Concert: Gus G. & Arthemis
Hoewel men bang was voor rellen, was het optreden van Arthemis in De Baroeg, afgelopen donderdag, uiteindelijk het enige Italiaanse geweld dat in Rotterdam werd aangedaan. Daar mocht de band uit Verona het voorprogramma verzorgen voor Gus G. en zijn band. De Griekse gitaarvirtuoos deed ons land aan voor een optreden tijdens zijn Europese ‘We are the Fire’-tour.
Arthemis bestaat al sinds 1994 en heeft zeven albums op haar naam staan, waarvan We Fight uit 2012 het meest recent is. Gitarist Andrea Martongelli is het enige nog originele bandlid en hij is met zijn sterke riffs en solo's ook duidelijk de drijvende kracht achter de sound van de band. De mix van power, heavy en thrash metal is niet heel vernieuwend, maar dat is ook niet waar het om te doen is. Dit is regelrechte old school, maar door de beleving van de heren komt het fris over. De heren zijn in de Baroeg zeer op dreef. Ondanks dat de zaal slechts halfvol is, weet de band de handen van de mensen op elkaar te krijgen, mede omdat de set goed is uitgebalanceerd met mid- en uptempo nummers.
Wanneer Kostas Karamitroudis oftewel Gus G. met zijn band het podium betreedt, is de zaal wel iets voller maar lijkt het concert toch wel concurrentie te hebben van het voetbal, al is het maar omdat er van het aanwezige publiek ook een groep bij de bar blijft hangen om er op het grote scherm naar te kunnen kijken. Gus besluit dan ook om zelfs eerder te beginnen en een stuk vroeger te eindigen. Kennelijk moeten de Grieken nu ook bezuinigen op tijd.
Gus maakte al snel furore toen hij in de voetsporen mocht treden van Randy Rhoads en Zakk Wylde, en werd opgenomen in de band van Ozzy Osbourne. En tja, wanneer je dan uiteindelijk op eigen signatuur gitaren mag spelen, de ESP Gus G. NT-1 en 2, dan heb je het goed gedaan, zullen we maar zeggen. Maar de man kan ook werkelijk wel een goed potje riedelen. Het is duidelijk dat hij is beïnvloed door specialisten als Joe Satriani en Marty Friedman (met wie Gus vorig jaar nog optrad). Van klassieke arpeggio’s tot metal fingertipping, Gus wisselt het in een akelig tempo af.
In al die jaren heeft Gus G. slechts twee soloplaten gemaakt, maar de man hobbelt dan ook van het ene naar het andere sessiewerk. Bands als Kamelot, Arch Enemy en Nightrage deden een beroep op hem, net als Firewind, waarvan de zanger op deze tour ook in de band meedoet. Derhalve wordt dan ook een nummer van Firewind uit te kast getrokken, net als een song van Dream Evil - een band waarin Gus speelde voor zijn tijd bij Ozzy. Van de meester zelf wordt in de toegift ‘Crazy train’ ten gehore gebracht. Op dat moment zeer toepasselijk, want niet veel later, wanneer de show is afgelopen, breekt de gekte niet veel verder in De Kuip inderdaad uit. Een vooruitziende blik van Gus om dus eerder te beginnen en te stoppen, want meer mensen staan inmiddels bij het scherm.
Maar misschien was het toch de kleine technische storing van een van de gitaren halverwege de set die Gus deed bewegen ook wat korter te spelen. Ondanks dat was het algemene geluid uitstekend: hard doch zuiver, zoals het een goed rockconcert betaamt. En zo was het voor de liefhebbers die er waren in ieder geval een prima avond. Mocht je het ook willen ervaren, vanavond doet Gus nog een optreden in Hedon in Zwolle.
