LP: Yama - Ananta
Yama is een viermansband uit Tilburg en Utrecht die in 2010 werd opgericht en die sinds die tijd behoorlijk snel naam hebben weten te maken in de Nederlandse muziekscene. Zo deelde de groep al het podium met artiesten zoals Uncle Acid & the Deadbeats, Acid Mother's Temple, Orange Sunshine, Candybar Planet, Midnight Ghost Train, Komatsu, Orange Goblin en vele vele anderen en stond ook op festivals zoals Roadburn, Incubate, het Freak Valley Festival, Yellowstock en Into the Grave. Bij dat laatstgenoemde festival was uw recensent ook present en ik kan u wel verklappen dat ik behoorlijk onder de indruk was van het optreden van Yama. Nadat we afgelopen januari al een voorproefje kregen in de vorm van de single 'Ananta', ligt vanaf deze week het langverwachte gelijknamige album van de mannen bij de betere platenwinkels.
Yama - Ananta
Toen in 2011 de Seaquake-EP verscheen werd al snel duidelijk dat we met een bijzondere band te maken hadden. De groep speelde een eigenzinnige stijl van stonerrock, waarin we ook de nodige elementen uit onder meer de hardrock en grunge terug konden horen. Datzelfde fijne eigenzinnige geluid is gelukkig ook op dit eerste album in ruime mate aanwezig. Dit zijn duidelijk muzikanten die psychedelica, hard rock, blues en stonerrock in hun platenkast hebben staan en dat is dan ook goed in de muziek van de band terug te horen. Yama vernoemde zichzelf naar de god van de dood in het Tibetaans boeddhisme en die duistere inspiratiebron heeft ook wel zijn invloed gehad op de teksten van de groep.
Ananta opent meteen sterk met het titelnummer van de plaat. 'Ananta' is een stevig groovende track die meteen de toon zet voor dit moddervet geproduceerde album. Ananta werd opgenomen in de Independent Recordings Studio in Utrecht met Quintijn Verhoef achter de knoppen. Verhoef produceerde eerder al werk van onder meer Sidewalk, Incarnate en Hymir en weet dus als geen ander hoe een stevige band hoort te klinken. Op Ananta heeft hij ook weer prima werk afgeleverd. Zo horen we stevig traag beukende tracks zoals 'Anchor In Time' en 'Migraine City', blaast zanger Alex Schenkels ook flink op de mondharmonica in het bluesy 'Ruach Elohim', dat overigens al snel uitloopt op een flinke bak psychedelische hardrock.
Yama
Hoogtepunt op de plaat is het tweedelige 'Swordsman of the Crossroads'. Waar we bij het eerste deel van de track nog een stevig opbouwend stuk ouderwetse stonerrock voor de kiezen krijgen, is het vervolg meer psychedelisch met een middenstuk dat, met name wat de zang betreft, zelfs wel wat doet denken aan The Scorpions. Let wel, dan hebben we het natuurlijk niet over die kwijlliedjes waarmee die Duitse hardrockband bij het grote publiek bekend werd. Ananta sluit daarna aangenaam verrassend relaxt af met de stonerballade 'Vy'. Een fraaie afsluiter van een zeer indrukwekkend debuutalbum, waar de mannen absoluut trots op mogen zijn.
Ben je wel een liefhebber van de hierboven genoemde bands en muziekgenres, dan kunnen we je absoluut aanraden om deze fijne band eens een goeie luisterbeurt te geven. Uiteraard is het album Ananta ook op vinyl uitgebracht en wel in de kleuren oranje en zwart-wit gemarmerd. Van die laatste editie zijn er slechts 75 gemaakt, dus wees er snel bij zou ik zeggen.
