Hannibal: Sorbet

Deze review is een recap van Hannibal, aflevering 7 en beschrijft details uit het verhaal. De review bevat spoilers, dus je bent gewaarschuwd!

Hannibal: Sorbet (S01E07)

Nadat we in de vorige episode 'Entrée' al snel zagen dat Dr. Abel Gideon (Eddie Izzard) een enorme fantast was, gaat Jack Crawfords zoektocht naar de Chesapeake Ripper op gestaag tempo verder. Bij de aanvang van het zevende hoofdstuk in deze intens spannende tv-serie van Bryan Fuller arriveren we op het hoofdkantoor van de FBI, waar profiler Will Graham zijn studenten toespreekt over de beruchte seriemoordenaar. Graham heeft een patroon ontdekt bij de moorden, de Chesapeake Ripper heeft namelijk de gewoonte om drie moorden te plegen om daarna weer onder te duiken in de anonimiteit. Uiteraard heeft Graham het net over de moord op Miriam Lass als Crawford het leslokaal inkomt. Hannibal Lecter is ondertussen aanwezig bij een operavoorstelling. Nadat hij eerst van een oude vriendin te horen krijgt, dat het weer eens tijd wordt voor één van zijn beroemde diners, wordt Lecter's aandacht afgeleidt door Franklyn Froideveaux (Dan Fogler), één van zijn patiënten die ook aanwezig is in het operagebouw.

De gebeurtenissen uit de vorige afleveringen vallen ook Jack Crawford zwaar. Jack droomt dat hij 's avonds laat in het mortuarium is en daar de arm vindt van Miriam Lass. Net op dat moment wordt hij ruw gewekt door de telefoon. Men vermoed weer een slachtoffer van de Chesapeake Ripper te hebben gevonden. Jack en Will haasten zich naar het hotel waar het lichaam in een badkuip is aangetroffen. Ondanks dat iedereen denkt dat dit inderdaad weer een zaak is van de beruchte seriemoordenaar, is Graham ervan overtuigd dat dit een andere kwestie betreft. Als Franklyn Froideveaux op consult gaat bij zijn zielenknijper, bekent hij dat het geen toeval was dat hij ook bij de operavoorstelling was. Froideveaux hoopt dat Lecter hem als een goede vriend wil zien. Helaas voor hem weten wij echter maar al te goed wat Lecter voor heeft met zijn 'vrienden' ("I love to have a friend for dinner"). Froideveaux biecht ook op dat hij vaak fantaseert over het feit dat hij bevriend had willen zijn met Michael Jackson om hiermee zijn leven te kunnen redden. Vervolgens zien we dat ook Lecter zijn eigen psychiater heeft, in de persoon van Dr. Bedelia Du Maurier (Gillian Anderson). Du Maurier is een psychiater, die eigenlijk al met pensioen wou gaan, maar die voor Lecter een uitzondering heeft gemaakt. Lecter weet haar namelijk te boeien, als een man die vanachter een sluier lijkt te leven. Lecter krijgt daarna Graham weer bij hem op de sofa en weet hem ervan te overtuigen dat de meest recente moord de daad van een persoon is, die de geroofde organen op de zwarte markt probeert te verkopen.

Later op diezelfde dag zien we hoe een verzekeringsarts, op een duidelijk onbeschofte wijze, bloed afneemt bij Lecter. Als de man weer op weg naar huis is krijgt hij onverwacht autopech en komt geheel toevallig (NOT!) Lecter in zijn auto aanrijden en vraagt of hij hem kan helpen. De volgende dag wordt de man dood aangetroffen in een schoolbus, waarbij de mans hart en nier missen. Laat dat nou net - goh, wat een toevalligheden weer - op het menu staan bij Lecter die avond. Dr. Alana Bloom is te gast en samen zijn ze druk bezig met het kokkerellen als Lecter Bloom een zelfgebouwd biertje aanbiedt. Bloom blijkt een bierkenner en bespeurt de aanwezigheid van eikenhout in de smaak. Daarnaast is er nog een karakteristieke smaak die ze niet helemaal kan plaatsen maar Lecter houdt zich opvallend op de vlakte hierover. Jack Crawford heeft ondertussen weer een heftige nachtmerrie. In zijn droom is hij weer in het mortuarium. De arm van Miriam Lass is verdwenen maar Crawford treft wel het dode lichaam van Will Graham, minus een arm, in het lijkenhuis aan. Froideveaux heeft weer een sessie bij Lecter. De labiele vetklep geeft toe dat hij Lecter is gevolgd naar een kaaswinkel. Lecter is echter een man die wel raad weet met eenzame stalkers, die door niemand worden gemist.

Als Graham zijn afspraak bij Lecter mist, gaat deze op onderzoek uit en treft de jonge profiler op zijn kantoor aan. Graham had een dagdroom waarin hij door Abigail Hobbs wordt aangesproken als vader. Detective Beverly Katz heeft inmiddels ontdekt dat er op de plaats delict een onbekende ambulance was en dat dit de mogelijke moordenaar kan zijn. Ze ontdekken al snel dat de ambulance wordt bestuurd door ene Devon Sylvestri, maar de ambulance is niet aanwezig in de garage van het bedrijf. Met behulp van GPS is de auto snel gevonden en wordt Sylvestri, al hartmassage gevende betrapt. De voormalige chirurg Lecter weet handelend op te treden en red de man in de ambulance. Graham gaat die avond op bezoek bij Lecter, die druk doende is met de voorbereidingen voor zijn grootse diner. Graham vraagt Lecter waarom deze eigenlijk ooit is gestopt als levensreddende chirurg en Lecter zegt dat hij eenmaal te vaak een patiënt heeft zien sterven en vanaf dat moment nog alleen maar bezig wou zijn met psychische gezondheid in plaats van fysieke ellende. Terwijl Graham vertrekt, zien we hoe de gasten van Lecter hun waardering laten blijken voor de exquise vleesschotels. Want, zoals Lecter zelf ook al beaamt, het diner biedt geen ruimte voor vegetariërs.

Hannibal: Sorbet is een aflevering die de liefhebbers van de boeken van Thomas Harris zeker aan zal spreken. In deze aflevering krijgen we namelijk eindelijk de Hannibal te zien, zoals we hem ook kennen van zijn latere filmavonturen. Hannibal is een intellectuele man, die vooral een hekel heeft aan onbeschofte mensen en daar op doeltreffende wijze mee afrekent. Menig hart zal een slag overgeslagen hebben bij het in beeld komen van Lecter's eigen zielenknijpster Dr. Bedelia Du Maurier. Gillian Anderson hadden we namelijk al veel te lang niet meer in een echt leuke serie gezien, eigenlijk al niet sinds het legendarische serie The X-Files er mee ophield. Du Maurier is een psychiater die Lecter door lijkt te hebben, wat uiteraard olie op het vuur is voor Lecter, die graag een spelletje met andere mensen speelt. We mogen hopen dat ze niet al te snel op Lecter's bord terechtkomt.

Ook de scènes waarin we Lecter door zijn kaartenbak met vleesrecepten zien spitten, om daar vervolgens in een rolodex een visitekaartje van ongewenste personen bij te zoeken, zijn veelzeggende momenten in deze serie, waarbij bedenker Bryan Fuller zijn kijkers menigmaal op het puntje van zijn c.q. haar stoel laat meesidderen. Hannibal: Sorbet kende ook een paar sterke momenten voor zowel Will Graham als Jack Crawford, maar de focus in deze episode lag toch bij Hannibal Lecter, die ons in deze sterke episode een voorproefje geeft van dezelfde elegante doch zeer verontrustende sfeer, die we ook mochten proeven in Silence of the Lambs en de daaropvolgende rolprenten. Geef de man een grote bek en je tong eindigt als bladlegger in een bijbel. Als Graham aangeeft dat de Chesapeake Ripper hoogstwaarschijnlijk ooit geboren werd als ongewenst kind en in een ziekenhuis werd achtergelaten om te sterven, moeten we direct denken aan de film Hannibal Rising, waarin dit toch wel enigszins werd bevestigd.

Als we zien hoe netjes Lecter zijn vleesvoorraad in de vriezer bijhoudt, mogen we gerust aannemen dat de man lichtelijk neurotisch is, maar dit voor de buitenwereld prima weet te verbergen. We vragen ons echter wel af hoe lang Lecter zijn ware ik nog voor Graham verborgen weet te houden? De serie Hannibal is inmiddels al over de eerste helft van het eerste seizoen en is zeker geslaagd te noemen. In deze zevende aflevering speelde ook klassieke muziek een zeer grote rol en horen we het zwaardere werk van componisten als Händel, Vivaldi en Mozart voorbijkomen. Let daarbij vooral even op het heerlijke openingsshot van de operazangeres, waarbij het prachtige camerawerk van James Hawkinson en Karim Hussain op uitmuntende wijze het naargeestige karakter van deze serie uit weten te beelden. Wil je trouwens precies weten welke muziek er in de serie te beluisteren valt dan kan je ook hier kijken. We kijken nu alweer uit naar de volgende aflevering in deze geweldige serie, die met elke aflevering alleen maar spannender lijkt te worden. We kunnen nu al haast niet wachten om te weten te komen wie/wat Lecter de volgende keer weer op het menu heeft staan. Bon Appétit.