The Raid (Serbuan Maut)

The Raid (Serbuan Maut) is een inhoudsloze actiefilm die verrassend genoeg niet uit Hollywood komt en wel in de Nederlandse bioscopen verschijnt. Dus geen Jason Statham, Nicolas Cage of Sylvester Stallone, maar een aantal Indonesische vechtmachines die elkaar te lijf gaan met kogels en vooral hun eigen vuisten. Maar waar de Amerikaanse tegenhangers slechts gezien worden als tussendoortjes, is The Raid wel een actiefilm die inmiddels op verschillende filmfestivals onderscheiden is.

In The Raid wordt een SWAT-team de opdracht gegeven om te infiltreren in een appartementencomplex in een arm deel van Jakarta. Zij hebben als doel om binnen het vervallen gebouw, waarin vele criminelen en moordenaars woonachtig zijn, de op de bovenste verdieping verscholen drugsbaas Tama (Ray Sahetapy) te arresteren. Al snel wordt de speciale unit onder leiding van Jaka (Joe Taslim) gespot en loopt de missie op een gruwelijke wijze uit de hand.

Zoals eerder vermeld, stelt het verhaal niet bijster veel voor. Er is zelfs sprake van een curieuze plottwist aan het einde van de film die vrijwel niets bijdraagt aan het eindproduct. Maar op deze scène na bevat het plot zelden, in tegenstelling tot veel Amerikaanse actiefilms, momenten van grote ergernis. Scriptschrijver Evans houdt het verhaal simpel, wat voor The Raid een groot pluspunt is. Hierdoor kan de aandacht volledig gericht worden op de indrukwekkende actiescènes.

De actie in The Raid is keihard en meedogenloos. Dit wordt in één van de eerste scènes bewezen wanneer de drugsbaas enkele personen volledig in beeld en zonder enige vorm van genade executeert. Sowieso zijn de gestoorde bewoners van de flat meedogenloos. Dit zorgt voor een aantal benauwde momenten voor de leden van het SWAT-team, die als ratten in de val zitten. Deze voelbare spanning is helaas wat minder aanwezig tijdens de talrijke vechtscènes. Hoewel deze gevechten prachtig gechoreografeerd zijn, verliezen zij aan spanning en geloofwaardigheid doordat ze teveel gerekt worden.

Met betrekking tot de actie is het kijken van deze film op sommige momenten niet heel veel anders dan het spelen van een computergame. Het degelijke acteerwerk kan dit niet veranderen. Het zijn de geluidseffecten, het montagewerk en het prachtige camerawerk die ervoor hebben gezorgd dat The Raid gezien kan worden als een complete film. Deze aspecten maken het mogelijk dat de actie op een zeer overtuigende wijze op het witte doek te bewonderen is. De klappen zijn hierdoor voelbaar en de vele schietgevechten zijn op sommige momenten zelfs overdonderend. Daarbij behoudt de kijker het overzicht, doordat er geen sprake is van een schuddende camera.

Met The Raid staat de Indonesische cinema opeens op de wereldkaart. Dit hebben zij te danken aan de uit Wales afkomstige regisseur en schrijver Gareth Evans, die met de Indonesische hoofdrolspeler Iko Uwais verantwoordelijk is geweest voor het ontstaan van dit rauwe actiespektakel. Voor Evans betekent dit zijn doorbraak, aangezien bekend is gemaakt dat hij de misdaadfilm Breaking the Bank mag maken in Hollywood. Overigens zal hij daarna van The Raid een trilogie maken.

De meeste actiescènes in The Raid zijn werkelijk weergaloos, al moet gezegd worden dat een paar gevechten ingekort hadden kunnen worden. Dit had met name in het slot van de film gezorgd voor wat meer spanning. En hoewel Hollywood ongetwijfeld binnen afzienbare tijd zal komen met een remake, lijkt het onmogelijk dat een Amerikaanse versie qua intensiteit en rauwheid in de schaduw zal kunnen staan van deze toekomstige actieklassieker.