Event: Welcome To The Village - Dag 1
Sinds deze week is Nederland weer een topfestival rijker. In het Groene Ster gebied, vlak buiten de Friese hoofdstad Leeuwarden, vind dit weekend namelijk de eerste editie van het Welcome To The Village festival plaats. Voor het festival werd een compleet festivaldorp opgebouwd en kan het toegestroomde publiek op een vijftal podia genieten van een zeer breed aanbod van binnen- en buitenlandse artiesten. Het is dan ook niet echt verrassend te noemen dat het festival dan ook compleet is uitverkocht, met uitzondering van een beperkt aantal dagkaarten voor de zondag.
De afgelopen maand werd er door 3FM Serious Talent en Welcome to The Village een contest gehouden waarbij de winnaar als openingsact op het festival mocht fungeren. Maar liefst 79 bands gaven zich op voor de wedstrijd die uiteindelijk werd gewonnen door de band Ashtraynutz. Ashtraynutz bestaat nog maar sinds 2011 maar heeft in korte tijd al behoorlijk naam weten te maken. Zo is de eerste single van de band regelmatig te horen op zowel 3FM, Radio 5 en Radio 6 en kreeg de groep bij laatstgenoemde zender zelfs de titel Radio6 Soul & Jazz talent. In de korte van heftige set laat de groep duidelijk horen dat men een zeer brede muzieksmaak heeft. Muzikaal zit de groep ergens in de hoek van artiesten zoals Jamie Lidell en Jamiroquai, met hun aanstekelijke mix van funk, soul en jazz. Dit is zeker een band waar we nog meer van gaan horen. Na het concert van Ashtraynuts was het tijd om te verplaatsen naar podium Ravenswoud voor de scheepmansliederen van de band Hillbrandt. De band, die voorheen bekend was onder de naam Hilbrandt Mill, is sinds kort een nieuwe koers gaan varen waarbij de bezetting terug werd gebracht naar een duo en waarbij men ervoor heeft gekozen om in het Nederlands te gaan zingen. Dat is bij aanvang van het optreden eventjes wennen, maar de door de band gratis beschikbaar gestelde fles whiskey doet dit al snel vergeten. Hilbrandt bezingt in geuren en kleuren het ruwe leven van een zeeman in al haar facetten. Nu wisten we eigenlijk al een tijdje dat Laurens van der Meulen een muzikale duizendpoot is, bij dit optreden bespeelt hij zowel de toetsen, de bas en de drums.
De uit Sydney afkomstige vijfmansband Sticky Fingers was de eerste verrassing van de dag. Sticky Fingers combineert oude Engelse folk met psychedelica en smeert daar vervolgens nog eens een dikke laag fijne ska en dub reggae overheen. Heerlijke muziek voor op een festival en daar zijn de meeste aanwezigen in de Grootegast tent het roerend mee eens. De band, bestaande uit Seamus (Hollywood) Red Thunder (gitaar), Paddy Fingers (basgitaar), Diz Frost (zang), Beaker (drums) en Crabbz (toetsen), weet er in elk geval een mooi feestje van te maken waarbij je onmogelijk stil kan blijven staan. Terwijl de laatste tonen van Sticky Fingers nog naklonken in de grote tent was dekatophetspek alweer op weg naar de volgende band op het programma. De uit Kopenhagen afkomstige band Pinkunoizu (Japans voor roze herrie) maakt muziek, die je het beste zou kunnen omschrijven als een kruising tussen het bombastische van de band Muse en het vervreemdende experimentele geluid van Sigur Ross. De band wordt duidelijk gestuurd door drumster, toetsenist en zangeres Jaleh Negari. De vier Denen steken hun voorliefde voor alternatieve gitaarmuziek niet onder stoelen of banken maar durft het ook aan om te experimenteren. Een fijne band die waarschijnlijk later op de dag nog beter tot haar recht was gekomen met haar duistere trippy psychedelica.
Na heel even een stukje indiepop van Oscar and the Wolf te hebben meegepikt was het tijd voor Vincent & Jules. Bij de naam zou je een duo verwachten maar het blijkt in dit geval om een viertal Belgische Tarantinofans te gaan die hun helden uit Pulp Fiction gebruikten voor hun bandnaam. Vincent & Jules maakt frisse indiepop, die wel wat doet denken aan bands zoals Vampire Weekend of The Maccabees. Zo gauw de gitaren echter de boventoon gaan voeren moet ik ook wel denken aan het oudere werk van Dinosaur Jr, muziek die net als bij Vincent & Jules pas goed tot zijn recht komt als je die loeihard hoort. Het uit Brighton afkomstige Tall Ships was al eens in Podium Asteriks te zien en liet daar een goede indruk achter destijds. Ook bij het optreden op Welcome To The Village weten de Britten weer te imponeren met een strakke set. Bij het concert horen we voornamelijk liedjes van het imponerende debuutalbum Everything Touching en het enige minpuntje van het optreden is dat het voor mijn gevoel veel te kort was. Maar dat is een verschijnsel die wel vaker voorkomt bij leuke concerten.
Na Tall Ships was het tijd om eens even het festivalterrein te gaan verkennen. Lucky Fonz III stond op podium Bontebok en schijnt, afgaande op de aanwezigheid van veel publiek, erg populair te zijn. Het hoe en waarom daarvan zijn mij eerlijkgezegd een raadsel. Lucky Fonz III probeert grappig te zijn maar heeft een niveau van humor die nog niet eens in de schaduw van Seth Gaaikema mag staan. Het is meer een soort van mislukt cabaret, waarbij de zanger nog enigszins grappig probeert over te komen door aan de tepel van een man uit het publiek te likken. Als de verdebilisering van de popmuziek nog een gezicht nodig had dan heb ik die vrijdagavond op podium Bontebok gezien. Nee, dan sta ik dus nog liever een half uur naar de soundcheck te kijken en luisteren van de mannen van de band ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead. De band bestaat alweer een jaar of elf en heeft in die tijd diverse mooie albums uitgebracht. Bij het optreden op Welcome To The Village - het enige festivaloptreden van de band - speelt ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead veel werk van het vorig jaar verschenen album Lost Songs en laat duidelijk merken dat zij een terechte headliner van dit nieuwe festival zijn. Heerlijke gitaarmuren in de stijl van bijvoorbeeld Sonic Youth in combinatie met een explosieve lichtshow zorgden voor een muzikaal hoogtepunt van de avond, waarna de batterij van uw verslaggever toch wel behoorlijk in het rood sprong.
Al met al was dit een zeer geslaagde eerste dag van een festival, waarvan we nu al hopen dat er een vervolg gaat komen. Dat er genoeg animo voor zo'n breed opgezet festival is, is wel duidelijk. We kijken nu ook al uit naar de tweede dag van Welcome To The Village, met onder meer een eerbetoon aan de legendarische elpee Barefoot & Pregnant van The Serenes, die 22 jaar na de eerste verschijning opnieuw op plaat is uitgebracht door Excelsior Records. Maar daarover meer in het verslag van de tweede dag van Welcome To The Village.
