Gone Girl
David Fincher is een begenadigd regisseur die berucht staat om zijn ijzingwekkende thrillers vol twists en turns. Zijn twee bekendste meesterwerken, Fight Club en Se7en, worden nog altijd bejubeld door fans en filmkijkers in het algemeen. Met Gone Girl levert Fincher weer een mindfuck van een film af die nog lang met veel plezier zal worden gekeken.
Gone Girl begint met de verdwijning van Amy Dunne (Rosamund Pike). Nick Dunne (Ben Affleck) komt thuis en treft de woonkamer onder verdachte omstandigheden aan. Hij belt direct de politie op, die belast wordt met de onderzoekszaak. Uiteraard behandelen ze, zoals altijd in dit soort gevallen, de man meteen als verdachte. En al snel blijkt inderdaad dat Nick niet alles aan de politie heeft verteld. Dit leidt tot een aaneenschakeling van onthullingen en een aantal geniale twists.
Als er iets is waarin deze film niet teleur zal stellen, dan zijn het twists. De ene grote twist wordt al snel gevolgd door een andere, nog grotere twist, waarbij je hersenen steeds worden gestimuleerd om de volgende stap te raden. Want hoewel de film met zijn speelduur van ruim 2,5 uur totaal niet aan de korte kant is, word je wel de volledige tijd actief in het verhaal getrokken. Fincher voert een zelfverzekerde regie en toont zowel het heden als het verleden via flashbacks, die steeds nét de juiste informatie aan de kijker verschaffen. Ook de verschillende plotwendingen worden constant op je afgevuurd, wat voorkomt dat bepaalde mysteries té langgerekt aan gaan voelen.
En dan is er nog de echte ster van deze film: Rosamund Pike. Na verschillende (bij)rollen is dit haar eerste écht grote hoofdrol en boy, ze spat van het scherm af. Hoewel Amy direct aan de start van de film verdwenen is, worden de flashbacks vanuit haar gezichtspunt verteld. Wat begint als een romantisch sprookje verandert al heel snel in een ware nachtmerrie. De transformatie die Pike haar personage doet ondergaan is zo overtuigend dat het veel mensen angst in zal boezemen. En ook Ben Affleck (die het postuur van Batman in deze film al heeft) laat weer eens zien, na Argo, dat hij niet meer het jonge acteurtje is dat vooraan stond bij het uitdelen van de mooie gezichten.
De cast wordt aangevuld met diverse bekende en minder bekende hoofdrollen. Bekendste is ongetwijfeld Neil Patrick Harris (Barney uit How I Met Your Mother) die een ex-vriend van Amy speelt. Het is een vrij serieuze en donkere rol en mensen zullen daarom verbaasd van zijn aanwezigheid staan te kijken. En toegegeven moet worden dat het hem helaas niet volledig lukt om zijn verleden van zich af te spelen. Nee, neem dan Tyler Perry, die een vermakelijke bijrol speelt als de advocaat van Nick. Carrie Coon zet als de zus van Nick wel een rol neer die ertoe doet. Na veel gastrollen in tv-series is dit haar eerste rol in een film en dit is er een die we nog vaak terug gaan zien.
Kortom: Gone Girl is een mooie kick-off van het najaarseizoen. We laten de blockbusters vol ongein achter ons en gaan op zoek naar films die iets langer zullen blijven hangen. Mogelijk worden dit een van de films waar we tijdens het Oscar-seizoen veel over gaan horen. Na deze film zal ik alvast mijn eerste voorspelling doen: om een nominatie voor Rosamund Pike kunnen ze niet heen!
