The Gatekeepers

In The Gatekeepers komen zes voormalig hoofden van de Sjien Beet aan het woord. De Sjien Beet is de Israëlische veiligheidsdienst en in deze documentaire wordt op openhartige wijze een boekje geopend over de strijd tegen terreur.

gatekeepers

Documentairemaker Dror Moreh durft hierbij kritische vragen te stellen. Het resultaat is dat de Sjien Beet wordt neergezet als hard en meedogenloos. Voormalig hoofd Avraham Shalom stelt dat er geen ruimte is voor ethiek. Iets wat later ook wel blijkt als Carmi Gillon met een glimlach op het gezicht vertelt over een weigerende telefoonbom die een terrorist had moeten doden.

De gesprekken worden ondersteund door unieke archiefbeelden en bewerkt materiaal. Foto’s zijn omgezet naar filmmateriaal en dit levert interessante schetsen op van bijvoorbeeld de Bus 300-affaire, die tot het opstappen van Avraham Shalom leidde. Absolute pluspunten dus, die de documentaire extra interessant maken.

gatekeepers

Het is bijzonder om de zes mannen op deze manier aan het woord te zien. Als kijker besef je soms maar nauwelijks dat je hier te maken hebt met mannen die verschrikkelijke beslissingen hebben moeten maken die onschuldigen het leven hebben gekost, want ze tonen nergens spijt of emotie. Slechts sporadisch lijken ze moeite te hebben met gemaakte keuzes en dan komt al snel iets als trots of ego om de hoek kijken. ‘Collateral damage’ is ingecalculeerd, dat hoort nu eenmaal bij deze strijd. Het is hard tegen hard.

gatekeepers

Aan de andere kant hebben terroristen precies dezelfde opvatting. Het zet je aan het denken: in hoeverre verschilt deze Israëlische veiligheidsdienst van terroristische cellen? Er wordt gesproken over een put met een bodem, maar zolang de haat over en weer blijft gelden, is deze bodem niets meer dan een ingebeeld iets. Zoals Ami Ayalon afsluit: elke veldslag kan wel gewonnen worden, maar de oorlog wordt verloren.