Middle-earth: Shadow of Mordor

Je moet bijna wel in een andere grot dan die van Gollum gewoond hebben wil je niet van The Lord of the Rings of The Hobbit gehoord hebben. De boeken van Tolkien zijn wereldberoemd en de films zijn kaskrakers geweest. Natuurlijk zijn er ook eerdere games verschenen, maar persoonlijk konden deze mij nooit boeien. Of ze volgden het verhaal, of het waren matige probeersels. De uitzondering waren de LEGO-vertalingen, die daadwerkelijk creatief met de licenties om gingen. Om maar meteen met de deur in huis te vallen, Middle-earth: Shadow of Mordor is een nieuwe uitzondering voor mij.

Het verhaal van deze game speelt zich af tussen The Hobbit en The Lord of the Rings. Talion, een ranger die de Black Gates richting Mordor in de gaten houdt met zijn clan, wordt samen met zijn familie afgeslacht door de volgelingen van Sauron. Vervolgens opnieuw tot leven gewekt door een Wraith, een geestverschijning. Ze zijn door een vloek aan elkaar verbonden en kunnen nog niet gaan hemelen. De intro zet de toon van het verhaal, maar helaas blijft het daarbij. De rest van het verhaal wordt erg cliché en echt een band met Talion en zijn bondgenoten krijg je niet.

Gelukkig is daar heel erg goed omheen te werken. Op de wereldkaart zie je namelijk verhaalmissies en allerlei zijmissies. Zo kun je slaven bevrijden om meer bondgenoten en informatie te vergaren over je vijanden en zijn er missies om je wapenvaardigheden te testen. Je hebt maar drie wapens, dus deze vermomde tutorials worden al snel iets lastiger om het uitdagend te houden. Je zwaard is er voor het betere hak- en slagwerk. Je boog om van afstand al grote schade toe te brengen (vuurpijlen en explosieve vaten = boem) en met je dagger ga je de sneaky toer op, om zo onzichtbaar langs vijanden te gaan en ze te kelen.

Je kunt Middle-earth: Shadow of Mordor dus op meerdere manieren spelen. Veel mensen vergelijken de game met Assassin’s Creed. Toch gaat dit alleen op als je stealth met dagger speelt, als je langs randen mensen de afgrond in trekt. Voor de rest zijn er alleen maar enkele legerkampen waar je iets van dat Assassin’s Creed terug ziet. Dat komt vooral door de enorme vlaktes, waar je alleen maar doorheen kunt rennen. Grappig detail: je hoort orcs over jouw prestaties praten. Zo sneakte ik in het begin vrij veel en hoorde je orcs zeggen dat ze vooral van de randen af moesten staan, want “The Ranger” zou je er wel eens kunnen vermoorden. Helaas is dat het enige slimme dat ze kunnen zeggen, want slim doen is een ander verhaal. Meerdere keren sluip ik voorlangs tot aan hun tenen om ze ongezien te vermoorden. De uitdaging zit 'm dan ook in aantallen, de kwaliteit van de vijanden is matig.

Het RPG-element in deze game is vrij standaard: door opdrachten te voltooien en orcs te slachten krijg je ervaring en geld. Met die ervaring kun je los in een aardig rijtje extra vaardigheden. Natuurlijk kies je eerst de paar handige voor jouw speelstijl, maar uiteindelijk heb je ze allemaal bij elkaar gespaard. Met geld kun je extra levensmeter meer pijlencapaciteit of meer rune-sloten voor in je wapen. Runes? Je speelstijl kun je beter aangeven met het runesysteem. Elke kapitein laat wel een rune vallen voor een van de drie wapens. Deze runes kun je verpatsen, maar ook in een vrij slot van je wapen stoppen. Hierdoor krijgt het magische krachten. Bijvoorbeeld life-steal als je iemand van achteren besluipt en vermoordt, of bonuspijlen voor je boog als je iemand met een hoofdschot doodt.

Maar het zou zonde zijn de game alleen als een sneakert te spelen. Dus nadat ik wat sterker was geworden ging ik Rambo-met-zwaard-stijl los in Mordor. Dat komt door het heerlijke vechtsysteem, die ze redelijk geleend hebben van de Batman-serie. Je voelt je oppermachtig terwijl je een horde orcs aanpakt, terwijl een foutje je de kop kan kosten. Op tijd ontwijken, counteren, en je speciale vaardigheden gebruiken is oh zo belangrijk. Een goede balans dus, en met een voldaan gevoel kom je uit een succesvol gevecht.

Wat Middle-earth: Shadow of Mordor echter zo verslavend maakt is het Nemesis-systeem. Diepgang is iets wat de hoofdpersonages en bondgenoten missen. Maar dit systeem geeft juist diepgang aan je vijanden. Op de kaart rennen normale orcs rond, maar ook kapiteinen in allerlei gradaties en war-chiefs, zeg maar clanbazen. Het Nemesis-systeem blijft onderlinge ruzies genereren, maar kijkt ook naar jouw reputatie en resultaten tegen de vijand. Verlies je van een kapitein, dan wordt hij sterker en heb jij een nog groter probleem. Laat je een kapitein vluchten terwijl je hem aardig toegetakeld hebt, dan zal hij je bij een volgende ontmoeting herinneren. Het worden eigenlijk kleine soaps in het grotere verhaal.

En die soaps maken het zo verslavend. Je wil van die ene kapitein winnen die je net neer heeft gemept. Lukt het niet, dan komt er in de loop van het verhaal de kracht om orcs te mindcontrollen. Het spel krijgt opeens nog meer diepgang. Je kunt kapiteins of zelfs war-chiefs verslaan en ze voor je wagentje spannen. Of een kapitein helpen verder in de rangorde te geraken door hem mee te helpen zijn meesters te verslaan. Zo wordt hij war-chief, alleen is hij jouw geheim agent. Door dit soort praktijken ontketen je gehele oorlogen tussen orc-clans. Heer-lijk! Dus mocht een specifieke orc veel te sterk zijn: overmeester een andere orc en laat hem het vuile werk opknappen.

Middle-earth: Shadow of Mordor begint qua verhaal goed: waarom je wraak wil nemen wordt vrij duidelijk in beeld uitgedrukt. Daarna kakt het in, maar door een uitstekend vechtsysteem, meerdere mogelijke manieren van spelen en vooral het briljante Nemesis-systeem heb je dat hele verhaal niet nodig. Het is raar, maar de vijanden hebben meer diepgang dan je hoofdpersonage. Sterker nog: pas na uren spelen in de mini-soaps die het Nemesis-systeem mogelijk maakt bedacht ik me dat ik de game nog eens uit moest spelen. Eindelijk een realistische Tolkien-game die blijft boeien door een uitstekende gameplay en leuke graphics. Er mogen meer van deze uitzonderingen komen! Wel met iets vergelijkbaars als het Nemesis-systeem graag, want daar ligt die nieuwe lat.