CD: VA - Black 2011
Sensation Black is al enkele jaren uit Nederland verdwenen, maar in België is Black een groot succes. Ook dit jaar ging het in Hasselt weer volledig los met onder meer Wildstylez, Endymion, Tatanka en Ruffneck. De dubbel-cd van het feest bevat een schijfje met hardstyle en eentje met hardcore, gemixed door twee grootheden: The Prophet en Neophyte.
In zijn mix komen maar liefst zeven (co-)producties van The Prophet voorbij. Ze zijn niet allemaal even boeiend, maar het anthem dat hij voor dit feest maakte is een dijk van een plaat. Vrij aardig is ook zijn refix van zijn samenwerking met Headhunterz, die vorig jaar het nummer 'Summer of Hardstyle' opleverde. Oldschool sounds om van te smullen! Ook bevat de mix twee tracks van Digital Punk & Profyler, afkomstig van Digital Punks' onlangs verschenen debuutalbum. Beide zijn remixen die lekker doorstampen. Maar het echte geweld komt van het kwartet Alpha2, Ran-D en Adaro (en het alias Gunz For Hire van de laatste twee). Heerlijke rauwe hardstyle: wat een gebeuk! Het is jammer dat de trackkeuze niet altijd even sterk is, want rauwe platen worden weer afgewisseld met wat rustigere exemplaren. De afsluiter, 'Counterfeit' van The Prophet zelf, is een kleine deceptie. Een vrij saaie plaat. Zelfs als de pitch nog even flink is opgeschroefd weet de plaat niet te overtuigen.
Neophyte opent met de nieuwe plaat van Tha Playah. Deze duurt dik acht minuten begint rustig en mysterieus. Maar als de kick er eenmaal in klapt bouwt het al snel toe naar een lekkere melodieuze plaat. Ook 'Wasting Away' van The Viper, de nieuwe aanwinst van Neophyte Records, klinkt weer als een klok. Dat geldt ook voor de samenwerking tussen rapper E-Life, Evil Activities en Endymion. 'Broken' is één van de vetste platen van het moment. Kippenvelbreakje, dikke climax en een paar vette rhymes zorgen ervoor dat de track goed los gaat. Harde kicks en strakke melodieën zijn elementen die in meerdere tracks de hoofdmoot vormen. Onder meer The Viper & Neophyte, Kasparov en Prankster zorgen voor platen die heerlijk wegluisteren. Tot een minuut of zeven voor het einde van de cd blijft het tempo laag, maar dan gaat het gas er toch nog even echt goed op. Zeker de afsluiter, van Tha Playah en Neophyte, gaat hard. Mooi is anders, maar als afsluiter van een verder geweldige mix mistaat het niet.
De oude meesters zijn het nog niet verleerd, al doet de één het beter dan de ander. Neophyte gooit er een strakke mix uit met een hoop nieuw materiaal dat de komende maanden op de festivals grijsgedraaid zal gaan worden. Volledig terecht overigens, want er zitten weer een aantal pareltjes tussen. Dat maakt zijn schijfje net even wat boeiender dan die van The Prophet. Daar lijkt de opbouw enigszins te ontbreken ondanks de nodige vette platen.
