DiRT 3

Gespeeld op PlayStation 3
Ook beschikbaar op Xbox 360 en PC

DiRT 2 gooide eind 2009 hoge ogen bij menig recensent. Ook bij FOK!games wist de game zich te bewijzen. De game scoorde niet alleen een dikke negen, maar kreeg ook een felbegeerd plekje op de cover van ons jubileum-magazine. Ruim anderhalf jaar later weigert Codemasters nog altijd van de DiRT-succesformule af te stappen en komt de ontwikkelaar nu dus met DiRT 3.

De bekende formule
Een succesformule is het zeker, dat is ook in DiRT 3 te merken. Het eerste dat opvalt bij het opstarten van de game is dat het menu ten opzichte van DiRT 2 veranderd is. De interactieve trailer is verruild voor een strak menu vol geometrische vormen, in slowmotion voorbij racende auto's en stijlvolle overgangen met bombastische geluiden tijdens het navigeren. Het navigeren door deze menu's kan echter wat langzamer zijn dan gewenst en ook de lange laadtijden helpen niet mee aan het snel starten van een race.

De opbouw van DiRT is lekker eenvoudig. Er zijn drie grote modi waar je mee aan de slag kunt: de DiRT Tour, multiplayer en singleplayer. De DiRT Tour laat je als coureur meedoen aan een aantal race-seizoenen, waarbinnen je steeds beter zal moeten presteren. De seizoenen bestaan elk uit een viertal grote toernooien met daarbinnen een handjevol losse events. Deze losse events kunnen bestaan uit rally, rally-x en enkele andere bekende events van de DiRT-serie. Eén van de voornaamste kritiekpunten bij de vorige DiRT-games, was de weinige hoeveelheid aan rally-events. In DiRT 3 zijn deze beter vertegenwoordigd, maar rally-fans worden wellicht nog altijd teleurgesteld. Meer dan de helft van de events bestaat uit andere soort races of een lichte variant op rally met een snellere auto en zonder bijrijder.

Gymkhana
De grootste toevoeging aan de soorten events is Gymkhana. Dit is racen op grote, open terreinen die vol staan met containers, schansen, palen, pionnen en andere obstakels. De kunst van Gymkhana is het zo mooi mogelijk manoevreren over deze terreinen met drifts, donuts en sprongen. Gamers die deze events willen vermijden kunnen deze gerust overslaan, maar ik raad je van harte aan de Gymkhana-events te proberen. Ze zijn behoorlijk pittig maar geven een soortgelijke voldoening als het afschaven van millisecondes van je snelste tijden. Een perfecte drift maken tussen vijf poortjes om over te gaan in een sprong en afsluitend een mooie donut draaien terwijl je combo-meter steeds hoger oploopt is heerlijk, vooral als je bedenkt dat je hier hard voor hebt geoefend.

Naast de pittige Gymkhana-events ben je vrij om de game zo moeilijk te maken als je zelf wil. De moeilijkheidsgraad is op zeven verschillende standen te zetten en daarbij kunnen racers alle vormen van hulp aan of uit zetten. De echte race-fans kunnen bovendien verschillende instellingen aan hun auto veranderen om zo de perfect getunede auto te verkrijgen. Ikzelf ging in de meeste gevallen voor de standaard-instellingen, maar na wat gepuzzel met de instellingen bleek dit wel degelijk een andere rijervaring op te leveren.

Robotinvasies en splitscreen
Heb je geen zin in de tour kun je altijd de reguliere singleplayer races proberen. Hierin kun je op losse tracks racen tegen computerbestuurde tegenstanders of tegen de klok. Je kunt hierbij onder andere het tijdstip op de dag aanpassen, mocht je bij een zonsondergang over de finish willen racen. Tenstollte bestaat de multiplayer-modus uit twee opties. De eerste optie, splitscreen voor twee spelers, is nieuw in de DiRT-serie. Dit is een welkome toevoeging voor gamers die het liefst samen in één ruimte gamen. Online multiplayer gaat uiteraard nog iets verder dan de splitscreen-modus.

Naast de gewone races kent DiRT 3 enkele multiplayer-modi die zich afspelen op grote terreinen. Hier kunnen gamers aan de slag met bijvoorbeeld 'Invasion', waarbij spelers zoveel mogelijk robot-borden omver moeten rijden. Daarbij moeten wolkenkrabber-borden worden vermeden, anders daalt je score. Deze modus is bijzonder vermakelijk, vooral wanneer je je tegenstanders vol in een groepje wolkenkrabbers weet te duwen. Verder is er 'Transporter', wat neerkomt op capture the flag met auto's, niets meer en niets minder. De derde en in mijn ogen leukste modus, heet 'Outbreak'. Hierbij start een enkele coureur met een virus en is het de taak om andere coureurs te besmetten. De persoon die als enige onbesmet weet te blijven, wint. Deze multplayer-modus is er één die race-fans nog lang willen spelen, zeker als Codemasters ondersteuning blijft bieden.

Grafisch gezien is de game er op vooruit gegaan ten opzichte van de vorige deel. DiRT 2 zag er al prachtig uit, maar het nieuwste deel gooit hier een schepje bovenop met mooiere automodellen, een beter schademodel en schitterende weerseffecten. De mensen langs de weg zien er nog steeds wat zwak gemodelleerd uit, maar verder kan de game zich meten met recente games in de Need For Speed- en Gran Turismo-serie. De game is tevens voorzien van een heerlijke soundtrack, met rustige techno in de menu's en harde rock voor de races. Tijdens de races is er overigens geen muziek, dit is gedaan zodat de concentratie op de race en de diepe motorgeluiden blijft liggen.

Conclusie
DiRT 3 borduurt verder op de succesformule die ons nu al drie ijzersterke games heeft gebracht. De game brengt voldoende vernieuwing aan met modi als Gymkhana, de toevoeging van splitscreen en een uitgebreide online multiplayer. Het racen is nog altijd een mooie balans tussen arcade en realisme die de eerdere games zo succesvol maakte. De ietwat lange laadtijden doen maar weinig afbreuk aan de totale ervaring die DiRT 3 biedt. Race-fans? Halen!