Boek: De vrouw die de honden eten gaf
Het is dit jaar alweer 18 jaar geleden dat de Belg Marc Dutroux tot levenslang werd veroordeeld voor de ontvoering, gijzeling en verkrachting van en de moord op een zestal jonge meisjes. Hierbij werd hij geholpen door de junk Michel Lelièvre, autodief Bernard Weinstein en zijn voormalige echtgenote Michelle Martin. Laatstgenoemde werd op 28 augustus 2012 onder voorwaarden vervroegd vrijgelaten en dat inspireerde schrijfster Kristien Hemmerechts tot het schrijven van het boek De Vrouw Die de Honden Eten Gaf.
In het boek van Hemmerechts wordt het verhaal verteld door een vrouw genaamd Odette, een onzekere en daardoor makkelijk te manipuleren vrouw. Deze Odette staat op het punt om na 25 jaar gevangenisstraf vrijgelaten te worden en blikt in een aantal fasen terug op haar leven. Hoe ze in contact kwam met de man genaamd M., hun huwelijk en hun drie kinderen. Het moge duidelijk zijn dat zij de papieren versie van Michelle Martin is. Een vrouw die zichzelf ook als een slachtoffer van de bruut M. ziet.
Als de schuldvraag ter sprake komt, blijft Odette ontkennen. "Waarom huilde ik niet om de kinderen van wie het bloed aan mijn handen kleeft? Omdat er geen bloed aan mijn handen kleeft." De naïeve vrouw heeft ook geen benul waarom men zo'n enorme afkeer van haar heeft en kruipt dan ook regelmatig in de slachtofferrol. "Wie heeft ooit met mij medelijden gehad?" Het enige moment dat Odette haar menselijke kant laat zien is als de moordenares het over haar eigen kinderen heeft. Over 'de andere kinderen' spreekt ze liever niet.
Toen bekend werd dat Hemmerechts een boek zou schrijven dat gebaseerd zou worden op 'de meest gehate vrouw van België' ontstond er nogal wat rumoer bij onze zuiderburen. De zaak-Dutroux ligt in dat land nog steeds gevoelig en er werd dan ook behoorlijk negatief op het plan van de toch al controversiële schrijfster gereageerd. Dat gebeurde trouwens ook al toen Hemmerechts in 2007 de roman In het land van Dutroux publiceerde. In De vrouw die de honden eten gaf probeert de auteur echter ook antwoord te vinden op vragen waarop tot op heden geen duidelijk antwoord werd gegeven.
Wat bezielde deze vrouw om willens en wetens een paar kinderen te laten verhongeren maar ondertussen wel de waakhonden te eten gaf? Hoe kon de voormalige lerares zo transformeren tot een koelbloedige kindermoordenares? Op deze en andere vragen probeert Hemmerechts, met behulp van feiten en fictie, een sluitend verhaal te maken en is daar redelijk in geslaagd. Odette is een vrouw die geen verantwoording wil nemen voor haar daden en terugkijkt op een ellendig leven waarin alles grauw en grijs was.
In een interview met het programma Nieuwsuur zei de schrijfster dat ze met het boek had gepoogd om Michelle Martin als mens neer te zetten. Waarschijnlijk is ook dat een van de redenen waarom dit verhaal zo benauwend is voor sommige mensen. Het kwaad heeft door het verhaal een gezicht gekregen en dat ziet er niet uit als een duivels monster met hoorns, maar als een gewone doorsnee vrouw. De vrouw die de honden eten gaf.
