Boek: Carlos Ruiz Zafon - De gevangene van de hemel

Daniel Sempere die ook de hoofdpersoon was in De schaduw van de wind is inmiddels getrouwd en vader van een zoon, Julián, vernoemd naar Julián Carax. Het leven lijkt voorspoedig, hoewel de boekhandel van Sempere senior lang niet meer zo goed loopt als deze voorheen gedaan heeft. Fermín Romero de Torres zal eindelijk gaan trouwen met ‘zijn’ Bernarda, ware het niet dat volgens officiële documenten Fermín jaren daarvoor is overleden in een cel in de gevangenis van kasteel Montjuïc. Terwijl Fermín zijn verhaal uit de doeken doet aan Daniel vallen langzaam de puzzelstukken van het leven van Daniel op z’n plaats.

Carlos Ruiz Zafón (1964), werd geboren in Spanje en woont sinds 1993 in Los Angeles, VS. Hij begon met het schrijven van jeugdfictie maar is later ook romans voor volwassenen gaan schrijven. De gevangene van de hemel is onderdeel van de serie Het kerkhof der vergeten boeken waarvan De schaduw van de wind de eerste was.
Zafon heeft met de gevangene van de hemel weer een mooie roman geschreven als vervolg op zijn eerdere werken.

Hoewel deze zeker niet net zo goed is als Het spel van de engel of De schaduw van de wind is het een mooie aanloop naar het vierde en laatste boek van de serie. Ondanks dat het een serie is, is De gevangene van de hemel ook op zichzelf staand prima te lezen,  je zal dan wat achtergrondinformatie uit eerdere boeken missen, maar dat is op zich niet erg storend. De gevangene van de hemel mist helaas de spanningsboog die Zafon in zijn eerdere romans wel wist op te bouwen waardoor het af en toe wat droog leesvoer is. Desalniettemin is het weer een echte Zafon en daardoor, zeker voor de liefhebbers, het lezen absoluut weer waard.

Het wachten is nu op het vierde (en laatste) deel.