Hannibal: Buffet Froid

Deze review is een recap van Hannibal, aflevering 10 en beschrijft details uit het verhaal. De review bevat spoilers, dus je bent gewaarschuwd!

Hannibal: Buffet Froid (S01E10)

In de afgelopen episodes van Hannibal zagen we al dat de gruwelijke moordzaken, waar de jonge profiler Will Graham mee te maken krijgt, hun tol beginnen te eisen. Zo begon de ellende met nachtmerries, ging Graham opeens slaapwandelen en heeft hij nu ook last van blackouts. Dat dit nogal vervelend kan zijn blijkt wel als Graham op het ene moment nog verse vis in zijn keuken staat schoon te maken en een oogwenk later in het hevig bloedende gezicht van een jonge vrouw staart. Jack Crawford en de rest van het FBI-team merken duidelijk dat Graham behoorlijk van slag is door het voorval.

Will Graham tekent een klok

Deze klok is duidelijk wat van slag!

Als Graham diezelfde avond naar Dr. Lecter op gaat, geeft hij aan dat hij bang is dat deze gebeurtenissen plaatsvinden vanwege een hersenkwaal. Als Lecter aan Will vraagt om in een notitieblok een klok te tekenen en daar op aan te geven hoe laat het is, merkt ook Lecter dat Graham een beetje in de war is. Lecter heeft echter een oude vriend Dr. Sutcliffe (John Benjamin Hickey) die hem wel een dienst wil bewijzen en die Graham wel wil onderzoeken. Zowel Lecter als Sutcliffe ontdekken dat Will Graham last heeft van een hersenontsteking, maar ze besluiten, op aanraden van Lecter, om het niet aan hem te vertellen.

Graham moet namelijk aan het werk met een nieuwe moordzaak. Een jonge vrouw genaamd Beth Lebeaux is op gruwelijke wijze in haar huis vermoord. Haar lichaam is op gruwelijke wijze toegetakeld en het lijkt alsof de moordenaar het gezicht als een soort van masker heeft proberen te verwijderen. Jack Crawford laat Graham merken dat hij over hem inzit. Graham gaat naar het huisje in Greenwood in Delaware waar de jonge vrouw is vermoord. Hij ontdekt echter al snel dat hij niet alleen is. Het meisje, dat zich onder het bed verborgen hield, weet te ontsnappen als Graham weer één van zijn blackouts heeft en zich opeens in het midden van een bos bevindt. Met behulp van DNA-onderzoek in het huis ontdekken ze dat de moordenaar ene Georgia Madchen is. Als Jack en Will met Jocelyn Madchen de moeder van het meisje spreken horen ze dat het kind lijdt aan het syndroom van Cotard, een afwijking die mensen laat denken dat ze dood zijn en die bovendien niet in staat zijn om de gezichten van andere mensen te herkennen.

Crawford en Graham hebben naderhand nog een goed gesprek waarbij Crawford hem laat weten dat hij zich net verantwoordelijk voor zijn welzijn voelt, als dat hij zich verantwoordelijk voelde voor de dood van Miriam Lass. Crawford laar Graham weten dat hij denkt te weten waarom hij het werk is blijven, ondanks dat hij de mogelijkheid heeft gehad om er mee te kappen. Het empatische vermogen van Graham zorgt voor stabiliteit in zijn leven. Al denkt Graham daar duidelijk anders over.

Graham: "Stability requires strong Foundations, Jack. My moorings are built on sand."
Crawford: "I'm not sand. I am bedrock! When you doubt yourself, you don't have to doubt me too."

Lecter heeft die avond zijn oude vriend Sutcliffe te gast. Terwijl de twee genieten van het zeer smakelijke Jamon Iberico ham vraagt Sutcliffe zich af waarom Lecter zo gefascineerd is door Will Graham. Lecter blijkt vooral onder de indruk te zijn van het kleurrijke empathische vermogen van Will. Sutcliffe vraagt zich openlijk af hoe ver Lecter wil gaan, voordat hij Graham inlicht over zijn heersende kwaal.

Sutcliffe: "So, how far does this go? Do you put out the fire, or do you let him burn?"
Lecter: "Will is my friend. We will put out the fire when its necessary."

Later diezelfde avond is Graham weer terug in de kliniek voor een extra onderzoek. Als Graham weer uit de MRI-scanner komt lijkt het alsof de kliniek verlaten is. Graham trekt zijn kleren weer aan en wil de kliniek verlaten als hij een bebloede deurklink ziet. In de kamer ontdekt hij het zwaar toegetakelde lichaam van Dr. Sutcliffe, die dezelfde behandeling lijkt te hebben gehad als Beth Lebeaux. Bij onderzoek wordt er een schaar gevonden waarop de DNA van Georgia Madchen wordt aangetroffen. Als Will Graham die nacht in bed ligt ontdekt hij dat zijn honden zich vreemd gedragen. Tot zijn grote schrik ontdekt hij dat Georgia Madchen onder zijn bed ligt. Graham weet haar er echter van te overtuigen dat ze niet dood is maar leeft. Terwijl het verzwakte meisje in een ziekenhuis wordt opgenomen hebben Crawford en Lecter nog een eindgesprek over het hele gebeuren. Crawford vraagt zich af hoeveel het meisje zich nog kan herinneren van de moorden die ze heeft gepleegd, maar Lecter hoopt dat ze zich juist zo weinig mogelijk weet te herinneren, maar daar heeft Lecter een goede reden voor.

De afgelopen week kregen de fans van de uiterst populaire tv-serie Hannibal te horen dat de serie een tweede seizoen krijgt. Dat is toch best wel opvallend voor een tv-serie die zo expliciet gruwelijk geweld in beeld weet te brengen op een publieke zender. Want het gaat er bepaald niet kinderachtig aan toe in deze top-serie van Bryan Fuller. Fuller weet in deze aflevering ook op zeer subtiele wijze knipogen te geven naar een oudere serie van hem. Fuller was namelijk de grote man achter de destijds eveneens populaire serie Dead Like Me, waarin de hoofdfiguur George Lass een dood persoon was, die ervan overtuigd was dat ze nog leefde. Dezelfde actrice (Ellen Muth) die destijds George Lass speelde zien we dus in deze episode van Hannibal opduiken als de psychisch in de war zijnde Georgia Madchen, die denkt dat ze al dood is en bang lijkt te zijn van eenieder die in haar buurt komt.

Net als in de aflevering waarin Lecter zo fraai liet zien hoe hij zijn vlees selecteert voor zijn exclusieve etentjes, met behulp van visitekaartjes van zijn slachtvee, liet Lecter ook in deze aflevering weer zijn ware aard zien. Lecter speelt graag spelletjes met iedereen om hem heen. Ook zijn 'beste vriend' Will Graham ontkomt daar niet aan en mag zelfs met een hersenontsteking rondlopen, terwijl Lecter van een afstand toekijkt hoe dat afloopt. We vermoeden dat Lecter ook een exemplaar van de film American Psycho in de kast heeft staan. De manier waarop hij namelijk zijn oude vriend Sutcliffe met een schaar afslacht, gekleed in een transparant plastic pak, doet wel wat aan de film rondom de moordende yup denken.

We mogen hopen dat Graham weer grip op zichzelf krijgt en nu door gaat krijgen dat hij weer met een copycat-kwestie te maken heeft, bij de moord op de arts. Graham had tenslotte destijds met de zaak van de copycat van de Chesapeake Ripper ook vrij snel door dat het een na-aper was. Maar wie weet is Lecter er ook wel een beetje op uit dat het Graham moet zijn die hem te pakken moet nemen. We hebben nog maar drie episodes voor de boeg voordat we afscheid gaan nemen van het eerste seizoen van Hannibal, maar we kunnen nu al haast niet wachten om te zien wat Fuller en consorten nog voor ons in petto hebben. Het vooruitblikje voor volgende week belooft in elk geval alweer veel goeds en de terugkeer van een oude bekende die wat last heeft van wraakgevoelens.