CD: Nou En - Ninomaal
De hoogtijdagen van Nou En liggen alweer een half decennium achter de Nederlandstalige punkpopband. Gratis popblad LiveXS bestempelde de band toen tot local hero en een jaar later, in 2005, wonnen ze een Sp!its Breakthrough Award. In datzelfde jaar kregen ze veel (media)-aandacht vanwege hun degelijke debuutalbum Parel voor de zwijnen maar meer nog door de geinige single 'Gothic Meisje'. Bedreigingen op het forum van de band leidden tot een rondje langs een aantal televisieprogramma's en de 76e plek in de Single Top 100. In 2007 en 2009 volgen er nog twee singles (respectievelijk 'Roos' en 'Galajurk'), maar die deden, zoals dat zo mooi heet in het jargon, niet zoveel.
En nu is er Ninomaal, de afgelopen december gepresenteerde nieuwe plaat. Tekstueel gedragen de Kampenaren zich op deze cd bij vlagen als een vrolijk stel postpubers. Op opener 'Niet Dansen' wordt er halverwege door iemand gevraagd of het nummer al is afgelopen en in 'Beste Liefdesliedje Ooit' wordt met een grote glimlach bijkans de hele Nederlandstalige popmuziek aan de kant geschoven met verwijzingen naar (nummers van) onder andere De Kast, Rob de Nijs en Van Dik Hout. Spot ze allemaal, lijkt het devies. Het refrein van 'Pats' is zowel qua tekst (“pats voor de billen/met de vlakke hand”) als muzikaal uitermate geschikt is voor foute, carnavaleske feesttenten. Het is zo flauw en uit de toon vallend met de rest van de plaat - en de rest van het nummer, opvallend genoeg - dat het wellicht beter zou hebben gediend als hidden track, ware het niet dat die plek al gereserveerd is voor het grappige, eveneens wat studentikoze, a capella 'Sexy In M'n Zwembroek'.
Dat er meer is dan (puber)humor bewijst 'Barry', een door de accordeon van de enige gastmuzikant Bert Otten ingeleide compositie over een aan drank en drugs verslaafde straatkrantverkoper die een ander leven wil. Volgend nummer 'Nu Denk Je Kut' daarentegen lijkt rechtstreeks uit de Heideroosjes-koker te komen. Het is een schertsend punknummer over iemand die het voor zichzelf heeft verpest en daar dan ook terecht op gewezen wordt door de spottende zanger. Je hoort het Heideroosjes-voorman Marco Roelofs al zingen. Met het door prima koortjes ondersteunde 'Alleen Aan Jou' wordt de thematiek van De Dijks 'Nergens Goed Voor' in herinnering geroepen en afsluiter 'Mevrouw De Diva' is een aangenaam anti-liefdesliedje.
Qua thematiek is er dus genoeg afwisseling. Dit kan helaas niet gezegd worden van het stemgeluid van zanger, tekstschrijver en bassist Bas Nijhof, dat in sommige gevallen een minpuntje is. Op 'Alleen Aan Jou' zegt hij zelf al “ik heb niet zo'n mooie stem”, en inderdaad, de meerwaarde komt eerder van de puike muzikale aspecten dan van de zang. Het duidelijkst wordt dit bij enkele uithalen op bijvoorbeeld 'Alles' en 'Schatje' die de luisteraar een pijnlijke grimas doen trekken. 'Alles' had sowieso beter van het album gelaten kunnen worden. Met teksten als “het is te mooi om waar te zijn” en “ik geloof niet in sprookjes, maar dit lijkt er toch een te zijn” doe je niemand een plezier. In een Engelse tekst zijn suffe zinnen minder storend, maar als je in je moerstaal zingt, komt dat nu eenmaal een stuk nauwer. Wereldberoemd in eigen land zal het viertal er niet mee worden, maar ondanks de niemendalletjes (en het eveneens clichématige liefdesliedje 'Gebroken Hart') en de af en toe falende vocalen heeft Ninomaal genoeg fijne gitaarloopjes, dito teksten (libido en speedo op elkaar laten rijmen bijvoorbeeld) en variatie om te blijven boeien, zeker voor een luisteraar die net als de band jeuk krijgt van Jeroen van der Booms 'Jij Bent Zo'.
PS: Op de Facebook-pagina van de band zijn alle zevendertig minuten die Ninomaal duurt gratis, voor niks en legaal te beluisteren!
