CD: Adeia - Hourglass

Adeia is een band uit Rotterdam die op zeer eigenzinnige wijze progressieve metal weet te combineren met klassieke strijkinstrumenten, wat resulteert in hoogstaande melancholische muziek. Adeia werd in 2009 opgericht door klassiek violiste Laura ten Voorde. De muzikante hield naast klassieke muziek ook van heavy metal en wilde dit graag met alkaar combineren. Ook cellist Ruben van Kruistum bleek liefhebber te zijn van muziek uit de hardere sector en zo duurde het niet meer lang voordat de twee besloten om een eigen band te gaan vormen. Naast Ten Voorde en Van Kruistum bestaat Adeia uit zanger Franc Timmerman, gitarist Wabe Wieringa, bassist Dennis Burgemeester, toetsenist Laurens Hoppe en drummer Christiaan Bruin.

Adeia - Hourglass

Hourglass verscheen al eerder in eigen beheer in mei 2012, maar door omstandigheden kreeg het album weinig promotie destijds. Mede dankzij Layered Reality Productions kunnen de liefhebbers van de betere progressieve metal nu alsnog gaan genieten van dit aangename album. Hourglass opent met 'Curdiceps', een nummer dat eerst wel wat doet denken aan het oudere werk van de Electric Light Orchestra met een kippenvel veroorzakend intro op cello en viool. Net als we gaan denken dat het toch wel erg treurig begint te worden barst de band los in een bruut stuk symfonische metal. Franc Timmerman kan behoorlijk grommen en grunten, maar beschikt ook over een aangename cleane zangstem. Het resultaat is een avontuurlijk stuk muziek met meerdere tempowisselingen. Ook bij 'Providence' spelen afwisselende zangpartijen een grote rol. Het nummer doet wel wat denken aan het betere werk van bands als My Dying Bride, Opeth en Anathema.

Dat Adeia met Hourglass een zeer divers album heeft afgeleverd horen we bij het daaropvolgende titelnummer. Het liedje komt rustig op gang maar bouwt in zo'n tien minuten uit naar een bombastische stuk symfonische metal, waarbij vooral de klassieke instrumenten op aangename wijze domineren. Bij 'Filling the Void' worden de rollen omgedraaid. Het nummer opent als een stevig stuk deathmetal maar transformeert na een halve minuut al naar een gevoelig stuk symfonische rock. De band springt van de hak op de tak maar weet toch de touwtjes stevig in handen te houden in dit stuk progressieve geweld, dat op één of andere wijze zelfs wel wat doet denken aan de muziek van Devin Townsend. Zo klinkt het liedje op het ene moment nog melancholisch om vervolgens uit te barsten in gruntende deathmetal. Met 'Inheritance' zijn we dan alweer bij het laatste nummer van deze impressieve debuut-cd aangekomen. In het dik veertien minuten durende epos laat Adeia nog eenmaal horen waarin ze, in elk geval binnen de Nederlandse metalscene, zeer uniek in zijn. 'Inheritance' doet zelfs wel een beetje denken aan Pink Floyd, een band die ook door Adeia wordt aangegeven, als één van de inspiratiebronnen voor hun muziek.

Adeia

Ben je liefhebber van één van de hierbovengenoemde bands of durf je het aan om je te wagen aan een avontuurlijk stuk muziek, dan is Hourglass van Adeia zeker een aanrader. Klassieke deathmetal klonk tijdenlang niet zo goed als op dit indrukwekkende debuutalbum, dat zeker naar meer smaakt.