Don Jon

In Don Jon, het schrijf- en regiedebuut van acteur Joseph Gordon-Levitt, maken we kennis met Jon Martello, een aan porno verslaafd leeghoofd met weinig ambitie behalve het scoren van die ene 'tien': de perfecte vrouw waarmee hij de perfecte seks kan hebben die al die porno overbodig maakt. Kan Gordon-Levitt, onder meer bekend van zijn rollen in The Dark Knight Rises, Inception en Looper, zijn charme en intelligentie vertalen naar een geslaagd regiedebuut?

Jon Martello - gespeeld door Gordon-Levitt zelf - is een eenvoudige jongeman. Er zijn een paar dingen in het leven waar hij echt iets om geeft: Zijn appartement, zijn auto, de sportschool en de wekelijkse trip naar de kerk waarna hij de avond bij zijn ouders doorbrengt die over futiele dingen klagen. En porno. Jon houdt zoveel van porno dat hij het opstartgeluid van zijn Macbook al erotisch vindt. Jon houdt zo ontzettend veel van porno, dat zijn veelvuldige relaties en one-night-stands er onder lijden doordat ze het bij lange na niet halen bij het plezier dat een avondje filmpjes klikken biedt. Hij houdt zoveel van porno dat hij elke week in de biechtstoel opbiecht hoeveel tientallen filmpjes hij heeft bekeken waarna hij beloond wordt met een riedel weesgegroetjes en onzevaders. Het probleem van Jon is namelijk dat hij alles in zijn leven objectificeert. Die gewoonte blijft bij alles wat hij doet - in meer of mindere mate - de kop op steken, of dat nu de staat van zijn appartement is, de pornofilmpjes die afgekocht worden met weesgegroetjes of dat meisje in de club dat hij "The most beautiful thing I've ever seen" noemt. Lekker persoonlijk. Don Jon gaat over de zoektocht naar zelfverbetering en, uiteindelijk, geluk.

Mensen die bekend zijn met Joseph Gordon-Levitt buiten zijn films om - bijvoorbeeld interviews, zijn Facebook-pagina of de hilarische lip sync-battle tijdens de Jimmy Fallon-show - zullen merken dat Don Jon in veel opzichten overeenkomt met het imago dat hij voor zichzelf heeft opgebouwd. De film komt fris, hip en charmant over inclusief snelle montage, veel muziek en humor die af en toe een béétje naar het banale neigt maar nergens echt dom wordt. Jon is omringd door een keur aan leeghoofdige personages, zoals Scarlett Johansson in één van haar grappigste rollen tot nu toe, een groep vrienden waarmee hij de clubs onveilig maakt en cijfers uitdeelt aan de aanwezige dames en zijn vader (Tony Danza) die elke zondag tijdens het familieëtentje op de televisie scheldt. De seksistische grappen zijn nadrukkelijk aanwezig en de film neigt hier en daar zelfs een beetje naar het vrouwonvriendelijke, maar dit is geen American Pie.

Don Jon is namelijk een ontzettend zelfbewuste film. Gordon-Levitt snapt dat Hollywood de laatste jaren overspoeld is geworden met romantische komedies en kiest er bewust voor het genre hier en daar op de hak te nemen. Hierdoor heeft de kijker zélfs als het allemaal een beetje zoetsappig dreigt te worden nooit het idee naar iets hersenloos of uitgemolken te kijken, omdat de film zelf lijkt te 'snappen' dat het eigenlijk allemaal een beetje belachelijk is. De humor werkt de hele film lang omdat de personages zelf werken, het geheel voelt de gehele rit weldoordacht, en wordt ondanks de vele grappen over porno en seks nergens goedkoop. Het tempo ligt hoog, af en toe zelfs iets té hoog aangezien sommige plotlijnen en personages misschien iets meer uitgediept konden worden, maar over het algemeen is dat geen ramp.

Wat rest is anderhalf uur schunnige humor in een hip en fris jasje, gedragen door het charisma van Joseph Gordon-Levitt en zijn stoet aan ondersteunende personages als Tony Danza, Julianne Moore en Scarlett Johansson. Een film die van de opening waarin Jon ons uitlegt wat hij zo interessant vindt aan porno, en hoe matig echte seks in vergelijking is, tot aan het (enigszins abrupte) einde overeind blijft. Een slimme, charmante en grappige kijk op het leven, de groei en de zoektocht naar geluk van een van de leukste personages die in lange tijd het witte doek heeft gesierd. Een regiedebuut dat, ondanks dat het zichzelf af en toe een beetje voorbij rent in zijn haast zo hip mogelijk te zijn, een bijzonder geslaagd eerste wapenfeit genoemd mag worden en benieuwd maakt naar wat de toekomst van deze getalenteerde acteur/regisseur voor ons in petto heeft.