MX GP

Vallen en weer opstaan. Dat is in deze motorcross-game wel het meest toepasselijke om te zeggen. Toegegeven, mijn verwachting was niet al te hoog. De eerste keer opstarten van MX GP op de PlayStation 4 hielp dan ook niet mee. De motoren en racers vallen nog mee, maar vooral de heel karige omgeving gaf me een gevoel dat dit zo’n gevalletje ‘speel het en vergeet het’ zou worden. Ook de besturing was letterlijk vallen en opstaan en zo stond ik al snel na een paar rondjes constant op de laatste plaats. Nou, leuk spel dat MX GP zeg.

Gelukkig heb ik de disc van MX GP niet ergens achter de bank gesmeten, maar ben ik verder gaan racen. En warempel, ik kreeg de besturing onder de knie. Niet dankzij een uitgebreide tutorial, maar door vijf filmpjes waarin de basis werd uitgelegd. Het is vooral handig om te weten dat je niet alleen moet sturen met het linkerpookje, maar vooral met het rechterpookje het gewicht van je racer moet verplaatsen. Doe je dat niet, dan lig je redelijk vaak op je snufferd in de virtuele zandbak. Goed, het grootste probleem getackeld, dan maar eens werken aan mijn carrière als motorcrosser.

In de Career Mode van MX GP begin je als ‘talent’ en moet je je zelf bewijzen om een eerste contract überhaupt in de wacht te slepen. Wanneer je jezelf eenmaal geplaatst hebt, begin je in de lagere categorie, de MX2. Er zijn een stuk of twintig tracks te racen. Een volledig weekend op een track bestaat uit een half uur trainen, een half uur racen om de positie bij de startblokken te mogen bepalen en dan twee races voor de punten. Wat ik pas na twee tracks vond, was dat ik die training en plaatsing kon afbreken wanneer ik wilde door de tijd vooruit te spoelen in het scherm met de tussenstanden. Handig om te weten, want anders duren die sessies langer dan de twee races zelf.

Voor de race en tijdens trainingen kun je wat spelen met de instellingen van je crossmotor. Eerlijk gezegd merk je er amper wat van. Zo kun je de versnellingsbak aanpassen om of een hogere topsnelheid te krijgen, of snellere acceleratie. Nou, wat ik ook kies, ik ben net zo snel weg bij de start. Dat boeit dus geen ene moer. Wat MX GP leuk maakt, zijn de circuits en het daadwerkelijk het gevoel hebben dat je voor je winst moet werken. Zet dan wel de moeilijkheidsgraad van de computerracers op z’n hoogst en vooral alle racehulpjes uit. Anders is het spel echt te eenvoudig.

Grafisch, zoals gezegd, kan er nog heel veel gedaan worden. Dit is duidelijk een last-gen port. Het publiek zijn vlakke mannetjes, de vlaggen die er hangen, hangen niet eens, maar staan stijfgestreken in de lucht. Heel af en toe krijg je wat zand dat achter je opstuift door wat gas te geven, maar echt het cross-gevoel blijft weg door deze armzalige bedoening op je scherm. Stunts, valpartijen, ze zien er niet uit. Als je valt, zie je je ventje als een lappenpop op de baan vallen. Spectaculaire acties of valpartijen komen eenvoudigweg niet voor. Zo jammer, want de funfactor is echt wel aanwezig door de besturing, maar de afwerking is echt minimaal. Hopelijk gaan ze in een volgende versie echt los met de grafische mogelijkheden op de nieuwe consoles, in plaats van te porten van een duidelijk last-gen versie.

Voor de rest blinkt MX GP niet uit in creativiteit. Er is een Time Trial, Career, Free en je kunt online tegen anderen racen, al moet je geen topdrukte verwachten. In de Career modus is het allemaal vrij saai aangekleed met standaard mailtjes in de mailbox, wat helmen die je vrijspeelt en contracten die je kunt verdienen. En toch, ik heb het met plezier gespeeld. Hierdoor ben ik benieuwd of ze voor volgend jaar echt iets neer willen zetten. De besturing heeft even een leercurve, maar als je die eenmaal onder de knie hebt, is het uitdagend genoeg om zo je eigen tijden steeds te verbeteren en allerlei foto’s en teams vrij te spelen. Waren graphics en AI op lagere moeilijkheidsgraden beter en was er meer creativiteit in de verschillende modi, dan zou het cijfer er echt geheel anders hebben uitgezien. Nu is het net voldoende en zou ik wachten op een mooie budgetbak-aanbieding.