Conan the Barbarian

coverRobert E. Howards meest bekende barbaar mag het nog een keer proberen. Arnold Schwarznegger is niet meer de imposante spierbundel die hij ooit was, borstspieren hangen nu als verlepte borstjes op zijn knieen, dus voert regisseur Marcus Nispel de frisse Jason Momoa op als Conan.

We krijgen de geboorte van een held te zien en volgen hem tijdens zijn jaren al ravottende jongen. Zijn leven als jonge knaap vol vuur en pit lijkt van korte duur als de troepen van de krijgsheer Khalar Zym zijn dorp binnenvallen op zoek naar een deel van een magisch masker. De jonge Conan ontsnapt aan de dood, maar zijn vader heeft minder geluk. Conan zweert wraak en wanneer het verhaal verder gaat is de jongen een man geworden met al heel wat avonturen op zijn naam. Conan lijkt zijn kans te krijgen als het noodlot hem op het pad van Khalar Zym brengt. Gewapend met een zwaard en een onuitputtelijke vechtlust besluit Conan dat er geen beter moment is om zijn vader te wreken.

The Stallion...

The stallion who mounts the... wacht, verkeerde fantasy epos.

Conan the Barbarian is eigenlijk best een vermakelijke film. Het is alleen jammer dat het niet de eerste film is. Ieder die de films met Arnold gezien heeft zal vergelijkingen trekken en zal ontdekken dat er meer dan genoeg verschillen zijn. Ga je voor een hoog Camp-gehalte dan is deze nieuwe film niet de film die je wil zien. Er zijn geen pakkende one-liners die over tien jaar nog worden aangehaald als het gaat om het omschrijven van de rauwe brute mannelijkheid van het man-zijn. Ga je voor een versie die trouw blijft aan E. Howards verhalen, dan zit je al wat warmer met Momoa, maar net niet warm genoeg.

Mocht het zo zijn dat je de afgelopen twintig jaar in de rimboe hebt doorgebracht onder een natte steen, en dit is je eerste contact met Conan, dan is het een erg vermakelijke film die een leuk verhaal weet te leveren vol actie en avontuur op onmogelijke lokaties.

Crom!Momoa weet goed het personage neer te zetten, maar hij weet geen personage neer te zetten dat hij eigen heeft gemaakt. Het is Momoa die zijn standaard rol speelt. Of hij nu de stille krachtpatser uit Stargate Atlantis speelt, of de exotische krachtpatser uit A Game of Thrones, het is en blijft een krachtpatser die Momoa al vaker heeft gespeeld.

Rose McGowan is de tweede actrice die opvalt. Ze lijkt het naar haar zin te hebben, maar net als Momoa weet ze haar rol niet te verheffen tot iets brilljants, terwijl er meer dan genoeg materiaal is om juist van een ietwat cliché figuur een icoon te maken. Misschien is het niet eerlijk om het McGowan kwalijk te nemen. Zoals gezegd, ze lijkt zich goed te vermaken met haar rol als schurk, maar ze valt buiten de boot. Ze speelt haar rol met een flinke hoeveelheid Camp, alsof ze weet dat ze een boosaardige heks in een fantasy-film speelt, maar het script en de toon van de film sluiten niet goed aan op die aanpak. Het resultaat is vlees noch vis. Was haar rol groter geweest dan had ze misschien meer kunnen maken van een middelmatig figuur.

MariqueNaast de film kunnen we ook genieten van heel wat extra's, al is het woord genieten misschien niet het juiste woord.

Uit het commentaar van Momoa en McGowan blijkt dat er een aantal dingen gesneuveld zijn op de snijtafel die bepaalde zaken net iets meer pit hadden gegeven. Verder zijn het vooral anekdotes over het maken van de film, wie er klappen kreeg en hoe het maken van deze film een geweldige ervaring is. Vrij standaard, op een paar leuke details na.

Opmerkelijk is de documentaire over Robert E. Howard, voor de fans van Conan een leuke toevoeging, voor de fans van de oude films misschien zelfs een onthulling. Het geeft net wat meer informatie over de persoon achter Conan, de persoon waar eigenlijk niemand het over heeft als ze het hebben over Conan.

Verder is een documentaire te zien waar vooral de mensen achter de schermen aan het woord komen en terugblikken op hun jeugd met Conan, een jeugd die veel verder in het verleden ligt dan 1982. Ietwat ongemakkelijk om een aantal volwassen kerels te horen praten over de goede oude tijd toen ze voor het eerst kennis maakten met Conan, van boeken tot strips.

De extra's geven hier en daar meer inzicht, maar zijn vooral een leuke introductie voor de mensen die in de figuur van Conan zijn geinteresseerd. Het biedt de kijker aanknopingspunten om meer over Conan te ontdekken, de boeken, de strips, wat er ooit te verkrijgen viel en wat er nu zoal te koop is.