Into the Storm

In 1996 bulderde Jan de Bont de filmzalen binnen met 'zijn' Twister. In de era van de rampenfilm (in die periode kwamen ook Dante's Peak, Deep Impact en Independence Day uit) was het een fris genre, wat nog niet eerder op het witte doek getoverd had kunnen worden. De technologie was eindelijk ver genoeg om de epische natuurkracht van een tornado op celluloid vast te leggen. Met rondvliegende koeien en een rennende Helen Hunt is dit een klassieker in zijn genre, die zelfs nog een eigen attractie heeft in Universal Studios Florida. Nu, achttien jaar later, probeert Steven Quale (Final Destination 5) dit nog eens over te doen met een nóg grotere storm en nóg spectaculairdere beelden. We verwachten niets minder.

Into the Storm banner

In Into the Storm volgen we een groepje documentairemakers, dat met een speciaal gebouwde tank vol met camera's het oog van de storm wil vastleggen. Dat is nog nooit iemand gelukt dus men ruikt het grote geld al. Na echter een jaar zonder succes te hebben getourd door de VS wil regisseur en geldschieter Pete het bijna opgeven. Net op dat moment treft één van de grootste stormen aller tijden het stadje Silverton, waar conrector Gary (Richard Armitage, The Hobbit Trilogy) een diplomauitreiking wil begeleiden. Die ochtend had hij een ruzie met zijn zoon, die nu uiteraard ergens bedolven ligt onder het puin na de eerste tornado. Tijdens de almaar heftiger wordende storm stuiten de twee groepen op elkaar, waar Gary voor de keuze komt te staan om zijn documentaire of een mensenleven te redden. 

Into the Storm screen 1

Into the Storm leunt weer eens op het 'found footage'-principe. Mogelijk dacht een Hollywood-executive ergens dat dit een nieuwe look aan het orkaangenre zou geven, maar eigenlijk worden alle spektakelshots buiten deze 'found footage' getoond. Toch verzinnen de hoofdpersonages steeds stomme excuses om de camera aan te zetten. De tank die gebruikt wordt voor de documentaire zit vol met camera's voor dit doel, dus dat is logisch. Maar waarom Gary's zoon maar blijft filmen terwijl een mogelijke verdrinking erg dicht bij komt is onverklaarbaar. Het concept dwingt de regisseur ook met onbekende acteurs te werken. Uitzondering is Sarah Wayne Callies, die met rollen in Prison Break en The Walking Dead bij het publiek al vrij bekend is. Ze zet hier echter net zo'n plat personage neer als in die twee tv-series. Ook Armitage is bekend geworden als dwerg Thorin in The Hobbit-films, maar dit zal niet de film zijn die zijn carriére een 'after Middle-Earth' boost geeft. De cast wordt aangevuld met nietszeggende namen, waarvan ook niemand een blijvende indruk achterlaat.

Into the Storm screen 2
Na een Sharknado hebben we nu ook een Firenado!

De film is het beste te vergelijken met een pornofilm. Net zoals mensen voor de seksscènes naar een porno kijken, gaan mensen naar Into the Storm voor orkaanscènes die zoveel mogelijk schade aanrichten. Het publiek wil gebouwen verwoest zien worden, koeien door de lucht zien slingeren en vooral: veel spektakel met de nodige herrie. De film biedt genoeg van deze scènes en is op die momenten ook op zijn best. De spanning is aanwezig en het is visueel erg gelikt. Deze scènes worden echter (net als in de porno) onderbroken door scènes waarbij oninteressante personages oninteressante dingen gaan doen. Het wordt nooit echt dreigend. In screenplay-theorie zal waarschijnlijk worden benoemd dat je personages een obstakel moet geven om in een rampenfilm van punt A naar punt B te gaan, maar deze film had dat niet nodig. De plot omtrent de documentairemakers was meer dan genoeg geweest om een onderhoudende film op te leveren.

De film is dus een ware rampenpornofilm geworden, waarbij je af en toe door tien minuten gezwets heen moet zitten voor er weer een hoogtepunt komt. Als je een goede home cinema-set hebt, is deze dankzij de fastforward-knop dus prima op DVD of blu-ray te bekijken.