The Interview
Het was de meest besproken film van 2014. Iedereen had het over de hack bij Sony, waarvan eigenlijk nog steeds niet zeker is wie er achter zit. Sommigen zeggen dat Noord Korea een aanval op Sony heeft laten uitvoeren voor het uitbrengen van de film in kwestie: The Interview. Het zou hun Supreme Leader Kim Jong-un ridiculiseren en beledigend zijn voor het land als geheel. De release voor Nederland was na de cancelling in Amerika ook onzeker geworden, maar nu is toch besloten de film uit te geven. Was het al die ophef nou echt waard?
De film gaat, zoals inmiddels bekend bij iedereen, over de talkshowhost Dave Skylark (gespeeld door James Franco) die de kans krijgt om Kim Jong-un te interviewen in Pyongyang, Noord Korea. Hij accepteert de uitnodiging en ook zijn opnameleider (Seth Rogen) besluit om af te reizen naar het gesloten land. Wat Skylark en zijn compagnon alleen niet verwachten, is dat de CIA hen vervolgens verplicht om de leider te vermoorden. Ze kunnen geen kant op en zullen moeten doen wat de CIA zegt. En dan begint het kat-en-muisspel, want Kim Jong-un blijkt ook nog eens meesterlijk manipulatief te zijn.
The Interview bevat over het algemeen veel infantiele poep-en-pieshumor, dus kijkers die daar niet van houden zullen direct na de eerste scènes al afhaken. Maar over het algeheel genomen is The Interview gewoon een satire, en satire stuit al sinds het begin der tijden op weerstand. Er zullen altijd mensen zijn die zich daaraan ergeren of het niet met het geschetste beeld eens zijn. The Interview maakt daar handig gebruik van door de leider van Noord Korea zo belachelijk mogelijk neer te zetten. Waar de film hierdoor aan voorbij gaat, is een enigszins serieuze toon. Die is vooralsnog door de hele film bijna nergens te bekennen en dat is jammer.
Een pluspunt van The Interview is toch wel de (ogenschijnlijke) Koreaanse acteurs. Randall Park, die de rol van Kim Jong-un speelt, zet de rol neer met zelfverzekerdheid en is op sommige punten echt wel middelpunt van de humor, zonder de serieuze toon in zijn spel te verliezen. Rogen's scènes met Diana Bang, die de starre Sook speelt, zijn vooral grappig door de dame in kwestie. Eigenlijk hetzelfde verhaal als met Bad Neighbors, waarin Rose Byrne toch echt de grappigere partij bleek te zijn.
Het avontuur van Dave Skylark en zijn opnameleider blijkt de ophef helemaal niet waard te zijn, en is gewoon een redelijke comedy met net iets te veel kinderachtige humor. De film weet qua humor niet het niveau te halen van Bad Neighbors, die juist geprezen werd om de humor die zo spot-on was. Uiteindelijk gaat het toch wel daar om. The Interview kijkt makkelijk weg en is op sommige punten wel erg grappig. Door de overload wordt het soms alleen too much en dat blijft jammer. Na het kijken van de film blijft de kijker achter met een bittere nasmaak.
