Ecolibrium
God kunnen spelen zonder ervoor te hoeven betalen. Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn. Toch doet Sony een zeer nobele poging met het gratis PlayStation Vita-spel Ecolibrium. Op een volledig verzonnen planeet kun je je goddelijke krachten en wijsheden de vrije loop laten. Is het nu echt zo cool om god te zijn?
Je begint Ecolibrium met een lege planeet en een handjevol bomen en dieren. Je kunt ervoor kiezen om na de tutorial te beginnen met een leeg ecosysteem of een van de uitdagingen. Beide gebruiken dezelfde basisregels. Het ecosysteem draait op drie basisingrediënten, vegetatie, mineralen en water. Alle fauna levert een of twee van deze drie en verbruikt de andere. Qua plaatsing maakt het geen verschil, maar je zult de hoeveelheid van elke soort boom of plant goed moeten uitbalanceren om jouw ecosysteem op honderd procent te krijgen en te houden.
Ook bij het dierenrijk, wat overigens volledig bestaat uit verzonnen diersoorten, is balans het toverwoord. Elk dier heeft een nummer wat als het ware correspondeert met de plek in de voedselketen. Elk dier, mits het een carnivoor is, jaagt op een dier van één niveau lager. Zijn deze niet voorradig dan jagen ze nog lager in de keten, maar dit brengt wel het systeem in onbalans. Wanneer je meerdere dieren van een soort in jouw wereld plaatst zullen zij zich ook gaan voortplanten. Erg handig om geld uit te sparen, maar dan moet je wel opletten dat je niet te veel natuurlijke vijanden in je wereld hebt lopen. Wat dat laatste betreft spreek ik inderdaad uit ervaring. Ik ben nu eenmaal gek op tijgers en poema’s.
Alles in je laboratorium
Alle dieren en planten koop je in het laboratorium. Je koopt ze met energie en spelcredits. De credits verdien je vanzelf of door uitdagingen te volbrengen. De energie vult zichzelf na verloop van tijd aan. Persoonlijk werd ik wel aangetrokken door het idee van laboratorium. Ik zag mijzelf direct als een soort gestoorde wetenschapper rondlopen die in allerlei potjes en buisjes de meest bizarre creaties maakt om ze vervolgens op mijn eigen wereld vrij te laten.
Voor wie wat meer stategie wil toepassen zijn de uitdagingen een leuke aanvulling op de gameplay. Je moet bijvoorbeeld een bepaalde diersoort binnen 24 uur van uitsterven redden door de kudde naar een grootte van tien te brengen. Ook zijn er uitdagingen waarbij je bijvoorbeeld een zwaar ontregeld ecosysteem weer op orde moet krijgen binnen een bepaalde tijd. Waar je in het begin nog het idee hebt dat de uitdagingen alles behalve uitdagend zijn heb je later het idee dat je ze nooit zult halen. Het is dus even doorbijten, maar dan heb je ook wel echt een uitdaging in handen. Door de verschillende uitdagingen te halen krijg je niet alleen credits toegevoegd, maar speel je ook nieuwe dieren en planten vrij.
Helaas, ook hier zijn ze
Net als bij elk free-to-playspel ontkom je ook bij Ecolibrium niet aan het onvermijdelijke. De microtransacties. Waar de basis van het spel heel goed in elkaar zit zijn deze toch wel een spreekwoordelijke doorn in het oog. Je komt er namelijk al snel achter dat het wel heel duidelijk is ingericht volgens een pay-to-winprincipe. Je kunt speciale boxen kopen, waarin allerhande materialen en dieren zitten die je verder helpen in het spel. Zeker bij de uitdagingen is het soms bijna onmogelijk om geen boxen te kopen als je deze wilt volbrengen.
Een grappige feature die niet ongenoemd mag blijven is de omgevingsgevoeligheid van Ecolibrium. Naast een integratie van het Near-systeem, waar je spelitems mee kunt vinden, is er een soort radarsysteem. Deze spoort nieuwe diersoorten op die je kunt vangen om ze zo vrij te spelen. Je moet dan met je Vita naar het stipje op de radar lopen. Het systeem houdt hierbij geen rekening met je huidige lokatie waardoor je soms zelfs letterlijk naar buiten moet lopen op jacht naar dat nieuwe dier.
Conclusie
Al met al is Ecolibrium een heel leuk spel. Het is goed doordacht en leuk opgezet. De combinatie van het rustige opbouwen van een eigen ecosysteem en het snelle strategisch denken bij de uitdagingen geven het spel een leuke balans mee. Het is dan ook jammer dat er zo’n duidelijk pay-to-winprincipe zit ingebouwd. Dit is toch echt wel een domper. Ook zul je echt wel serieus tijd moeten investeren in Ecolibrium. Je moet geregeld terugkeren naar je ecosysteem. Het heeft wat weg van een Tamagotchi-speeltje. Vergeet je het een paar dagen dan gaat het dood en kun je helemaal overnieuw beginnen. Voor de mensen die hun Vita niet meenemen op vakantie is er dan gelukkig wel de mogelijk om de hele wereld te pauzeren, waarbij alle vooruitgang wordt bevroren. Zeker voor een gratis spel is Ecolibrium zeker iets om uit te proberen. Het is vermakelijk, zelfs met de microtransacties waar je bijna niet onderuit komt.
Ecolibrium is exclusief beschikbaar op PlayStation Vita.
