CD: De Jeugd van Tegenwoordig - Ja, natúúrlijk
Binnen de kortste keren schopte de rapformatie De Jeugd van Tegenwoordig het tot de bovenste laag van het Nederlandse muzieklandschap. Het boeken van de vier heren staat vrijwel garant voor een goed feestje en een volle festivaltent of poppodium. Maar na het derde album De Lachende Derde werd het even stil. De soloprojecten (Faberyayo, Le Le, Coevorduh, Bastian en WiWa) kregen voorrang. Begin dit jaar werd bekend dat het vierde album eraan zat te komen en eindelijk is hij daar. Tijdens een zeer succesvol optreden op Lowlands werd de titel bekendgemaakt: Ja, natúúrlijk.
Het allereerste album Parels voor de Zwijnen was een typisch debuutalbum. De heren waren alleen nog bekend door 'Watskeburt?!' en hadden niets te verspelen. De wat experimentelere nummers zullen alleen nog door de echte fans beluisterd worden. Anders is dat bij het toegankelijkere De Machine, door velen bestempeld als het beste album van de groep. Vrijwel elk nummer van het album werd een single.
De Lachende Derde was een ander verhaal. Je merkte dat ze een serieuzere kant op wilden (alleen al aan het openingsnummer 'Zo Volwassen, Zo Beleefd') en met 'Sterrenstof' bereikten ze pas echt de grote massa. Die grote massa die zie je terug bij de optredens, waar in de beginjaren voornamelijk studenten en begin-dertigers op af kwamen. Van tienermeisjes van 15 tot de wat oudere doelgroep: iedereen wilde meespringen met De Jeugd.
Een aantal weken geleden werden 'De Formule' en 'Een Barkie' al uitgebracht. Beide nummers waren typisch De Jeugd van Tegenwoordig: een beetje vreemd en even wennen, maar wel lekker. Datzelfde gegeven werkt eveneens voor het album (en eigenlijk ook hun voorgaande cd's). De oplettende luisteraar merkt duidelijk de switch naar de underground. Niet zo radiofähig als De Machine en vrij experimenteel.
Het lijkt er bijna op alsof het album in een weekend gemaakt is en dat is bedoeld als compliment. Het voelt als een goed verlopen freestyle. De lol van vier mannen die muziek maken is duidelijk hoorbaar en het is spannend om te luisteren, omdat je nooit weet wat voor nummer volgt. Lang niet elk nummer zal (direct) aanspreken, maar na een paar luistersessies zal het zeker voor de liefhebber vanaf Parels voor de Zwijnen een soort van feest van herkenning qua speelsheid worden.
En dan vergeten we nog de wederom heerlijke beats van Bas Bron die de regelmatig poëtische zinnen voorziet van een perfecte onderlaag met behulp van een synthesizer die terug doet denken aan de jaren tachtig. In een wereld waarin muziek steeds meer op elkaar gaat lijken, is het een verrijking dat er bands bestaan als De Jeugd van Tegenwoordig. Bands die je weten te verrassen en elk album iets nieuws proberen te doen. Dat zal vast niet iedereen bevallen, maar vernieuwend en interessant is het wel.
