Boek: Elly Griffiths - Beenderhuis

Archeologe Ruth Galloway woont in Beenderhuis in een museum de opening van een middeleeuwse grafkist bij. Ze treft alleen meer lijken aan dan ze had verwacht: het lichaam van de curator van het museum ligt namelijk naast de kist. De politie wordt erbij geroepen en hoewel de dood van de curator zeker een natuurlijke oorzaak zou kunnen hebben, zegt het gevoel van politie-inspecteur Harry Nelson iets anders. Als kort daarna de steenrijke eigenaar van het museum dood wordt aangetroffen, bijt Nelson zich vast in de zaak...

Galloway wordt niet alleen door het museum gevraagd om te helpen bij het openen van eerder genoemde grafkist. Later wordt haar gevraagd om een collectie van menselijke beenderen te onderzoeken. Hierdoor komt ze in het vaarwater van inspecteur Harry Nelson terecht. En laat Nelson nu net de vader van de dreumes van Galloway zijn; het kind is het gevolg van een eenmalig liefdesuitstapje. Het wordt er voor Galloway allemaal niet makkelijker door, zeker niet als even later blijkt dat het leven van Nelson misschien wel voor een groot deel in de handen van Galloway is komen te liggen...

Ruth Galloway is de centrale figuur in het boek Beenderhuis van schrijfster Elly Griffiths. Als alleenstaande moeder en ambitieuze archeologe worstelt zij zich door het dagelijks leven, waarbij ze constant als een soort combinatie van Temperance 'Bones' Brennan en Indiana Jones in onwaarschijnlijke moordmysteries verzeild weet te raken. Beenderhuis is na Dodencirkel, Offersteen en Springvloed de vierde thriller met Ruth Galloway in de hoofdrol.

Volgens de achterkant van het boek kunnen de vier verhalen los van elkaar gelezen worden. Wie hoopt dat dat net zo makkelijk gaat als met de boeken van Dan Brown, komt bedrogen uit. Er wordt in het boek regelmatig verwezen naar gebeurtenissen in vorige boeken. Daarbij is overduidelijk dat die gebeurtenissen invloed hebben gehad op de manier waarop karakters in Beenderhuis met elkaar omgaan. Zulke korte terugblikjes en herinneringen komen in het boek net iets te vaak voor. Je probeert je als lezer betrokken te voelen bij de personages, maar als die regelmatig onderonsjes hebben waar je als lezer niet zoveel van begrijpt, dan ben je al snel geneigd om af te haken.

Het boek is verder prima leesbaar en met bijna 300 bladzijden een aardig boek om mee in de koffer op vakantie te nemen. Het gaat te ver om Elly Griffiths te vergelijken met Dan Brown, maar ze doet zeker een aardige poging. Het boek is ondanks de sinistere inhoud nergens beangstigend of deprimerend. Dit komt vooral door de manier waarop Galloway door het leven gaat: op het ene moment is ze bezig met een moord, vervolgens vraagt ze zich af wat ze nog allemaal voor het verjaardagsfeestje van haar dochter moet doen en tot slot is ze onzeker over een nieuwe liefde in haar leven. Het is duidelijk dat schrijfster Griffiths met name vrouwelijke lezers aan probeert te spreken. De afwisseling tussen het mysterieuze en het alledaagse zorgt ervoor dat het verhaal afwisselend en tot op zekere hoogte ook herkenbaar is. Griffiths bewijst maar weer eens dat echte helden niet zonder alledaagse problemen kunnen...