The Hangover Part III
In 2009 kwam de film The Hangover uit en was dat jaar wellicht de grootste verrassing. De scherpe humor en bizarre gebeurtenissen zorgden voor een grote hit in de bioscopen en een vervolg kon niet uitblijven. Na Las Vegas in het eerste deel was in 2011 Thailand aan de beurt. Hoewel de kwaliteit van het origineel in Part II niet gehaald werd, was de film op zichzelf staand een vermakelijke toevoeging in het genre. Twee jaar later eindigt de trilogie met het langverwachte The Hangover Part III.
De makers waren twee jaar geleden erg duidelijk: het roer moet om. De verhaallijnen van de eerste twee delen waren in de basis identiek en dus moest er een andere weg ingeslagen worden. Dit keer is er geen bruiloft en geen vrijgezellenfeest. Phil (Bradley Cooper), Stu (Ed Helms) en Doug (Justin Bartha) maken zich zorgen om Alan (Zach Galifianakis). Hij slikt geen medicijnen meer en als zijn vader plotseling komt te overlijden, is hij het spoor bijster. Daar komt ook nog eens bij dat de Wolfpack (hoe Alan het viertal noemt) last krijgt van een zaak uit het verleden. Hierbij zullen ze onder andere nog een keer langs Las Vegas moeten gaan.
Het grote risico van een vervolg maken met een andere richting is dat je zo ver van het basismateriaal af komt te staan, dat de film onwaardig in de serie wordt. Dat is precies wat Part III verkeerd doet. Een aantal simpele aspecten die de serie kenmerkte, zoals goed tempo, flitsende muziek en Mike Tyson, zitten er niet in.
Aan het verhaal ligt het niet, dat zit prima in elkaar. Voor een actiefilm beter gezegd, want het is wellicht vreemd om te zeggen, maar het derde deel uit de komedieserie is eerder spannend dan hilarisch. Waar Alan in de eerdere delen nog opviel door aparte, maar humoristische citaten, is hij hier voornamelijk bezig om Stu te kakken te zetten. Ook Mr. Chow, een geliefd personage, komt niet helemaal goed uit de verf en dat ligt zeker niet aan acteur Ken Jeong, die zijn uiterste best doet. Het is het matige script wat het grootste mankement voor de personages is.
Valt er dan helemaal niets te lachen? Dat gelukkig wel. Maar helaas is hierop weer een veelvoorkomend probleem van toepassing: alle leuke stukken zitten in de trailer. De mensen die de beelden al meerdere malen gezien hebben, zullen in de bioscoop de hoogtepunten al uit hun hoofd kennen.
Een positieve toevoeging is John Goodman, die naast zijn zeer vermakelijke bijrollen in Argo en Flight weer een nieuwe zeer vermakelijke bijrol aan het lijstje mag toevoegen. John speelt de rol van crimineel Marshall, die de Wolfpack bij elkaar brengt om Mr. Chow op te sporen, die een grote som geld van hem heeft gestolen. Grappig detail is dat in deel een al naar Marshall is gerefereerd.
Het overkoepelende woord wat The Hangover Part III goed omschrijft is: jammer. Want dat is het, een jammerlijke afsluiting aan een heerlijke komedietrilogie. Regisseur Todd Phillips (uiteraard met cameo) slaat flink de plank mis en zal vele fans teleurstellen met deze vreemde eend in de bijt. Wel zitten er leuke referenties in naar eerdere delen en is de cinematorafie dik in orde, maar daarvoor ga je niet naar deze film. Wat rest is een zure nasmaak, of beter gezegd: een 'hangover'.
