DVD: Five Minarets in New York
De skyline van New York wordt niet langer gedomineerd door het Empire State Building en de Chrysler Building, maar door vijf minaretten. Althans, dat doet de hoes én de titel van de film Five Minarets in New York vermoeden. Maar of dat ook echt zo is in deze Turks/Amerikaanse thriller?
Het is zomaar een rustige, zonnige dag als alle anderen in Turkije. Maar al snel wordt deze rust wreed verstoord door een aanslag. De zoveelste in korte tijd. Een antiterreureenheid opent de jacht op de verantwoordelijken en dat levert al vroeg in de film een hoop actie op. De explosies komen wat nep over door de slechte special effects, maar er is een hoop mitrailleurvuur en dat is altijd goed om naar te kijken. Het levert de nodige doden op, maar de overheid wil meer: Dajjal (Haluk Bilginer). Deze man is het meesterbrein achter vele aanslagen en is opgepakt door de Amerikanen. Geheim agenten Firat (Mahsun Kirmizigül) en Acar (Mustafa Sandal) worden naar New York gestuurd om de beste man te transporteren naar Istanbul. Makkelijk klusje, zou je denken, maar dan zou de film met een goede 20 minuten weer klaar zijn. Dus volgt er een spectaculaire ontsnapping en zijn de agenten terug bij af.
Aardig is de rol van Robert Patrick, die de patriottische FBI-agent David Becker speelt. Nadat zijn broer is omgekomen bij de aanslagen van 11 september heeft hij het niet meer zo op moslims en dat laat hij ook duidelijk merken. Zo verstoort hij zonder een spier te vertrekken een gebedsdienst in een moskee. Toch wordt hij al snel overtuigd door Acar, die hem duidelijk maakt dat het niet zo kan zijn dat een hele groep goede mensen verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor de daden van een paar gekken. Daar zit dan ook de diepere boodschap van de film in.
Firat en Acar komen Dajjal op hardhandige wijze weer op het spoor en leren de man van een andere kant kennen en zetten vraagtekens bij de beschuldigingen. Is dit wel de man die ze zoeken? Het is een aardig psychologisch vraagstuk. Probeert hij hen om de tuin te leiden, of is hij echt oprecht? Het wekt medelijden op wanneer de beste man niet bij de bruiloft kan zijn van eigen dochter en niets anders kan dan zich verschuilen. Dat terwijl hij maar twee wensen heeft: terug naar zijn geboortestreek en zijn moeder zien.
De film kabbelt voort naar een einde dat behoorlijk flauw is. Het duurt lang, is mierzoet en wordt gevolgd door een vreemde en compleet uit het niets komende climax. Na bijna twee uur blijf je als kijker zitten met een tegenvallend gevoel. Het begint spectaculair, zakt daarna ver terug, wordt langdradig en is slechts bij vlagen nog boeiend. Dat wordt deels goedgemaakt door schitterende shots van New York en Istanbul. Ook sterk is het feit dat de Turken ook écht Turks praten en niet zoals in veel films onderling accentloos Engels als voertaal gebruiken. Het geeft de film een extra mysterieus tintje mee. Helaas redt het de film niet. Zonde, want er had veel meer ingezeten. En die vijf minaretten in New York? Die zijn nergens te zien. Net als extra’s overigens.
