CD: Maison du Malheur - Wicked Transmission

Als men het over de oorsprong van de moderne popmuziek heeft, zijn velen geneigd om aan de opkomst van de rock-'n-roll te denken. De basis van de populaire muziek van deze ontstond echter al in de veertiger jaren, met de opkomst van de jazz en de big bands met hun aanstekelijke dixieland en rhythm & blues. De 36-jarige Jeroen Mesker is er duidelijk een liefhebber van. Maison du Malheur maakt muziek die doet denken aan de tijd van The Singing Detective. Bij het beluisteren van Wicked Transmission is het alsof je met een tijdmachine teruggereisd bent naar de jaren veertig van de vorige eeuw en in een duistere nachtclub in een grauwe achterbuurt van een grote wereldstad bent beland.

I travelled down the road alone
Mindin’ my own, my own affairs
Got no worry, got no care in the world
Everything was safe & sound
Then the law came round
Turned it all upside down
('Jailbird')

Maison du Malheur brak in 2011 door op het Into The Great Wide-festival en heeft sindsdien een solide livereputatie opgebouwd. Net als Broken Brass Ensemble combineert Maison du Malheur de beste elementen uit diverse vooroorlogse muziekgenres en maakt daar een fijn stuk feestmuziek van. Wicked Transmission bevat elf liedjes waarin we het beste uit een dikke halve eeuw popmuziek terug kunnen horen. Bij nummers als 'Man for the Job' en 'blue' moeten we wel een beetje aan het mistroostige geluid van Tom Waits denken. 'Jailbird', 'Mr Porter', 'Wolf' en 'Demon Rum' daartegen swingen als een tiet en klinken als een groots eerbetoon, aan de grote big bands met muzikale helden als Duke Ellington, Count Basie en al die andere grootheden van weleer.

I bought a recordplayer dressed like a suitcase
Move the slide and it will show it’s true face
It’s got a speaker, a plug and a switch
It looks great and the sound is rich
('Too slow too fast')

De negenmansband maakt zeer traditionele muziek, die een grote groep muziekliefhebbers zal aanspreken  vanwege de diversiteit van de muziek. Het geluid van Maison du Malheur is tijdloos en klinkt als een stel door de wol geverfde muzikanten die klinken alsof ze al minstens twintig jaar met elkaar spelen. Net als Kyteman Orchestra en Broken Brass Ensemble bewijst ook Maison du Malheur met Wicked Transmission, dat zelfs in 2013 de big band-muziek nog steeds een hoog feestgehalte heeft. Laat jezelf meenemen naar de tijd van de draadomroep en de ouderwetse lampenradio en geniet van één van de allerleukste moderne orkesten van Nederland!