April Fools Day
1986. Die goeie ouwe tijd. Het decennium waarin de slasherfilm erg populair was en tieners veelal over de kling werden gejaagd door een losgeslagen psychopaat of andere onoverwinbare moordenaars. Michael Myers, Jason Voorhees en Freddy Krueger, wie is er niet groot mee geworden?
\Natuurlijk waren er naast de grote titels ook tientallen, zo niet honderden regisseurs die een graantje mee probeerden te pikken van het populaire slasher genre. Zo ook regisseur Fred Walton. Walton had naam gemaakt met de culthorrorfilm When a Stranger Calls en was na het regisseren van een pilot aflevering voor Alfred Hitchcock Presents weer toe aan het maken van een film. Walton koos voor een scenario van Danilo Bach, die eerder het script van Beverly Hills Cop had geleverd.
April Fools Day was een persiflage op het slashergenre, wat in het midden van de tachtiger jaren over haar hoogtepunt heen was. In de film gaan acht vrienden naar een landhuis op een eiland om daar het laatste jaar van hun school te vieren. Al snel ontdekken ze dat ze ieder nogal wat geheim hielden voor elkaar. Als een onbekende moordenaar de vrienden één voor één af begint te slachten valt de verdenking op landgoedeigenaar Muffy St. John. Maar is Muffy de moordenaar?
April Fools Day is in kringen van cultfilm liefhebbers een zeer gewaardeerde film. Mede door het verrassende einde doet de film zijn titel alle eer aan. Ook de aanwezigheid van een vrijwel onbekende cast, met uitzondering van Amy Steel, die we ook kennen van de tweede Friday The 13th film uit 1981, doet de film veel goed en het geeft het zo'n typisch tachtiger jaren sfeertje. Bach inspireerde haar script op Agatha Christie's And Then There Were None.
