Blackguards 2

Toen het eerste deel van Blackguards uitkwam was het voor een flink aantal mensen niet wat zij ervan verwachtten. Toch werd het ervaren als een hoop lol en bezat het een degelijke verhaallijn en memorabele personages. Met name voor de echte fans van tactisch spel was de gameplay interessant, maar had het wel een aantal duidelijke opmerkbare aanpassingen nodig. Iets dat Daedelic Entertainment veel en duidelijk uit de community te horen kreeg. Nu, met het tweede deel, belooft de studio deze foutjes uit deel één te hebben verbeterd en een beter en meer compleet spel neer te zetten. Na vele uren spelen moet ik toegeven, ze hebben hun belofte waargemaakt.

Begrijp me niet verkeerd, er zitten nog steeds wel wat bugs in het spel, maar over het geheel is het spel beter dan wat we de eerste keer voorgeschoteld kregen. Wat je kunt verwachten zijn meer vijanden, betere gevechten, een interessant legersysteem en meer veelzijdigheid door de huurlingen die je in de gevechten kunt inzetten. Fans van Blackguards kunnen de terugkeer verwachten van een hoop personages, aangezien Blackguards 2 zich een aantal jaar na de gebeurtenissen van deel één afspeelt. Als speler ben je Cassia, verraden door haar echtgenoot en voor dood achtergelaten in de kerkers onder het paleis. Je gaat op zoek naar oude vrienden, probeert een leger op poten te zetten en gaat erop uit om jouw koninkrijk terug te winnen. Onderweg krijg je een aantal dialoogkeuzes te maken die daadwerkelijk invloed hebben op het verhaal. Daarnaast is het ondervragingssysteem ook nog eens simpel, maar effectief wanneer je gevangenen hebt.

Wat waarschijnlijk de grootste veranderingen in de gameplay zijn, zijn de huurlingen en de manier waarop je de map beheerst. In plaats van een avonturenspel waarbij je de kaart van de open wereld stukje bij beetje onthult, krijg je het volledige land te zien dat je moet zien te veroveren. Elke stad of herkenningspunt geeft jouw kamp extra troepen of een bonus en heeft een aanduiding van de moeilijkheidsgraad. Uiteraard ligt het voor de hand om van makkelijk naar moeilijk door het spel te gaan, maar toch trekt je aandacht soms naar die uitermate handige en noodzakelijke bonussen, waardoor je moeilijkere delen eerst probeert te veroveren.

Dit brengt ons bij het huurlingensysteem, wat echt heel goed in elkaar zit. Nadat je het eerste deel van het spel hebt weggespeeld en de kaart voor je hebt, kun je soldaten uit je kamp gebruiken om mee te vechten. Over het algemeen is dit gelimiteerd tot twee man, maar dat varieert per deel van de kaart. Je begint met de keuze uit boogschutters, speerdragers en zwaardvechters, maar later in het spel speel je ook andere klassen vrij zoals de battle mage. Van de vrijgespeelde troepen kun je dan weer de vaardigheden en uitrusting upgraden door verschillende delen van de kaart te veroveren. Ook krijg je hiermee handige bonussen, zoals weerstand tegen bepaalde aanvallen. Wat dit vooral zo interessant maakt, is dat je jouw leger precies zo kunt vormen als jij wilt. Er waren momenten dat ik simpelweg geen zin had om een boogschutter in mijn main party te stoppen, dus nam ik gewoon een paar boogschutterhuurlingen mee naar het gevecht. Met name in het begin, voordat je jouw leger helemaal geoptimaliseerd hebt, werkt dit bijzonder goed. In combinatie met het feit dat je jouw party members aan het begin van een gevecht kunt plaatsen waar je wilt, maakt dat je een prima werkend en uitgebalanceerd gevechtssysteem hebt.

Visueel is Blackguards 2 hetzelfde als het eerste deel. Het ziet er prima uit, maar je hoeft niet te verwachten dat je soppend van je stoel afglijdt. De effecten zien er wel heel goed uit, met name het ontwerp van de monsters en personages. De art style is solide en past perfect in de wereld die wordt neergezet. Ik heb geen giga-high-end-pc, maar op een paar enkele framedrops na was het spel prima te spelen. Op een paar plekken in het spel na zou iedereen met een redelijke pc Blackguards 2 moeten kunnen spelen. Mocht je echt in de problemen komen, dan kun je er altijd nog voor kiezen om met lagere settings te spelen tijdens die gevechten die je pc niet aankan.

Hoewel de game een prima indruk achter heeft gelaten, zijn er toch een aantal dingen die echt in een patch mogen/moeten worden aangepakt. Gelukkig leven we in een tijdperk waarbij patches meer regelmaat dan uitzondering zijn, maar erg fijn voor de vroege spelers is het niet. Er zijn een aantal dingen die op zich klein van aard zijn, maar die je wel verschrikkelijk het bloed onder de nagels vandaan kunnen halen. De belangrijkste is het gebruik van de ‘take all’-knop aan het eind van een gevecht, waarmee je in één keer al je buit kunt verhuizen naar je inventory. Tot het moment dat je leest dat dit gepatcht is, raad ik je aan deze knop letterlijk nooit te gebruiken. De game loopt vaster dan gewapend beton en je staart voor de verdere tijd naar jouw nietsdoende personages.

Conclusie
Wanneer je overweegt Blackguards 2 te kopen, moet je jezelf drie vragen stellen. Houd je van tactische rpg’s? Houd je van een interessant verhaal met een hoog fantasygehalte? Heb je heel veel uren over om aan een nieuwe game te besteden? Als je op een van deze drie vragen ja hebt geantwoord, aarzel dan niet om Blackguards 2 te kopen. Sterker nog, begin met deel één mocht je die niet hebben gespeeld voor een nog beter begrip van het verhaal. Daedelic Entertainment heeft heel goed werk afgeleverd en aangetoond goed naar de community te luisteren voor verbeteringen. Je wordt niet achter je pc vandaan geblazen, maar je hebt aan het eind wel een aantal prima herinneringen aan een heel solide spelervaring.