CD: Ozark Henry & Nationaal Orkest van België - Paramount

Dat de Belgische muzikant Ozark Henry (AKA Piet Goddaer) tot veel in staat is, is inmiddels een feit. Al mag zijn muziek dan niet uitermate populair zijn binnen onze landsgrenzen; in zijn eigen land België weet hij hit na hit te scoren en worden zijn albums altijd met veel enthousiasme ontvangen. Dit was ook het geval met Stay Gold, waar eerder al een recensie over te lezen was op FOK!. Nu gooit hij het over een drastisch andere boeg en besluit hij het Nationaal Orkest van België in te huren voor een samenwerking voor het nieuwe verhaal dat hij wil vertellen: Paramount.

En ook op dit nieuwe album vinden we een paar pareltjes van de bovenste plank. Met een heel orkest achter je kan het dan ook eigenlijk niet mis gaan, ook al komt het er jammer genoeg soms wel bij in de buurt. Sommige nummers hebben op een aantal punten een hoog Studio 100-gehalte, maar dat weet Henry gelukkig weer goed te maken met het meerendeel van de content op de plaat. Een goed voorbeeld daarvan is 'Radio# (7.1.23.19.11.5.13.31)'. Met de cijfers die constant worden opgedreund raakt de luisteraar haast in een muzikale trance. Ook 'Vespertine' is weer een nummer dat in het straatje ligt van 'Weekenders' of 'We Were Never Alone', en door de bijdrage van het orkest wordt het een speels stukje muziek. 'Godspeed' is een voorbeeld van de flink serieuze nummers die op het album te vinden zijn. Toch werkt de afwisseling tussen symfonisch en bijna-stilte erg goed. De klanken van het orkest zijn een fijne aanvulling van het repertoire van Henry. 'At Sea' is een nummer met een verhaal. En wat is dat verhaal toch weer mooi.

Met Paramount heeft hij dan ook een evenwichtig album neer kunnen zetten, dat van toon nog wel eens verschilt. De aanvullingen van het Nationaal Orkest zijn met vlagen erg indrukwekkend en werken ook goed voor de nummers waarin ze het meeste worden ingezet. Paramount wordt daardoor ook een grootser album, iets wat een groots artiest als Ozark Henry eigenlijk ook wel verdient.