Destiny: The Dark Below

The Dark Below wordt verkocht als Destiny’s eerste grote ‘expansion’. Het prijskaartje luistert dan ook naar twintig euro. Gezien de hoeveelheid nieuwe content is dit echter niets minder dan afzetterij. Bovendien lost The Dark Below niet de grote problemen op die Destiny al sinds het begin heeft.

Het is goed om allereerst de update te bespreken die samen met deze uitbreiding werd gepubliceerd. De update is gratis voor iedereen en verandert een paar belangrijke elementen binnen de game. De belangrijkste verandering is de manier waarop ‘exotic’ (de hoogste klasse) wapens en uitrusting upgraden.

Je kunt nu wapens die een aanvalswaarde van 331 (was 300) hebben en uitrusting die tot 36 light (was 30) gaat kopen of vinden. Je wilt natuurlijk niet dat je kostbare exotics achterblijven, daarom kun je deze nu elke weekend bij Xur laten upgraden in ruil voor heel veel geld en een exotic shard.

Dit systeem introduceert allerlei nieuwe problemen die Bungie had moeten voorzien. Wanneer je een exotic laat upgraden worden wel alle perks gereset. Dat betekent dat als je daadwerkelijk 331 aanvalspunten/36 light wilt bereiken je eerst je wapen opnieuw moet levellen met ervaringspunten. Hiermee geeft Bungie aan de tijd van de spelers totaal niet te respecteren.

Erger nog is het feit dat de intellect/strength/discipline van je eigen unieke exotic bij de upgrade niet wordt meegenomen. Je krijgt een nieuw standaard item die misschien wel lagere waardes heeft. Daarbovenop wordt glimmer nu heel kostbaar, omdat die upgrades zo duur zijn. Nu moet iedereen dus glimmer gaan farmen, niet bepaald een leuke bezigheid. Kortom, Bungie heeft de fans weer eens teleurgesteld.

Nu kunnen we het eindelijk over The Dark Below gaan hebben. De ‘uitbreiding’ introduceert een nieuw personage, een paar verhaalmissies, een paar multiplayer maps, twee strikes (waarvan een exclusief is voor PlayStation) en een nieuwe raid. We gaan ze stuk voor stuk doorlopen.

Eris, zo heet het nieuwe personage. Zij stuurt je op nieuwe missies en verleent tijdens die missies ook commentaar. Deze dame koestert intense haat voor Crota, de raid-baas, en wil alle Hive vernietigen. Haar voice-overs zijn behoorlijk overdreven en cheesy, maar zelfs dat is een flinke verbetering ten opzichte van Dinklebot.

De missies zelf verschillen niet veel van de oude saaie missies. Je vecht nog steeds tegen waves vijanden, al is dat nu iets beter verhuld. Verder mag je af en toe een zwaard gebruiken, iets dat erg tof blijft. De Omnigul strike probeert ook iets nieuws, je komt de baas al vrij vroeg tegen en vervolgens ga je achter haar aan. De confrontatie eindigt alleen wel weer in een klein kamertje en de baas is weer een bulletsponge.

De PlayStation-exclusive strike in The Black Garden is een stuk erger. Hier vecht je tegen eindeloze waves Minotaurs en aan het einde wacht een baas die overduidelijk een iets aangepaste versie van de Nexus strike-baas is. De missies en de strikes spelen zich bovendien af op plekken die je al eerder hebt gezien. Het is daarom lastig om dit als echt nieuwe content te zien. Het voelt goedkoop aan.

Wél helemaal nieuw is Crota’s End, de nieuwe raid. Dit is net als The Vault of Glass een nieuw hoogtepunt voor Destiny. De raid bestaat wel uit compleet nieuwe gebieden en introduceert wederom allerlei nieuwe elementen. De raid speelt een beetje als een puzzel. Je moet uitvogelen wat je in hemelsnaam moet doen om verder te komen. Dit doe je in een team van zes man die onder druk wordt gezet door de sterkste vijanden in het spel.

Crota verslaan duurde de eerste keer uren en het was een van mijn game-hoogtepunten van het jaar. De raid is weer fantastisch en toont de echte potentie van Destiny. De enige kritiek die ik heb is dat deze iets minder groots en avontuurlijk aanvoelt vergeleken met The Vault of Glass.

Conclusie
The Dark Below faalt als ‘uitbreiding’. Daarvoor heeft het simpelweg niet genoeg (echt nieuwe) content en de update introduceert bovendien allerlei nieuwe problemen. De raid maakt gelukkig veel goed, maar een prijskaartje van een euro of tien was meer gepast geweest.