CD: Amon Amarth - Deceiver of the Gods
Twee jaar na Surtur Rising keren de woeste Zweedse death metal-Vikingen van Amon Amarth terug met hun nieuwe album Deceiver of the Gods. De band, die zich vernoemde naar een vulkaan uit het boek The Lord of the Rings van Tolkien, werd in 1992 opgericht en heeft sindsdien al een behoorlijk oeuvre opgebouwd. Met Deceiver of the Gods is de band inmiddels toe aan haar negende studioalbum.
Amon Amarth is een band die haar luisteraars, naast een fijne portie death metal, ook regelmatig een lesje geschiedenis of mythologie geeft. Zo ook op Deceiver of the Gods waar men het vizier heeft gericht op Loki, de halfbroer en aartsvijand van de god Thor. De band, bestaande uit zanger Johan Hegg, de gitaristen Johan Söderberg en Olavi Mikkonen, bassist Ted Lundström en drummer Fredrik Andersson, heeft op haar nieuwste plaatwerk, weer een aantal aangename verrassingen voor de fans in petto.
Al vanaf de allereerste tonen van openingstrack 'Deceiver of the Gods' horen we dat dit onmiskenbaar Amon Amarth is, maar toch weet de groep vernieuwend voor de dag te komen. Zo klinkt de band op dit album melodischer dan ooit tevoren, mede door de subtiele gitaarriffs van Mikkonen. Na het wat tegenvallende Surtur Rising laat Deceiver of the Gods in elk geval weer het vertrouwde geluid horen van de Zweedse band. Ook 'As Loke Falls' opent met een spannend intro, om vervolgens uit te barsten in een bombastisch stuk powermetal. 'Father of the Wolf' doet muzikaal wel wat denken aan het werk van de Duitse thrashers van Accept, aangevuld met de woeste grunts van Hegg. Na het brute 'Shape Shifter' gaat de versnelling duidelijk omlaag in het loodzware 'Under Siege'.
Wat het Vikingritueel 'Blood Eagle' inhoudt weten we sinds dit gegeven ook al eens langskwam in de serie Hannibal. Laten we het er maar op houden dat het er bij dat ritueel bruut en bloederig aan toegaat en dat is uiteraard koren op de molen van de vele liefhebbers van muziek uit de hardere sector. Dat geldt ook zeker voor het strijdlied 'We Shall Destroy', waarbij de band weer ouderwets goed klinkt. De grootste verrassing zit echter in het nummer 'Hel', waarin we niemand minder dan Messiah Marcolin, de voormalige zanger van Candlemass, een vocale bijdrage horen doen. Het is misschien even wennen, maar de cleane zang is een prima aanvulling voor het overwegend bruut beukende geluid van Amon Amarth. Na het eveneens woest om zich heen meppende 'Coming of the Tide' zijn we met het dik acht minuten durende 'Warriors of the North' alweer toegekomen aan het laatste nummer van dit meesterlijke album.
Van Deceiver of the Gods bestaat, naast de reguliere uitvoering, ook een Limited 2CD Digipak Edition waarin we ook de Under the Influence-EP aantreffen met een viertal nieuwe nummers, waarmee de groep een eerbetoon wil laten horen aan de bands waardoor ze geinspireerd werd door de jaren. Daarnaast is er ook nog een zeer gelimiteerde uitgave - 5000 exemplaren wereldwijd! - van het album Deceiver of the Gods, in combinatie met een prachtige buste van Loki, maar daarvoor moet er wel behoorlijk diep in de buidel gegrepen worden.
