Boek: Sergio Alvarez - 35 Doden

35 Doden is een episch verhaal over hoe een jongeman opgroeit en volwassen wordt in het Colombia van de vorige eeuw. Zijn verhaal leidt hem langs communisten, rechtse paramilitairen en veel drank, drugs, seks en geweld. Dit alles wordt doorweven met de levensverhalen van mensen die hij ontmoet.

35 Doden - Sergio ÁlvarezOm met de deur in huis te vallen: 35 Doden is een boek met niet één 'maar', maar zelfs twee 'maren'. Omwille van een logische lijn in het verhaal zal de eerste 'maar' direct behandeld worden en de tweede 'maar' op het einde.

De eerste maar is eigenlijk een beetje raar voor een boek dat goed geschreven en vrij onderhoudend is: het boek is te lang. Op het einde van het boek is er zo'n stortvloed van namen langsgekomen, dat het steeds moeilijker wordt om alles bij te houden. Zelfs belangrijke personages van eerder worden onbekenden.

De structuur van het boek werkt daar niet aan mee. Hoofdstukken wisselen om en om tussen het lineaire verhaal vanuit het perspectief van hoofdpersoon en korte verhalen over en vanuit het perspectief van de mensen die een (soms zeer kleine) rol spelen in het leven van de hoofdpersoon.

Op zich is dit heel inventief, ware het niet dat het boek soms heel moeilijk te volgen wordt. Het wordt steeds moeilijker om de connectie tussen de hoofdlijn en het personage van de uitweiding te vinden. Ook de hoofdplot lijdt onder de lengte. Het verhaal wordt op het einde net iets té eentonig, met steeds diezelfde herhaling van zetten. Met name het motief dat geluk verderf met zich meebrengt, wordt te vaak gebruikt om later in het boek nog effectief te zijn.

Dat neemt niet weg dat 35 Doden een uitstekend boek is. Sergio Álvarez is een begenadigd verteller die zijn personages echt doet leven, mede door de zijwegen die hij om het hoofdstuk inslaat. Die geven personages diepgang en het boek krijgt daardoor realisme, omdat, zoals in de echte wereld, iedereen tegelijk zowel hoofd- als bijfiguur is.

Ook zijn schrijfstijl is natuurlijk en goed te volgen. Dialogen komen niet geforceerd over en hij heeft een uitstekende controle over het tempo van zijn werk. Zowel spannende als romantische als dramatische scènes lezen goed weg, zonder te vervallen in clichés, wat spreekt voor het talent van de auteur.

Maar, en nu komt de tweede 'maar', er is nog iets dat het boek niet direct een aanrader maakt, hoewel het schrijf- en verhaaltechnisch een zeer goed boek is. Dat iets is een keuze van de uitgever, dus kan Álvarez moeilijk aangerekend worden. Het blijkt namelijk zo te zijn dat veel Spaanstalige auteurs weinig tot geen paragrafen gebruiken, en al helemaal geen indicatoren die aangeven dat iemand begint te spreken, en de uitgever heeft die opmaak overgenomen. Voor een boek dat op sommige momenten al moeilijk te volgen is, is dit echt heel jammer.