Revolution: The Stand
In september 2012 rolde de nieuwe televisieserie Revolution de Amerikaanse huiskamers binnen. Bedacht door Eric Kripke (Supernatural) en J.J. Abrams (Lost) zette de serie haast eigenhandig de zender NBC weer op de kaart, die al enkele jaren met tegenvallende kijkcijfers te maken had. Samen met de Amerikaanse versie van The Voice is NBC op maandagavond weer één van de meest bekeken zenders. Waar ligt de kracht van deze postapocalyptische serie?
Revolution gaat over een wereld waarin de stroom permanent is uitgeschakeld. Of eigenlijk alles wat een machine is. Geweren werken dan weer wel ... enfin, dat gedeelte is nogal verwarrend. Wat wel zeker is, is dat lichten, telefoons, auto's en ga zo maar door niet meer werken. Dit gebeurde 15 jaar geleden en sindsdien is de stroom niet meer aangeweest. De wereld is niet meer hetzelfde en de Verenigde Staten zijn uit elkaar gevallen in verschillende onderdelen.
Het eerste seizoen wordt in twee delen van 10 afleveringen uitgezonden. In het najaar van 2012 werd het eerste deel uitgezonden en in het voorjaar van 2013 volgt het tweede deel, welke onlangs is begonnen. Het tweede deel van dit seizoen zullen we bij FOK! gaan volgen, zodat we aan het eind van dit seizoen een helder beeld hebben van de serie en kijken of seizoen twee (welke er zeker komt) de moeite waard is. Op deze eerste pagina een korte samenvatting van de eerste 10 afleveringen. Op de volgende pagina lees je de review van aflevering 11, The Stand.
Let op! De recensie bevat spoilers!
De cast van Revolution
In de eerste aflevering wordt het broertje van hoofdpersonage Charlie Matheson (Tracy Spridakos) ontvoerd door de 'Monroe Militia'. Waarom ze hem meenemen is niet direct duidelijk. Ze zetten echter wel alles op alles om hem mee te nemen, want hun vader wordt op brute wijze vermoord. Ze besluit er achteraan te gaan (te voet uiteraard) en neemt vrienden mee uit het dorpje waarin ze woonde. Ze hebben echter hulp nodig van hun oom, Miles (Billy Burke). Na een omweg sluit deze zich bij het troepje aan. Hij blijkt ontzettend vakkundig te zijn met het zwaard, en de serie zet dan ook elke aflevering wel een leuk zwaardgevecht op het programma.
Miles blijkt uiteindelijk niet alleen handig te zijn met het zwaard, maar is ook vrienden met Sebastian Monroe. Inderdaad, de leider van de 'Monroe Militia'. Sterker nog, in het verleden stond Miles zelfs samen met Monroe aan het hoofd van deze beweging! Let op: de serie is van J.J. Abrams, dus het wordt nog ingewikkelder. Het troepje beleeft onderweg naar Philadelphia (waar Monroe zijn thuisbasis heeft) vele avonturen welke niet allemaal even interessant zijn. We komen via flashbacks en nieuwe personages echter steeds meer te weten over de wereld waarin we nu leven. Zo ontmoeten we Nora (Daniella Alonso), die in het verzet zit en strijdt voor de hereniging van de Verenigde Staten.
Mooie vrouwen en handmatige wapen, zoals kruisbogen, komen we vaak tegen in Revolution
Uiteindelijk blijkt dat de moeder van Charlie (Rachel, gespeeld door Elizabeth Mitchell) nog leeft en al jaren in gevangenschap leeft bij Monroe, die de opdracht heeft gekregen de stroom weer aan te krijgen. Hij wil dit afdwingen door haar zoon in gevangenschap te nemen. En dan zijn er ook nog hangers, die de stroom in beperkte mate weer aan krijgen.
Het eerste deel van dit seizoen eindigde in Philadelphia, waar Miles voor het eerst de confrontatie met Monroe aanging maar hierbij ontkwam. Charlie redde haar broertje en ontdekte dat haar moeder nog leeft. Monroe krijgt een hanger in handen en activeert de stroom weer en voor het eerst in 15 jaar stijgen er weel helicopters op. Zwaar bewapend, en het vuur gericht op onze helden ...
De serie zit al sinds aflevering 1 vol met plotholes en toevalligheden. Zo is onduidelijk wat er nu precies aan de hand is. Is de stroom nu weggevallen of alle mechaniek? Op een gegeven moment wordt er namelijk verteld dat een stoomtrein het eindelijk weer doet. Serieus, na 15 jaar zonder stroom krijg je pas een stoommachine aan het rijden? Ook is de tijdsprong van 15 jaar onrealistisch. In flashbacks ziet iedereen er even oud uit, en bovendien is er erg weinig sprake van karakterontwikkeling over 15 jaar. Wat wel goed is zijn de zwaardgevechten, de 'production values' en de setting. Het kijkt erg vermakelijk weg en is, ondanks het gebrek aan échte kwaliteit, een lekkere 'guilty pleasure'.
Op de volgende pagina lees je hoe de Matheson's ontsnappen in de review van aflevering 11.
