Babel Rising
Gespeeld op Xbox 360, ook verkrijgbaar op mobiele telefoons.
Er zit nogal een verschil tussen het gamen op een telefoon/tablet en op een console. De games voor de telefoons zijn meestal voor tussendoor en bevatten verslavende maar simpele gameplay. Het gebeurt dus niet vaak dat men de overstap durft te maken van Android/iOS naar de console. Ubisoft probeert het nu met Babel Rising, een game waarin jij speelt als God. Een gelukte overgang?
Net zoals bijna alle mobiele games bevat ook Babel Rising eenvoudige gameplay. Je speelt als God en het is aan jou de taak om Babyloniërs te laten stoppen met het bouwen van een toren. Veel meer wordt er ook niet uitgelegd, maar je krijgt de krachten van de natuur om alle slaven een kopje kleiner te maken. Dit doe je dan ook voor de rest van de hele game. De bouwers werken zich in het zweet om een steen langs de muur van het gebouw te plempen, maar jij bent heel de game op de grote KILL-knop aan het drukken. Dit doe je zo lang dat het al snel een saaie bedoening gaat worden.
Zwiepende armen
De game is speelbaar via de controller, maar ook via Kinect. Deze mode is misschien leuk voor de allerkleinsten, maar als je echt wil spelen wordt het al snel te ingewikkeld. Je moet allemaal bewegingen uit je hoofd leren die je echt vergeet als het chaotisch op het scherm wordt. Hierdoor ben je alleen maar met je handen aan het zwiepen totdat er staat: Mission Complete.
Want moeilijk is het spel ook niet. Je krijgt de krachten van de natuur, oftewel wind, aarde, vuur en water. Met vuur schiet je vuurballen en laat je een zee van vuur ontstaan, de aarde bestaat uit aardbevingen en vallende rotsen. Regen bestaat uit regenbuien en ijspegels en wind bestaat uit tornado’s en bliksem. Je doet eigenlijk niets meer dan steeds op een knopje drukken om deze natuurverschijnselen op je beeldscherm te toveren. Aangezien de game bijzonder makkelijk is blijft dit niet lang leuk. Het zou nog interessant zijn als ze echt bezig zijn met die toren te bouwen en je moeite moet doen om te overleven, maar als je een beetje kunt gamen dan stop je ze allemaal al bij het begin.
Bezigheidstherapie
De missies duren ook veel te lang om het leuk te houden. ‘Maak 500 werknemers dood’ of ‘Overleef voor twaalf minuten’ zijn veel geziene missies en voor een game die misschien wel leuk is voor even tussendoor is twaalf minuten veel te lang. Na een tijdje heb je de krachten van de natuur ook wel gezien en zijn alleen de superkrachten leuk. Zo kun je eens in de zoveel tijd een tsunami of een meteorietenregen op je scherm toveren.
Maar daar stopt de fun wel een beetje. Het spel biedt ook nog een Survival Mode aan en een multiplayer, maar ook deze helpen niet echt mee aan het plezier dat je ermee kunt beleven. De multiplayer is nog wel aardig omdat je dan de gewone singleplayer speelt maar dan in co-op, maar de gameplay zelf wordt er niet heel veel beter van.
Conclusie:
Het is duidelijk te merken dat een mobiele game niet altijd goed werkt op de huisconsole. Babel Rising begint leuk met een goed idee, maar blijkt uiteindelijk al verdomd snel saai te worden. Het concept van het spelen met de natuur als een god is leuk, maar de uiteindelijke vraag is mij ook: Als je zoveel last hebt van die toren, waarom kun je dan niet met al die krachten die toren opblazen? Helaas krijg ik hier geen antwoord op en blijf ik weer bezig om twaalf minuten lang rotsen te gooien op werknemers. Nee, deze switch van mobiel naar console is zeker niet geslaagd.
