkt op te treden, maar dit gebeurt bij lange na niet vaak genoeg om storend te zijn.

Ori and The Blind Forest maakt alle verwachtingen meer dan waar en ik durf oprecht te zeggen dat dit de eerste game is die serieus in aanmerking komt voor een ‘Game of the Year Award’. Zoals gezegd is er weinig op de game aan te merken, behalve dat hij mogelijk voor sommige spelers te uitdagend is en dat er op zeldzame momenten een kleine vertraging optreedt. Dit zijn de enige dingetjes die een perfecte score in de weg zitten.